- Όταν η Άγρια
Ζωή έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τον αστικό ιστό λόγω της ελαχιστοποίησης
του αστικού πρασίνου, της συνεχούς σφράγισης του εδάφους και της ανεξέλεγκτης
ηχορύπανσης και φωτορύπανσης.
- Όταν η Άγρια Ζωή εκτοπίζεται βίαια και συστηματικά από τις
οδούς του νερού - ποτάμια, χείμαρρους, ρέματα και υγρότοπους - λόγω της
παρωχημένης μετατροπής τους σε σκουπιδότοπους ή και πέτρινους οχετούς.
- Όταν η Άγρια Ζωή δεν
υπολογίζεται καν στις παρανοϊκές «Επενδύσεις» σε αιγιαλούς και δάση, παραλίες
και βουνοκορφές.
- Όταν η Άγρια
Ζωή εκτοπίζεται ολοένα και περισσότερο από τον φυσικό της περιβάλλον λόγω της
άκριτης επέκτασης των βιομηχανικών αιολικών και φωτοβολταϊκών εις βάρος του
φυσικού κεφαλαίου - στεριάς και θάλασσας.
- Όταν η Άγρια Ζωή κινδυνεύει
από τα δηλητηριασμένα δολώματα, την καταστροφή μικρών βιοτόπων, την ισοπέδωση
αμμολόφων και παραλιών για τουριστικές δραστηριότητες, την εκχέρσωση φυσικών
περιοχών, την ανεξέλεγκτη χρήση αγροχημικών ή και την απελευθέρωση στη φύση
ξενικών ειδών.
- Όταν η Άγρια Ζωή κινδυνεύει από το κυνήγι – βασικός παράγοντας
μείωσης των πληθυσμών της βιοποικιλότητας κατά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - και όταν υπόκειται σε
διαρκώς δραματικότερες πιέσεις εξ’ αιτίας των ολοένα και πιο οπισθοδρομικών ετήσιων
Ρυθμιστικών Θήρας,
oι ατελείωτες σε αριθμό και έκταση πυρκαγιές του
φετινού αλλά και των προηγούμενων καλοκαιριών δεν αφήνουν τον παραμικρό
ενδοιασμό : Με τις φλόγες να έχουν κάψει και να καίνε διάχυτα τη μισή Ελλάδα,
τον επακόλουθο αφανισμό ενός σημαντικού ποσοστού δασικών εκτάσεων, πανίδας και
οικοσυστημάτων και δεδομένου ότι η αποκατάσταση του κύκλου ζωής της Άγριας
Ζωής στην πρότερη οικολογική ισορροπία απαιτεί ακόμη και δεκαετίες, οι
διακηρύξεις περί παύσης του κυνηγιού αποκλειστικά και μόνο στις καμένες
περιοχές - είτε για 3, είτε για 4 χρόνια - δεν έχουν νόημα καθόσον συμβάλλουν στην
άμβλυνση της καταστροφής.
Η Άγρια Ζωή που διαφεύγει της πυρκαγιάς
εκδιώκεται ως περιβαλλοντικός μετανάστης από τα φυσικά της ενδιαιτήματα σε
αναζήτηση τροφής και καταφυγίου, με αποτέλεσμα τη συνεχή, συνολική, υποβάθμιση
των οικοτόπων, καθώς τα ζώα οδηγούνται σε σκληρό ανταγωνισμό με στόχο την ανεύρεση
πόρων στις νέες περιοχές και την επακόλουθη εξαφάνιση ορισμένων ειδών καθώς δεν
είναι πλέον σε θέση να επιβιώσουν.