Η οικολογία και ο Γκάντι *

του Αντόνιο Στάνγκο

Κάθε αναφορά στον  Γκάντι οφείλει να γίνεται στο πλαίσιο μιας προϋπόθεσης: ότι είπε η έγραψε, σε διάφορες περιστάσεις και σε διαφορετικές συγκυρίες, δεν θα πρέπει να λαμβάνεται σαν καθολικά «έγκυρο» και «έγκυρο» για «πάντα». Όποιος δεν το κάνει προδίδει την ίδια του την προσέγγιση στην ύπαρξη όπως διαφαίνεται από τον υπότιτλο που διάλεξε για την αυτοβιογραφία του στην αγγλική: «Η ιστορία των πειραματισμών μου με την αλήθεια». «Πειραματισμοί» λοιπόν και όχι καθολικές αλήθειες μαζί με μια πρόδηλη πρόσκληση αμφισβήτησης κάθε βεβαιότητας. Ως εκ τούτου, αυτό που επιτρέπει την ανάδειξη της «μεθοδολογίας» του, σε όλα τα επίπεδα και όλα τα πεδία, είναι ο σφικτός συγκερασμός της γραπτής του μαρτυρίας και του χειροπιαστού του παραδείγματος. Εξάλλου, μεταξύ των δυτικών στοχαστών που τον επηρέασαν περισσότερο συγκαταλέγεται ο Τζιουζέπε Ματσίνι του «Καθήκοντα του Ανθρώπου» και της ενότητας μεταξύ διαλογισμού και πράξης.

Η αλήθεια έχει για τον Γκάντι τουλάχιστον τρεις αξίες: μπορεί να υποδείξει το «θείο», μπορεί να υποδείξει την οδό της μη βίας - «η αλήθεια και η μη βία αποτελούν τις δύο όψεις του αυτού νομίσματος» έγραφε από την φυλακή το 1930 - αλλά, κύρια, συνιστά έρευνα. Όχι μόνο έρευνα στον εσωτερικό κόσμο του καθένα μας, όχι μόνο έρευνα σε εκείνο των τεχνικών της κοινωνικής συγκρότησης και της πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά και έρευνα στο πεδίο των σχέσεων μεταξύ ανθρώπινης ύπαρξης και των κόσμων των λοιπών έμβιων. Η συσχέτιση με το περιβάλλον αποδεικνύεται τεράστιων διαστάσεων, καθόσον αποτελεί συσχέτιση με το όλον και υποβάλλει ταυτόχρονα καίρια ερωτήματα αναφορικά με τα όρια της ανάπτυξης, την αιτιολογία των επιπτώσεων μας σε αυτό και την γενεαλογική αλληλουχία. Το παράδειγμα της μη βίας - «σατιαγκράχα» - αποτελεί το ισχυρότερο παράδειγμα. Η επιλογή της δύναμης της αλήθειας αναδεικνύεται από τον Γκάντι σε δείγμα κατάκτησης ενός υψηλού βαθμού αυτογνωσίας, εσωτερικοποίησης και προετοιμασίας. Δεχόμενος ότι η προβληματική της αλληλεπίδρασης με τον πλανήτη μπορεί να αντιμετωπιστεί το βέλτιστο δυνατό με την μέθοδο της μη βίας, η υιοθέτηση της θα πρέπει να αναδειχτεί σαν μοναδικό εργαλείο διαπίστωσης των σοβαρών συνθηκών κρίσης και της επιτακτικής ανάγκης ανεύρεσης τρόπων επανόδου στην κατάσταση ισορροπίας.

Ο νεαρός Γκάντι παγιώνει την πεποίθηση της μοναδικότητας της μη βίας μετά από εμβάθυνση της ευρωπαϊκής και της βορειοαμερικανικής φιλοσοφίας καθώς και της βρετανικής νομολογίας στα χρόνια της διαμονής του στο Λονδίνο. Παρά ταύτα, ίσως δεν θα κατόρθωνε ποτέ να επεξεργαστεί την θεωρία και τις πρακτικές της μη βίας δίχως την κατάκτηση μιας βαθιάς αυτοπειθαρχίας στο πεδίο των αγώνων στην Νότια Αφρική και στην Ινδία.

