ΚΥΝΟΣΟΥΡΑ, 26 Σεπτεμβρίου 2020

Αθήνα, 29-09-2020

2.500 χρόνια από την Ναυμαχία της Σαλαμίνας. 56 χρόνια πολιτικής ασέλγειας σε βάρος του ανθρώπου και του περιβάλλοντος. 56 χρόνια συστηματικής μετατροπής ενός από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους - απόλυτης προστασίας - σε ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, σε διαλυτήριο πλοίων, σε τόπο εγκατάλειψης ναυάγιων και απόβλητων κάθε τύπου.

Σε στήριξη της Επιτροπής Διάσωσης Αρχαιολογικών Χώρων Σαλαμίνας, σε στήριξη της Ομοσπονδίας Εξωραϊστικών Συλλόγων Σαλαμίνας, σε στήριξη κάθε φορέα και πολίτη που προσβλέπει σε άλλους δρόμους μακριά από εκείνο της οπισθοδρόμησης και της παρακμής.

Πληρ. : 6972911008

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».

- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.

- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Λερναία ύδρα οι αποτυχημένες παρεμβάσεις στα ρέματα

Η περίπτωση του ποταμού Πάμισου στο Μουζάκι Καρδίτσας

Η κύρια αιτία για την αδιανόητη πλημμύρα στο Μουζάκι Καρδίτσας (πλέον βέβαια της αναμφισβήτητα πολύ μεγάλης έντασης της βροχόπτωσης) ήταν η σημαντική μείωση της διατομής του ποταμού Πάμισου στο Μουζάκι και της απαράδεκτης χωροθέτησης κρίσιμων υποδομών (εν προκειμένω το Κέντρο Υγείας) πάνω ακριβώς στην κοίτη του ρέματος.

Η μείωση της κοίτης του ρέματος αποτελεί διαχρονικό έγκλημα ειδικά σε ό,τι αφορά την κατασκευή των γεφυρών και των διαβάσεων στα ρέματα. Για να γίνει πιο οικονομικός ο στατικός φορέας της γέφυρας, μπαζώνονται οι κοίτες των ρεμάτων ώστε αυτά, λειτουργώντας ως ακρόβαθρα, να μειώσουν το αναγκαίο μήκος του στατικού φορέα της γέφυρας. Αυτό φέρνει την ανάγκη για ένα γενικότερο μπάζωμα, στο οποίο χωροθετείται είτε μια ουδέτερη υποδομή (π.χ. το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στο Μουζάκι), είτε μια κρίσιμη υποδομή όπως το Κέντρο Υγείας. Αυτό που απαιτείται τώρα είναι η καθαίρεση των μπαζωμάτων αυτών και η απόδοση των επιφανειών αυτών στο ρέμα, ώστε αυτό να αποκτήσει πάλι τη διατομή που είχε κάποτε, όπως δείχνουμε στην εικόνα.

Η περίπτωση της Καρδίτσας είναι διαφορετική καθώς στις πεδινές κοίτες των ποταμών, η κατασκευή των αναχωμάτων είναι αναπόφευκτη, μετά την ευθυγράμμιση της ιστορικής κοίτης, η οποία προφανέστατα αποτελεί λανθασμένη πρακτική. Τα αναχώματα, όσο καλά και αν κατασκευαστούν, είναι πιθανόν να καταρρεύσουν σε περιπτώσεις πλημμυρικών ροών με μεγάλη ταχύτητα και ενέργεια ροής, ειδικά όταν αυτά υπερχειλίσουν.

Για αυτό είναι απόλυτά σημαντικό να μπορέσουμε να μειώσουμε την ταχύτητα της ροής στα ρέματα, ειδικά εκεί που επιτρέπεται λόγω της μορφής της κοίτης. Για αν γίνει αυτό, θα πρέπει στα ρέματα να διατηρηθεί η φυσική βλάστηση ώστε να επιτύχουμε την προσωρινή αποθήκευση που μπορεί να παράσχει η κοίτη. Να επαναφέρουμε τον μαιανδρισμό στα ρέματα. Να ενώσουμε τις πρώην παραποτάμιες λίμνες (oxbow lakes) με ανασύσταση πλημμυρικών πεδίων – υγροτόπων. Να κατασκευαστούν έργα ορεινής υδρονομίας, ειδικά στα τμήματα με τις μεγαλύτερές κλίσεις.

