Η «υπεύθυνη» ιχθυοκαλλιέργεια δεν θα περάσει ποτέ από τη χώρα.

Η παρούσα προσέγγιση συντάχθηκε σε ανύποπτο χρόνο, λίγο μετά τη θεσμική επισφράγιση του χάους που υπήρχε στο πεδίο των πρώτων ιχθυοκαλλιεργειών, με την Κ.Υ.Α 31722/4-11-2011 περί «Έγκρισης Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες» - (ΦΕΚ 2505/Β/4-11-2011) τον Νοέμβριο 2011.

Συντάχθηκε λόγω των καταστροφικών επιπτώσεων της χωροθέτησης των πρώτων ιχθυοκαλλιεργειών που ήδη διαφαίνονταν και είχε ως στόχο την συμβολή στην προσπάθεια συγκρότησης ενός κανονιστικού πλαισίου ελαχιστοποίησης της ζημιάς βάσει της νομοθεσίας και των καλών πρακτικών άλλων, μεσογειακών, κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα, 14 χρόνια μετά την υπογραφή της καταστροφικής Κ.Υ.Α., η επέλαση των ιχθυοκαλλιεργειών βιομηχανικού χαρακτήρα, που προγραμματίζονται να καλύψουν περισσότερα από 300.000 στρέμματα πολύτιμου θαλάσσιου περιβάλλοντος και εύθραυστων παράκτιων μετώπων, καθιστά μεν την προσέγγιση ακόμη επίκαιρη, απαιτεί συνολικό επανασχεδιασμό του όλου εγχειρήματος βάσει ενός νέου, σύγχρονου, νόμου και ενός πλήρους εθνικού Θαλάσσιου Χωροταξικού, αλλά θέτει ταυτόχρονα και ορισμένα θεμελιώδη ερωτήματα : Αντέχει η γεωγραφία μας - χερσαίου και θαλάσσιου περιβάλλοντος - όλο αυτό το φορτίο ; Αξίζει το περιβάλλον μας αυτού του είδους τα «αναπτυξιακά» εγχειρήματα ; Υπάρχει εναλλακτική ;

------------------------------------------------

Στου γιαλού τα βοτσαλάκια…

Για μία βιώσιμη οπτική της εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας

«Ενώ φαίνεται πως οι γειτονικές χώρες αποφασίζουν και μετακινούν τις ιχθυοκαλλιέργειες σε ανοιχτές θάλασσες και σε βάθη 50 μέτρων και πάνω, το ελληνικό κράτος πυροβολεί για μία ακόμη φορά το πόδι του, επιτρέποντας με το πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού τα πάντα. Οπουδήποτε.», σημείωνε μία σημαντική περιβαλλοντική οργάνωση αναφορικά με την παρουσίαση του πρώτου χωροταξικού ιχθυοκαλλιέργειών στις 4 Νοεμβρίου 2011.

Είναι αλήθεια ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν «απάντηση» στις αυξημένες διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού και ένα από τα σημαντικά εξαγωγικά ατού της χώρα μας. Όχι όμως χωρίς κόστος. Με τον τρόπο με τον οποίο έχεουν θεσμοθετηθεί και υλοποιούνται, δεν ανταποκρίνονται στον σκοπό τους και δεν αποτελούν λύση στο καυτό θέμα της σημαντικής μείωσης της πίεσης στα ιχθυοαποθέματα - υπεραλίευση - αλλά επιτείνουν και διαχέουν την περιβαλλοντική κρίση, με περισσότερες μορφές, σε περισσότερα επίπεδα. Με καθυστέρηση δεκαετιών, που επέτρεψε την «εισβολή» των ιχθυοκαλλιεργειών στην ελληνική ακτογραμμή κατά τρόπο άναρχο και αυθαίρετο, με σοβαρές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον, η ισχύουσα χωροθέτηση - ελάχιστης απόστασης μόλις 50μ. από τον αιγιαλό (sic !!!)  - νομιμοποιεί την πρότερη κατάσταση, χωρίς καμία προσπάθεια διασφάλισης της υγιούς κατάστασης των ελληνικών θαλασσών, της προστασίας του περιβάλλοντος και της προστασίας των τοπικών κοινωνιών από τις αρνητικές επιπτώσεις τους :

- Συντελούν στη βίαια κατάληψη των ακτών και στη σοβαρή υποβάθμιση των παράκτιων περιοχών.