Τα αερολύματα PM25 και ο κορωνοϊός αγαπάν την καύση ! *

Ποιος δε έχει ακούσει για τα αιωρούμενα μικροσωματίδια PM25 ; Ποιος δεν γνωρίζει ότι τα εν λόγω συστατικά της ατμοσφαιρικής ρύπανσης αποτελούν τυπικό προϊόν ανθρωπογενούς προέλευσης, ως επί το πλείστον των διαδικασιών καύσης - καύσης άνθρακα, πετρελαίου, ξύλου για θέρμανση και καύσης απορριμμάτων, καύσης στο πλαίσιο της βιομηχανικής παραγωγής, της κίνησης των οχημάτων αλλά και της θέρμανσης ;

«Τα αιωρούμενα μικροσωματίδια PM25 - και όχι γενικά και αόριστα η ατμοσφαιρική ρύπανση - ευθύνονται κατά κύριο λόγο για το ύψος της μεταδοτικότητας του κορωνοϊού και για το επακόλουθο ύψος της θνησιμότητας που προκαλεί» καταλήγει μελέτη Iταλών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκυρο «International Journal Research and Public Health». Κατά τους Ιταλούς επιστήμονες η έκθεση στα μικροσωματίδια PM25 προκαλεί την ανάπτυξη της πρωτεΐνης ACE2 στον οργανισμό η οποία αποτελεί την κερκόπορτα εισόδου του κορωνοϊού στο σώμα αλλά και το υποστηρικτικό στοιχείο της καταστροφικής του δράσης. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, περιοχές με υψηλό βαθμό ατμοσφαιρικής ρύπανσης αλλά με χαμηλά επίπεδα αιωρούμενων μικροσωματιδίων PM25, όπως ο Τάραντας, δεν παρουσιάζουν τόσο μαζική μετάδοση του ιού όπως η Λομβαρδία και το Βένετο. «Διαπιστώσαμε δε ότι η αύξηση της συγκέντρωσης των PM25 κατά ένα μικρογραμμάριο ανά κυβικό μέτρο ατμόσφαιρας επιφέρει την αύξηση των κρουσμάτων κατά 2,79 ανά 10.000 άτομα… Το να αναφερόμαστε γενικά στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στην αιθαλομίχλη είναι και λάθος και παραπλανητικό» διευκρινίζουν οι υπεύθυνοι της έρευνας.

Κράτος παρωδία.

Τι τους θέλουμε εν τέλει τους νόμους ;

9 μήνες μετά την απόφαση ανάκλησης της άδειας λειτουργίας του Δελφινάριου της «Αττικό Ζωολογικό Πάρκο Α.Ε.» από την 3^η Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής της 5ης Φεβρουαρίου 2020 και 4 μήνες από την ημέρα που η Περιφερειακή Διοίκηση αποφάσισε να επιτρέψει την επαναλειτουργία του με όρους απλού «ενυδρείου» - 24 Ιουνίου 2020 - η επιχείρηση του παρακμιακού «Ζωολογικού Πάρκου» συνέχιζε να το λειτουργεί ξεδιάντροπα, στο φως της ημέρας, σε πλήρη περιφρόνηση των αποφάσεων της αδειοδοτούσας Περιφερειακής Διοίκησης Αττικής.

Την Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020 - λίγο πριν την είσοδο στο ισχύον «lock down» - μέλη της Περιφερειακής Παράταξης «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ» επισκέφθηκαν το Δελφινάριο της «Αττικό Ζωολογικό Πάρκο Α.Ε.» και, με τον κατάλληλο εξοπλισμό στο χέρι, τεκμηρίωσαν την πλήρη καταστρατήγηση των όρων της άδειας επαναλειτουργίας της Περιφερειακής Διοίκησης Αττικής και του νόμου.