Τέλος θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τα πλημμυρικά φαινόμενα - όπως έχουμε μάθει να ζούμε με τους σεισμούς - και να έχουμε κάποια πρόβλεψη για αυτά, αν δεν αλλάξουμε οπτική και πρακτικές σε επίπεδο χωροταξίας και πολεοδομίας. Αφενός αρκετό χώρο στο ποτάμι όπως το γνωρίζουμε από την ιστορική του κοίτη, αφετέρου και κάποιες περιοχές που να μπορούν να πλημμυρίσουν και να λειτουργήσουν ως προσωρινές δεξαμενές χωρίς αυτό να σημαίνει μεγάλες καταστροφές.

Γιατί ένα αντιπλημμυρικό έργο που κατασκευάζεται με σκληρά υλικά όσο πιο μεγάλο είναι, τόσο πιο μεγάλες θα είναι οι καταστροφές που θα προξενήσει η πιθανή αστοχία του σε εξαιρετικές συνθήκες. Ειδικά με την κλιματική αλλαγή και την αύξηση της συχνότητας που παρατηρούνται τα ακραία κλιματικά γεγονότα (που δεν είναι πλέον τόσο ακραία).

Η αντιπλημμυρική προστασία πάει χέρι – χέρι με την προστασία και ανάδειξη όλων των ρεμάτων και την ολιστική αντιμετώπιση της λεκάνης απορροής από το πλέον ορεινό σημείο έως την εκβολή της στη θάλασσα.

Σύλλογος «Ροή, Πολίτες υπέρ των ρεμάτων»

 
Πληρ : 6972246035, 6972623194

56 χρόνια πολιτικής ασέλγειας

Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» για την πρωτοφανή περίπτωση του αρχαιολογικού χώρου της Κυνοσούρας και τη θέση της Περιφερειακής Διοίκησης Αττικής

- Το 1966 κηρύσσεται, με ΦΕΚ, αρχαιολογικός χώρος.

- 5 χρόνια αργότερα, γύρω στο 1971, το βόρειο τμήμα της πωλείται για τη δημιουργία «μηχανουργείου» πρόχειρης κατασκευής αλλά, αντί αυτού, στήνεται ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα διαλυτηρίου πλοίων ως «Ναυπηγεία Κυνόσουρας Α.Ε.»

- Το 1982 ο χώρος της κηρύσσεται, με ΦΕΚ, αρχαιολογικός ιστορικός τόπος την ίδια στιγμή που στην περιοχή εγκαθίστανται ή επεκτείνονται ναυπηγεία και προχωρεί η εγκατάσταση πλωτών διαχωριστήρων καταλοίπων πετρελαιοειδών.

- Το 2001 το ΚΑΣ κηρύσσει τον αρχαιολογικό της χώρο σε Ζώνη Α - απόλυτης προστασίας και αδόμητης περιοχής - με απαγόρευση της λειτουργίας ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων και σε Ζώνη Β - δόμησης με ειδικούς όρους και περιορισμούς. Παρά ταύτα, οι ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες δεν σταματούν και δεν περιορίζονται.

- Το 2009 η Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων ζητά τον τερματισμό των αμμοβολών στην περιοχή. Ο ΟΛΠ και η Νομαρχία Πειραιά αντιτίθενται και καταφέρνουν να αναστείλουν την εφαρμογή της απόφασης.

- Το 2010 και το 2013 το ΥΠΠΟ αρνείται την έγκριση περιβαλλοντικών όρων στη ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα.

- Tο 2016 η περιοχή της εξαιρείται της παραχώρησης στην Cosco και περνάει στο Ελληνικό Δημόσιο.