- Συντελούν στη σημαντική επιβάρυνση του παράκτιου θαλάσσιου περιβάλλοντος με οργανικό φορτίο και χημικές ουσίες - φάρμακα, καθαριστικά, αντιρρυπαντικά - που επηρεάζουν σοβαρά την ποιότητα του νερού και τα θαλάσσια οικοσυστήματα.

- Συμβάλλουν στην αλλαγή των φυσικο-χημικών χαρακτηριστικών του ιζήματος και επηρεάζουν αρνητικά τα ευαίσθητα λιβάδια Ποσειδωνίας με την απόθεση μεγάλων ποσοτήτων οργανικής ύλης στο θαλάσσιο πυθμένα.

- Συμβάλλουν στην μείωση της ποσότητας του φωτός που περνάει στην υδάτινη στήλη με επακόλουθο την μείωση της φωτοσυνθετικής ικανότητας των λιβαδιών.

- Δημιουργούν σοβαρά προβλήματα σε άλλες δραστηριότητες. Είναι πολλές οι περιπτώσεις αντίδρασης των τοπικών κοινωνιών στη λειτουργία των μονάδων υδατοκαλλιέργειας λόγω της παράκτιας ρύπανσης και της αποτροπής της ανάπτυξης άλλων δραστηριοτήτων, κυρίως τουριστικών.

1. Γιατί η ιχθυοκαλλιέργεια ;

Η ανάγκη υιοθέτησης των ιχθυοκαλλιεργειών προέκυψε κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών εξ’ αιτίας της διαρκώς αυξανόμενης αλιευτικής πίεσης στους θαλάσσιους πόρους και, κατά συνέπεια, της απαίτησης μεθόδων σε θέση να εγγυηθούν την οικονομική ευημερία του αλιευτικού τομέα και την προστασία του περιβάλλοντος. Η ιχθυοκαλλιέργεια θεωρήθηκε ως μία από τις πλέον κατάλληλες μεθόδους μεταστροφής της αλιευτικής δραστηριότητας, με θετικές επιπτώσεις στην μείωση της υπέρογκης αλιευτικής πίεσης στους θαλάσσιους πόρους και ταυτόχρονη διασφάλιση από πιθανές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις που θα πρόκυπταν από την μείωση των αλιευμάτων.

Έτσι, οι Κοινές Αλιευτικές Πολιτικές ενεθάρρυναν και ενθαρρύνουν την ανάπτυξη και διάχυση μιας βιώσιμης ιχθυοκαλλιέργειας ως εργαλείο προαγωγής νέων επιχειρηματικών ευκαιριών και νέων θέσεων εργασίας που μπορούν να συνδυάσουν «περιβάλλον», «οικονομία» και τη διάρθρωση ενός συστήματος παραγωγής ασφαλών και υγιεινών προϊόντων. Σύμφωνα με αυτές, η βιώσιμη ιχθυοκαλλιέργεια οφείλει να είναι και «υπεύθυνη», μέσω της διασφάλισης 3 αρχών :

- της ασφάλειας και ποιότητας του προϊόντος,

- της πολυμορφίας και της διαφοροποίησης του προϊόντος και, το σημαντικότερο,

- της προστασίας του περιβάλλοντος.

Ζητείται Κράτος !

Μετά τις πλημμύρες της Θεσσαλίας και την τραγική υπόθεση του εγκλήματος των Τεμπών, η αποκάλυψη της διαρροής και διακίνησης προσωπικών δεδομένων εκλογέων του εξωτερικού προς όφελος ευρωβουλεύτριας του κυβερνώντος κόμματος θέτει, και πάλι, στο προσκήνιο την δραματική αποσύνθεση αυτού του παρωχημένου Κράτους :

- Κράτους της διάχυτης επικάλυψης αρμοδιοτήτων και εξουσιών.

- Κράτους των δήθεν ανεξάρτητων αρχών.

- Κράτους της επίσημης ανάμειξης του κυβερνητικού περίγυρου στην οργάνωση της δικαστικής εξουσίας.