Εξ ’ου και το εξώδικο «συμμόρφωσης» προς την Περιφερειακή Διοίκηση Αττικής και την «Αττικό Ζωολογικό Πάρκο Α.Ε.» της 23^ης Δεκεμβρίου 2020, το οποίο συνυπέγραψαν οι εκπρόσωποι των οργανώσεων «My Dolphin Club», «Sea Shepherd Greece», «Dolphinaria - Free Europe (DFE)», «Argos Φιλοζωικό Σωματείο» και η δημοσιογράφος Σταματίνα Σταματάκου που, μαζί με το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος», στήριξαν και στηρίζουν τον αγώνα για την απελευθέρωση των δελφινιών του Ζωολογικού των Σπάτων και την κατάργηση της αιχμαλωσίας των κητωδών στη χώρα μας. Εξ ‘ου και το «επετειακό» μας σημείωμα που ακολουθεί, επιγραμματικής περιγραφής των γεγονότων που οδήγησαν μετά 4 χρόνια στη σημερινή αδρανοποίηση του επονείδιστου Δελφινάριου.

Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» διακηρύτταμε και διακηρύττουμε την ανάγκη μετασχηματισμού του κράτους σε «πράσινο», με την έννοια της αναδιατύπωσης της δομής και της λειτουργίας του κάτω από το πρίσμα της Οικολογικής Δημοκρατίας, ή της διεύρυνσης των ηθικών ορίων της ανθρώπινης κοινότητας έτσι ώστε να συμπεριλάβει τις θεσμικές απαιτήσεις των μελλοντικών γενιών και του μη ανθρώπινου κόσμου. Προς το παρόν θα μπορούσαμε να αρκεστούμε στο ότι αυτό το κράτος, που χρηματοδοτούμε και συντηρούμε, θα κόψει άμεσα τον ομφάλιο λώρο από την τραγική παρωδία του εαυτού του. Με απαρχή στο πεδίο της εφαρμογής του νόμου.

----------------------------------------

Μεταξύ καταγγελιών, προσφυγών, βουλευτικών και ευρωβουλευτικών επερωτήσεων και αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, για περισσότερα από 10 χρόνια, ελληνικές και διεθνείς οργανώσεις, πολιτικοί φορείς, συλλογικότητες, επιστήμονες και ακτιβιστές, κατήγγειλαν συστηματικά και σε πολλαπλά επίπεδα - από τα ΜΜΕ και τα δικαστήρια έως τη βουλή και την ευρωβουλή - το θέμα της παράνομης λειτουργίας του Δελφινάριου της «Αττικό Ζωολογικό Πάρκο Α.Ε.», στα Σπάτα Αττικής, σε πάγια και συστηματική παραβίαση του νόμου 4039/2012 (ΦΕΚ 15/Α/12), περί απαγόρευσης κάθε είδους παράστασης με συμμετοχή ζώων.

1). 8 Δεκεμβρίου 2016. Κατατίθεται 20σέλιδη καταγγελία στο ΣΕΠΔΕΜ – Σώμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας & Μεταλλείων του ΥΠΕΝ κατά της εταιρείας «Αττικό Ζωολογικό Πάρκο Α.Ε.», για εκτέλεση παραστάσεων με συμμετοχή δελφινιών κατά παράβαση του νόμου 4039/2012, άρθρα 12 και 13 - Αριθμ.Πρωτ. 2774. Η καταγγελία συνυπογράφεται από τους Όλγα Κήκου, Γιώργο Δημητρίου, Ευθυμία Δόδουρα, Δήμητρα Γιάντση και Χρήστο Δούκα και κατατίθεται μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου Μιλτιάδη Παντελιού.

2). Νοέμβριος 2017. Βάσει της καταγγελίας πραγματοποιείται αυτοψία επιθεωρητών του Σώματος στην «Αττικό Ζωολογικό Πάρκο» και εκκινεί η προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία η οποία θα καταλήξει στην σχετική «Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης» των όρων της άδειας λειτουργίας της «Αττικό Ζωολογικό Πάρκο» - 392/3-11-2017 - λόγω παραβίασης των άρθρων 12 και 13 του Ν.4039/2012. και στην επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων. Η «Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης» κοινοποιείται και στην Περιφερειακή Διοίκηση Αττικής ως αρμόδια για την ανάκληση της άδειας λειτουργίας.