- Το 2017 ο νυν Υπουργός Επικρατείας συντάσσει και κοινοποιεί εξώδικο στο ΥΠΠΟ για την απαράδεκτη κατάσταση στο χώρο της λόγω της ανεξέλεγκτης δράσης των εγκατεστημένων ρυπογόνων μονάδων.

- Το 2019 το Υπουργείο Πολιτισμού απαιτεί την απομάκρυνση όλων των ναυπηγείων από την αρχαιολογική της ζώνη, ως τόπου της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Ο χώρος εξαιρείται από το Υπερταμείο και το ΥΠΠΟ απορρίπτει το αίτημα της Cosco για χρήση του χώρου της για ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες.

Πρόκειται για τη Κυνοσούρα, η περίπτωση της οποίας ξεπερνά την οποιαδήποτε περίπτωση κλασσικής εγκατάλειψης αρχαιολογικού χώρου στην ανελέητη φθορά του χρόνου. Η διαχρονική πολιτική ασέλγεια εις βάρος της - με αλλοπρόσαλλες, συνεχείς, αλλαγές νόμων και αποφάσεων κατά τις επιθυμίες του κάθε περιστασιακού «επενδυτή» - την τοποθετεί επάξια στο κάδρο των πρακτικών της νεοελληνικής πολιτικής χρεωκοπίας, όλων των αποχρώσεων, ενάντια τόσο στον άνθρωπο όσο και στο περιβάλλον.

Και οι τακτικές της ξεδιάντροπης ασέλγειας σε βάρος της συνεχίζονται έως και σήμερα. Στα τέλη του παρελθόντα Ιουλίου η Περιφερειακή Διοίκηση Αττικής ψήφισε - έμμεσα μεν αλλά ουσιαστικά - «λευκό» στο αίτημα γνωμοδότησης «επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων της εταιρείας «ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΚΥΝΟΣΟΥΡΑΣ Α.Ε.» στην περιοχή Κυνόσουρας στα Αμπελάκια του Δήμου Σαλαμίνας» για την παράταση της λειτουργίας του διαλυτηρίου για άλλα 15 χρόνια, σε κατάφωρη αγνόηση των αποφάσεων ΚΑΣ, της τελευταίας απόφασης ΥΠΠΟ του 2019 και της εξαίρεσης της παραχώρησης του χώρου της τόσο στον ΟΛΠ όσο και το Υπερταμείο.

Αφού κράτησε σφικτά στα συρτάρια της τον φάκελο του αιτήματος για μήνες, η Περιφερειακή Διοίκηση Αττικής παρουσίασε το αίτημα στη 13^η Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου της 27^ης Ιουλίου - https://youtu.be/5A-l_9AA0II - όταν ήταν πλέον σίγουρη ότι είχε ήδη εγκριθεί από τα «φαντάσματα» των Υπουργείων - ΔΙΠΑ/68813/4143 της 20^ης Ιουλίου - έτσι ώστε να μην γνωμοδοτήσει, να μη πάρει θέση και να μην αντιταχθεί ως όφειλε και ως ελάχιστο δείγμα πολιτικής συνέπειας δεδομένου ότι διακηρύσσει το «πρώτα ο πολίτης». Το παρουσίασε πολύ απλά για να δηλώσει πάραυτα ότι το αποσύρει (sic !!!).

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η πλειοψηφία της Περιφερειακής Διοίκησης Αττικής προχώρησε στη 16^η Συνεδρίαση του Συμβουλίου, της 9^ης Σεπτεμβρίου - https://youtu.be/cxoch9pO5v4 - στην έγκριση της συμμετοχής της Περιφέρειας Αττικής στον κατ’ ευφημισμό εορτασμό των 2.500 χρόνων από την Ναυμαχία της Σαλαμίνας και στην οικονομική στήριξη της Τελετής Αναπαράστασης της, σε ένα χώρο που από αρχαιολογικός Α προστασίας κατέληξε σε τόπο ναυτικών απόβλητων και διαλυτηρίου πλοίων. Δεν αποτελεί κατά συνέπεια παράδοξο ότι κατά την διάρκεια της της συζήτησης του θέματος παρεμποδίστηκε βίαια η εκφορά άποψης από όποιο Σύμβουλο ή και επικεφαλής Παράταξης θέλησε να δικαιολογήσει, όπως αυτός νόμιζε, την αρνητική του ψήφο στην έγκριση, σε πρωτοφανή παραβίαση του νόμου και του Κανονισμού Λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου.