- Κράτους του αποκλεισμού από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, χάρη σε σκληρά, καλπονοθευτικά, πλειοψηφικά συστήματα και επιμελούς απουσίας από το νομοθετικό πλαίσιο όλων εκείνων των εργαλείων που θα επέτρεπαν τον υγιή πλουραλισμό και τον διαρκή έλεγχο του νομοθετικού και του εκτελεστικού σώματος και έργου.

- Κράτους όπου το κόμμα ταυτίζεται με την κυβέρνηση και τα συμφέροντα του ενός ταυτίζονται - επικίνδυνα - με τα συμφέροντα του άλλου.

- Κράτους των εργολαβικών εκπτώσεων και όχι της ποιότητας του έργου.

- Κράτους της εικονικής αυτοδιοίκησης και της ξεδιάντροπης εξάρτησης Δημάρχων και Περιφερειαρχών από τον κυβερνητικό περίγυρο.

- Κράτους της αναγωγικής σκέψης, του ερασιτεχνισμού και της ασυναρτησίας, της ανεξέλεγκτης εξυπηρέτησης κάθε είδους συμφερόντων, των πελατειακών σχέσεων και της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, των αλληλοαναιρούμενων νομοθετημάτων, των περιβαλλοντοκτόνων πολιτικών και της ερμηνείας των ευρωπαϊκών κανόνων όπως συμφέρει και όπως να ‘ναι.

Σε αυτό το Κράτος, η οποιαδήποτε «συζήτηση» για το απεχθές αδίκημα της διαρροής και διακίνησης προσωπικών δεδομένων εκλογέων περιττεύει. Οφείλει να παραιτηθεί πάραυτα η ιεραρχία του Υπουργείου Εσωτερικών, που με τον ένα ή άλλο τρόπο ευθύνεται για αυτό, να αναλάβει τα σχετικά η δικαιοσύνη αλλά και να εκκινήσει άμεσα η δραστική ανασυγκρότηση  αυτού του Κράτους. Ζητείται Κράτος με λίγα λόγια...

Ζητείται Κράτος που να επιδιώκει την βιωσιμότητα με κάθε τρόπο, σε κάθε επίπεδο και κάθε άποψη της ζωής, ως γνήσια πολιτική οπτική. Κράτος που να θέτει τη βιωσιμότητα ως πρώτιστο όρο ρύθμισης της ανθρώπινης δραστηριότητας για την επίτευξη της δυναμικής ισορροπίας μεταξύ οικoσφαίρας και ανθρώπινης δραστηριότητας, μεταξύ των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αλληλεπιδράσεων στο εσωτερικό της ίδιας της ανθρώπινης κοινότητας και μεταξύ αυτής και της οικοσφαίρας.

22 Μαρτίου : Παγκόσμια Ημέρα Νερού !

 

#oikologikisymmaxia

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

21 Μαρτίου : Ημέρα της Άνοιξης, Ημέρα των Δασών

Σήμερα, ημέρα της Άνοιξης και Ημέρα των Δασών, δεν χωράνε πανηγυρικοί και πανηγυρισμοί, αλλά περίσκεψη, περισυλλογή και προγραμματισμός.