Έργα και ημέρες της Περιφέρειας Αττικής

Πλατεία Μεταμόρφωσης, Μοσχάτο : Κόψε τα δένδρα και κάνε «βιοκλιματική» με πλάκες !!!!

1.296.000 ευρώ από την Περιφέρεια Αττικής για να κοπούν τα δένδρα και να μπουν δυο πλάκες, δυο πίδακες, κάποια παγκάκια και μερικά σποτ στο δάπεδο. Το δε έργο, έτσι όπως διαμορφώνεται, απέχει έτη φωτός από το παιδιαρίστικο «μακέτο».

Οι Περιφέρειες και οι πόλεις μας διακυβερνούνται από άσχετους ατζαμήδες. Οι μεν δεν ξέρουν καν τι ψηφίζουν, οι δε ξέρουν πολύ καλά και τι «προτείνουν» και τι «κοστίζουν». Ολοι τους, όμως, μιλάν παράλληλα για «περιβάλλον» και για «κλιματική αλλαγή» !!!!

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».

- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.

- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

 

4 Ιανουαρίου 1903 : Το θλιβερό τέλος της ελεφαντίνας «Τόπσυ» στην «ηλεκτρική καρέκλα» *

To 1875 αρπάζεται από την οικογένεια του στην Ασία ένα θηλυκό μωρό ελέφαντα και πουλιέται στο Τσίρκο «Ανταμ Φόρεπο» στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι δεσμώτες του το βαφτίζουν «Τόπσυ» και το πλασάρουν σαν τον πρώτο ελέφαντα που γεννήθηκε στις Η.Π.Α.

Η «Τόπσυ» δεν δέχεται εύκολα την αιχμαλωσία παρά την εφαρμογή όλων των γνωστών βίαιων μεθόδων υποταγής της άγριας φύσης στη βούληση του ανθρώπου : ξυλοδαρμοί, μεταλλικοί γάντζοι, αλυσίδες, στέρηση τροφής, ή ακόμα και χρήση όπλων. Έτσι, όταν μια βραδιά του 1902 εισέρχεται στο χώρο της ένας μεθυσμένος εκπαιδευτής ο οποίος προσπαθεί να της δώσει ουίσκι και, όταν δεν το κατορθώνει, της βάζει ένα αναμμένο τσιγάρο στην προβοσκίδα, η «Τόπσυ» επαναστατεί και τον ποδοπατά μέχρι θανάτου.

Μετά από αυτό η «Τόπσυ» πουλιέται σε ένα Λούνα Παρκ που την χρησιμοποιεί πρώτα για την μεταφορά των βαριών κατασκευών του και στη συνέχεια για παραστάσεις. Και εκεί υπόκειται σε καθημερινές κακοποιήσεις. Κάποιο βράδυ ένας από το προσωπικό του Λούνα Παρκ την κτυπά βίαια πίσω από το αυτί με ένα βαρύ δικράνι, η ελεφαντίνα απελπισμένη κατορθώνει να δραπετεύσει αλλά, λίγο μετά, πιάνεται και επιστρέφει στη φυλακή της.

Η συντήρηση της αποδεικνύεται σύντομα δαπανηρή για τα οικονομικά του Λούνα Παρκ και οι διαχειριστές αποφασίζουν να την πουλήσουν σε κάποιο ζωολογικό κήπο. Κανείς όμως δεν ήθελε να αναλάβει ακόμη και δωρεάν έναν «ελέφαντα-δολοφόνο», όπως χαρακτηριζόταν από τον τύπο της εποχής αποδίδοντας του και άλλους «φόνους». Έτσι, οι δεσμώτες της κατέληξαν ότι η μόνη λύση για να απαλλαχθούν από αυτή ήταν να την δολοφονήσουν. Πως όμως ; Με ποιο τρόπο θα σκότωναν «οικονομικά» ένα ζώο σχεδόν τριών τόνων ;