40 χρόνια μετά την εκκίνηση της διαδικασίας διαμόρφωσης της σύγχρονης Περιφέρειας, η Ευρωπαϊκή Περιφέρεια προβάλλεται ως «πολιτικός πρωταγωνιστής» και «πρωταγωνιστής πολιτικών», ως οικονομικός πρωταγωνιστής της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, ως ενεργό υποκείμενο των πολιτικών βιώσιμης ευημερίας και ως σημαντικός πρωταγωνιστής της γεωπολιτικής σκηνής. 40 χρόνια μετά την εκκίνηση της διαδικασίας, η Περιφέρεια αποτελεί κατά την Ευρωπαϊκή Ένωση τον κύριο πρωταγωνιστή της χειροπιαστής διασφάλισης ενός αειφόρου μέλλοντος και όχι το απλό υπόβαθρο ετεροκατευθυνόμενων επεμβάσεων και παρεμβάσεων. Στο τέλος αυτής της 40ετίας, το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο διαμορφώνεται ολοένα περισσότερο στη κατεύθυνση της συστηματικής μεταβίβασης εξουσιών από το κέντρο στις Περιφέρειες και στις περιφερειακές αυτοδιοικήσεις, με στόχο την αναθεώρηση δομών, λειτουργιών, δράσεων και πολιτικών σύμφωνα με την οπτική της «Οικολογικής Μετάβασης» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας και υψηλής ποιότητας ζωής. Σε αυτό το ελπιδοφόρο πλαίσιο, η Ελληνική Περιφέρεια παραμένει, δυστυχώς, θλιβερός παρατηρητής τόσο από την άποψη της παντελούς έλλειψης της αναγκαίας πλέον αυτονομίας - δομής, αρμοδιοτήτων, πολιτικής και λειτουργίας - όσο και από την σκοπιά της επακόλουθης ουσιαστικής αδυναμίας άρθρωσης θέσεων και χάραξης πολιτικών, που τροφοδοτούν μία βαθιά «κρίση αντιπροσώπευσης» σε ένα κρεσέντο οπισθοδρόμησης και παρακμής. Τρανταχτό παράδειγμα η περίπτωση της διαχρονικής διαχείρισης του αρχαιολογικού χώρου της Κυνοσούρας και η πρόσφατη «αντιμετώπιση» της από τη Περιφερειακή Διοίκηση Αττικής !!!

Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» θεωρούμε, κατά συνέπεια, ότι δεν έχει κανένα νόημα να επανέλθουμε στο θέμα σε προσεχή Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Καλούμε αντίθετα μέλη και φίλους σε μία δυναμική συμμετοχή στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την απόφαση ανανέωσης της άδειας διαλυτηρίου πλοίων στον αρχαιολογικό χώρο της Κυνοσούρας, το προσεχές Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου, στις 17.30, στον Τύμβο των Σαλαμινομάχων. Σε στήριξη της Επιτροπής Διάσωσης Αρχαιολογικών Χώρων Σαλαμίνας, σε στήριξη της Ομοσπονδίας Εξωραιστικων Συλλόγων Σαλαμίνας, σε στήριξη κάθε φορέα και πολίτη που προσβλέπει σε άλλους δρόμους μακριά από εκείνο της οπισθοδρόμησης και της παρακμής.

Πληρ. : 6972911008

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».

- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.

- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Η δικαίωση των γυρίνων

Η Οικολογική Συμμαχία για την απόρριψη του σχεδίου  Προεδρικού Διατάγματος οριοθέτησης του ρέματος της Πικροδάφνης

5 χρόνια μετά την περίοδο της σκληρής αντιπαράθεσης μεταξύ του κινήματος των «Πολιτών υπέρ των Ρεμάτων» και της Περιφερειακής Διοίκησης Αττικής, 5 χρόνια μετά την κατάληξη της αντιπαράθεσης σε ανταλλαγή σειράς ανακοινώσεων, που επισφραγίστηκε με το περίφημο «δεν είναι δυνατόν να βάζουμε στην ίδια ζυγαριά τους συμπαθείς και απαραίτητους για ένα οικοσύστημα γυρίνους με την προστασία της ανθρώπινης ζωής», από μέρους της Περιφέρειας Αττικής, οι γυρίνοι δικαιώνονται. Και δικαιώνονται για δεύτερη φορά.

Μετά την πανηγυρική απόρριψη από το Σ.τ.Ε. του σχεδίου μετατροπής σε αγωγό από σκυρόδεμα του τελευταίου φυσικού τμήματος του ρέματος του Ποδονίφτη που προωθούσε η Περιφέρεια Αττικής, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο επανέρχεται για να απορρίψει αυτή τη φορά το αναμενόμενο από καιρό σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την οριοθέτηση του ρέματος της Πικροδάφνης.

Με την υπ’αριθ. 149/2020 απόφαση της 5^ης Αυγούστου 2020 - https://oikologiki-symmaxia.gr/files/aporipsi-sxediou-pd-oriothetisis-pikrodafnis2020.pdf - το Ανώτατο Δικαστήριο επέστρεψε πάραυτα στο συντάκτη το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος, καθόσον :

- ακατάλληλου «να διασφαλίσει την ακώλυτη λειτουργία ως οικοσύστημα» ενός ρέματος χαρακτηρισμένου θεσμικά ως «ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος»,
- πρωτοφανώς ελλιπούς και κυρίως,
- διότι επιχειρεί να εξαιρέσει από την οριοθέτηση την πλειάδα των κτισμάτων που έχουν καταλάβει διαχρονικά την ιστορική του κοίτη, είτε για να δικαιολογήσει τις αναμενόμενες, καταστρεπτικές, επεμβάσεις διευθέτησης, είτε για να διευκολύνει τη μεταγενέστερη νομιμοποίηση των κτισμάτων.

Ως προς τους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε, το εν λόγω σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος δεν αποτελεί σίγουρα προϊόν άδολης αβλεψίας. Αποτελεί απόσταγμα της πολιτικής οπτικής και των αντι-περιβαλλοντικών πρακτικών της κεντρικής και περιφερειακής διακυβέρνησης εκείνης, της περασμένης, 5ετίας. Δίχως καμία διαβούλευση, ερήμην του Κινήματος των «Πολιτών υπέρ των Ρεμάτων» και απουσία της τότε Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, πρέπει να καθορίστηκε στο γράμμα και στην ουσία σε εκείνη την συνάντηση του 2016, μεταξύ του Αν.Υπουργού ΥΠΕΝ, της Περιφερειάρχη Αττικής και των Δημάρχων προσκείμενων Δήμων - όπως προκύπτει από απάντηση της Αποκεντρωμένης Διοίκηση Αττικής στην υπ’αριθμ. 79/11.10.2016 επερώτηση της Βουλής των Ελλήνων με θέμα «Ανάπλαση του ρέματος Πικροδάφνης» - όπου αποφασίστηκε ότι, κατόπιν «μελέτης», «δεν μπορεί να ανακτηθεί η παλαιά κοίτη και να μείνουν χωμάτινα τα πρανή λόγω του ασύγκριτα υψηλού οικονομικού και κοινωνικού κόστους» (sic !!!) - https://oikologiki-symmaxia.gr/files/apantisi-79-10-10-2016.jpg.

Και έτσι εκκίνησε η σύνταξη της οριοθέτησης που απορρίφθηκε από το Σ.Τ.Ε. και έτσι συντάχθηκε η καταστροφική ΜΠΕ του έργου - η νομιμότητα της οποίας αναμένεται να εκδικαστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 20 Οκτωβρίου μετά από 5 συνεχείς αναβολές - και έτσι προγραμματίστηκε η τσιμεντοποίηση και οχετοποίηση του ρέματος της Πικροδάφνης. Σύμφωνα με τις πλέον παρωχημένες αντι-περιβαλλοντικές πρακτικές, μακριά από κάθε προσέγγιση στις σύγχρονες μεθόδους «φυσικής μηχανικής» για τη ταυτόχρονη διατήρηση βιοποικιλότητας και αντιπλημμυρικότητας.
- Και ας είναι το ρέμα θεσμικά χαρακτηρισμένο ως «ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος».
- Και ας χαρακτηρίζονταν η Πικροδάφνη ως ρέμα «στρατηγικής σημασίας» στο «Στρατηγικό Σχέδιο Περιφέρειας Αττικής 2014-2019», υπερψηφισμένο στις 22.04.2016 από το Περιφερειακό Συμβούλιο.
- Και ας ομοφωνούσε το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής 2014-2019, μέσω του υπερψηφισμένου «Στρατηγικού Σχεδίου», ότι οι κυριότεροι λόγοι που οδήγησαν στην δραματική υποβάθμιση των ρεμάτων είναι «η αντιμετώπιση τους ως υδραυλικούς υποδοχείς, ως κλειστούς ή τσιμενταρισμένους αγωγούς ομβρίων, η συχνή μετατροπή τους σε οδικές αρτηρίες, το μπάζωμα και η οικοπεδοποίηση που εξυπηρετούν μόνο την αλόγιστη αστικοποίηση (ή και) το επί μακρόν ανεπαρκές θεσμικό πλαίσιο τεχνικών κατευθύνσεων, χωρίς κατευθύνσεις και εργαλεία για προστασία και ανάδειξη των ρεμάτων και των οικοσυστημάτων τους» (sic !!!).

Στην ιδρυτική μας διακήρυξη η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» επισημαίναμε ότι η βαθιά κρίση που διανύουμε οφείλεται κατά κύριο λόγο στη διαχρονική κρίση αντιπροσώπευσης, με λίγα λόγια στην καταστροφική αναντιστοιχία μεταξύ των κοινωνικών και περιβαλλοντικών δυναμικών του χώρου και της θεσμικής τους εκπροσώπησης, που οδηγεί στον εκμηδενισμό κάθε οράματος και στην επακόλουθη υποκατάσταση της απαραίτητης αειφόρου ανασυγκρότησης της χώρας με μια «τυφλή», φτηνή και καταστροφική, εκποίηση του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου, με ανεπανόρθωτες συνέπειες για τις μελλοντικές γενιές. Η σημαντική απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου έρχεται να θεραπεύσει και να αναδείξει, για πολλοστή φορά, ότι η πρόταξη οράματος και ειδικότερα η χάραξη της όποιας περιβαλλοντικής πολιτικής της χώρας επαφίεται πλέον στα Κινήματα των Πολιτών, στον αδέσμευτο Οικολογικό χώρο και, εν κατακλείδι, στη Δικαιοσύνη. Έως την τελική δικαίωση και των γυρίνων !

Πληρ. : 6972911008

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».
- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.
- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr
https://oikosymmaxia.blogspot.com

Πρόσκληση Συμμετοχής για τη Σωτηρία της Ίου

Τη τελευταία 10ετία η νήσος Ίος περνάει γοργά και απροκάλυπτα σε ξένα ανώνυμα χέρια. Οι παραλίες και τα βουνά του νησιού αλώνονται από κερδοσκόπους, με βεβαιωμένες, ανυπολόγιστες, καταστροφές για την περιβαλλοντική και πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Ποτέ άλλοτε τα νησιά μας δεν είχαν παραδοθεί τόσο απροστάτευτα στην ανελέητη, καταστροφική, κερδοσκοπία.