Ήταν η πρώιμη περίοδος της ηλεκτρικής ενέργειας και η εποχή του «Πολέμου των Ρευμάτων», του σκληρού ανταγωνισμού μεταξύ των Τόμας Έντισον, Νικολάι Τέσλα και Τζορτζ Γουέστινγκς. Λέγεται ότι ζητήθηκε τότε η βοήθεια του Έντισον ο οποίος είχε κάνει αρκετά πειράματα με ηλεκτρισμό σε ζώα και δεν έβλεπε την ώρα να αποδείξει την δύναμη του ηλεκτρικού ρεύματος σε ένα από τα μεγαλύτερα θηλαστικά του κόσμου. Έτσι, στις 4 Ιανουαρίου 1903 οργανώθηκε η «εκτέλεση» της δύσμοιρης «Τόπσυ», εν είδη παράστασης, μπροστά σε ένα κοινό 250 ατόμων, μεταξύ των οποίων δημοσιογράφοι, φωτογράφοι και πολλοί που ήλθαν από μακριά για να παραστούν στο θέαμα. Πολλοί άλλοι παρακολούθησαν την εκτέλεση από τα μπαλκόνια και τις ταράτσες των γειτονικών κτιρίων πληρώνοντας 25 σεντς το άτομο !

Η «Τόπσυ» δολοφονήθηκε με μία ηλεκτρική εκκένωση 6.600 βολτ. Οδηγήθηκε στο χώρο της «εκτέλεσης» αλλά παρέμενε πεισματικά σε απόσταση από την πλατφόρμα με τα ηλεκτρικά καλώδια, παρά τα καρότα και τα μήλα που της έδιναν για να την πείσουν να προχωρήσει. Αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τα καλώδια και να τις τα τοποθετήσουν ενώ έτρωγε μήλα και καρότα εμποτισμένα με δηλητήριο. Σβήσανε όλα τα ηλεκτρικά φώτα της περιοχής, για να έχει το ρεύμα την απαιτούμενη ισχύ και διοχέτευσαν την εκκένωση. Η εκκένωση διήρκεσε 10 δευτερόλεπτα δολοφονώντας άμεσα την «Τόπσυ». Η «εκτέλεση» βιντεοσκοπήθηκε και αρχειοθετήθηκε μεταξύ των ντοκιμαντέρ της «Edison Studios» - https://youtu.be/ZXPFZo5gIwM

Το 2003 - 100 χρόνια μετά το θλιβερό τέλος της άτυχης ελεφαντίνας - στήθηκε το άγαλμα της στο μουσείο του Κόνυ Αιλαντ, σε μνήμη μιας από τις πιο μαύρες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας.

* Από : https://it.wikipedia.org/wiki/Topsy, https://www.ilmessaggero.it/animali/elefante_sedia_elettrica_topsy-4230440.html180961611/, https://www.facebook.com/bastadelfinari, 

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».

- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.

- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Το κορίτσι που έζησε 738 ημέρες σε ένα δένδρο !

738 ημέρες κρεμασμένη στην κορυφή μιας παμπάλαιας σεκόγιας, στη Βόρεια Καλιφόρνια, πέρασε η 25χρονη Τζούλια Χιλλ για να αποτρέψει την εξαφάνιση του δάσους της από μία πολυεθνική ξυλείας. Η 25χρονη Τζούλια παρέμεινε κρεμασμένη στο δένδρο - μόνη και εκτεθειμένη στη βροχή, στον άνεμο και στο κρύο - από τον Δεκέμβριο 1997 έως τον Δεκέμβριο 1999, όταν η πολυεθνική αναγκάστηκε να συμβιβαστεί και να εγκαταλείψει το σχέδιο υλοτόμησης του δάσους.

Η Τζούλια αναδείχθηκε σε σύμβολο του αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος και συνεχίζει να αγωνίζεται από τότε, με πάθος, για την υπεράσπιση και την προστασία των δασών όλου του κόσμου.

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».

- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.

- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com