Αιώνια βράχια στις ακτές ισοπεδώνονται, υδροβιότοποι και ρέματα μπαζώνονται, οι αμμουδιές περιχαράσσονται από τεράστιους πέτρινους τοίχους, πρώτη φορά στην Ελλάδα κατασκευάζεται μπετονένια γέφυρα για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων πάνω σε δημόσια αμμουδιά. Οι καταστροφές αυτές επιβεβαιώνονται από δορυφορικές αεροφωτογραφίες και τους αρμόδιους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, αλλά οι υπεύθυνοι παραμένουν ουσιαστικά ατιμώρητοι.

Οι επίσημοι φορείς της ελληνικής πολιτείας σιωπούν και μερικοί εξ αυτών ανεξήγητα επιβραβεύουν. Μόλις πρόσφατα και παρά την σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία, παγιωμένων κατευθύνσεων της ελληνικής νομοθεσίας, την απουσία των απαιτούμενων ad hoc χωροταξικών εξειδικεύσεων και, εν τέλει, της όποιας κοινής λογικής, η διυπουργική επιτροπή της κυβέρνησης προχώρησε στην έγκριση τριών φαραωνικών «επενδυτικών» σχεδίων στην Ίο ως «στρατηγικών επενδύσεων» - κάτι που σημαίνει γρήγορη αδειοδότηση και κρατικές επιδοτήσεις. Τα σχέδια αυτά είναι καταστροφικά τόσο ως προς την φέρουσα ικανότητα ενός τόπου ανακηρυγμένου ως «ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» και ως προς την κλίμακα της επέμβασης, όσο και ως προς τα επιχειρηματικά συμφέροντα που πρόκειται να τα υλοποιήσουν, τα ίδια με εκείνα που εδώ και μια 10ετία δραστηριοποιούνται για την περιβαλλοντική και πολιτιστική καταστροφή του νησιού.

Μετά τις παραπάνω θλιβερές διαπιστώσεις πολλοί κάτοικοι και φίλοι της Ίου στην Ελλάδα και το εξωτερικό αναλάβαμε την πρωτοβουλία να συστήσουμε ένα σύλλογο με την επωνυμία «Σώστε την Ίο (Save Ios)» για να προστατεύσουμε το περιβάλλον και την πολιτιστική παράδοση του τόπου που αγαπάμε. Ο σύλλογός μας έχει ήδη προχωρήσει σε σειρά από νομικές ενέργειες και άλλες δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος στην Ίο. Περισσότερες πληροφορίες βρίσκονται στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.save-ios.gr

Ζητάμε την συμπαράσταση όλων.

Ελάτε μαζί μας να προφυλάξουμε την ομορφιά της αγαπημένης μας Ίου και να κρατήσουμε τις παραλίες μας ελεύθερες για όλους. Ελάτε μαζί να υποχρεώσουμε τους εκλεγμένους μας αντιπροσώπους να εφαρμόζουν ισότιμα τους ελληνικούς νόμους.

Ο σύλλογός μας έχει σημαντικά έξοδα για προσφυγές στη δικαιοσύνη, τεχνικές μελέτες για το περιβάλλον και την βιώσιμη ανάπτυξη της Ίου, δράσεις σε επικοινωνιακό επίπεδο, κλπ. Η οικονομική συνδρομή σας θα μας είναι πολύτιμη, και μπορείτε να την καταθέσετε στον λογαριασμό του συλλόγου μας στην τράπεζα Eurobank, «Σώστε την Ίο (Save Ios)», ΙΒΑΝ: GR7402604000000130200355430, BIC/SWIFT: ERBKGRAA.

Αν σας ενδιαφέρει να μας συνδράμετε και με άλλους τρόπους, επικοινωνήστε μαζί μας στο info@save-ios.gr και στο www.save-ios.gr.

Πληρ. : 6974-927627