Εδώ και χρόνια τα δάση μας καταστρέφονται, εγκαταλελειμμένα στο έλεος των φυσικών καταστροφών, των καταπατητών και της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης των πόρων τους. Εδώ και χρόνια κάθε κυβέρνηση επιδιώκει μετά μανίας την οριστική καταστροφή του όποιου φυσικού κεφαλαίου είχε απομείνει από τις καταστροφικές πολιτικές προηγούμενων διακυβερνήσεων. Είτε σε επίπεδο κεντρικής διακυβέρνησης, είτε σε επίπεδο της κατ’ ευφημισμό αυτοδιοίκησης όλων των βαθμών, είτε νομοθετικά, είτε μέσω σαθρών αποφάσεων Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων, ελλείψει νομοθετικών ρυθμίσεων ή και ενάντια σε κοινοτικές Οδηγίες και στο κοινοτικό κεκτημένο. Η λίστα της καταστροφής είναι μεγάλη, ποικίλη και όσο πάει μεγαλώνει : Προγραμματισμοί εξορύξεων υδρογονανθράκων, σχέδια εγκατάστασης βιομηχανικών αιολικών πάρκων, άδειες ορυχείων και ξενοδοχειακών μεγα-συγκροτημάτων σε δασικές περιοχές, μανιώδης καταστροφή του φυσικού κεφαλαίου ποταμών και ρεμάτων στο όνομα μιας κατ’ ευφημισμό αντιπλημμυρικής προστασίας - ενάντια στην επιστήμη, στις σύγχρονες τεχνικές και στις κοινοτικές οδηγίες - μανιώδης καρατόμηση του αστικού πρασίνου «όπου το πετύχουν και όπου το συναντήσουν». Ένα από τα τελευταία κρίσιμα πλήγματα στο σπουδαίο δασικό μας κεφάλαιο στάθηκε η υπερψήφιση του ν.4782/2021 που επιτρέπει την κατασκευή «αναπτυξιακών» έργων στο εσωτερικό του δικτύου NATURA της χώρας στο οποίο ανήκει το 45% των δασικών περιοχών.

Προσφυγή στο Ευρωδικαστήριο της Πρωτοβουλίας «Τέλος στα κλουβιά» -«End the Cage Age»

Σε συνέχεια συλλογής και κατάθεσης περισσότερων από 1 εκατομμύριο υπογραφών ευρωπαίων πολιτών, από την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών - ΕΠΠ «Τέλος στα κλουβιά» -«End the Cage Age», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε δεσμευθεί να παρουσιάσει εντός του 2023 ένα νομοσχέδιο απαγόρευσης της χρήσης κλουβιών για τα 300 εκατομμύρια εκτρεφόμενα ζώα - χοίροι, μοσχάρια, πουλερικά ωοπαραγωγής, ορτύκια, χήνες και κουνέλια - https://greece.representation.ec.europa.eu/news/eyropaiki-protoboylia-politon-i-epitropi-tha-proteinei-ti-stadiaki-katargisi-ton-kloybion-gia-ta-2021-06-30_el. Το νομοσχέδιο θα αποτελούσε μέρος της αναθεώρησης της νομοθεσίας για την ευζωία των ζώων στο πλαίσιο της στρατηγικής «Από το αγρόκτημα στο πιάτο».

Παρά ταύτα, το νομοσχέδιο δεν συντάχθηκε και δεν παρουσιάστηκε ποτέ. Έτσι, η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών αναγκάστηκε να ασκήσει προσφυγή κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της Φον ντερ Λάιεν στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για καταστρατήγηση του δικαιώματος της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, εκκινώντας μία πρωτοφανή δικαστική διαδικασία δίχως προηγούμενο.

Το κολαστήριο των ιχθυοκαλλιεργειών !

Από έρευνα της Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης «Essere Animali» * - Πρώτη δημοσίευση μας στις 30.10.2018  

Η γνώση του τι συμβαίνει στις ιχθυοκαλλιέργειες είναι σημαντική καθόσον μπροστά σε ένα πιάτο με ψάρι μας έρχεται στο νου η ψαρόβαρκα και τα δίκτυα της στην μέση του πελάγους, αγνοώντας την προέλευση του ψαριού, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έφθασε στο πιάτο μας αλλά και τα «κρυφά» της ποιότητας του.

Η εκτροφή ψαριού ακολουθεί τις ίδιες λογικές και ενέχει τις ίδιες προβληματικές με την εντατική, βιομηχανική, εκτροφή των πουλερικών και των χοίρων, αλλά με μία μεγάλη διαφορά : δεν υπάρχει κανένας, μα κανένας, νόμος σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης που να προστατεύει τα έμβια αυτού του είδους.

Η ιχθυοκαλλιέργεια αποτελεί τον τομέα της ζωοτεχνίας με την ταχύτερη ανάπτυξη. Το 1974 κάλυπτε ένα πενιχρό 7% της συνολικής ζήτησης ψαριού για να φθάσει το 39% το 2004 και το 51% σήμερα. Σε αυτή την ταχύτατη ανάπτυξη συνέδραμε η ραγδαία αύξηση ζήτησης και κατανάλωσης ψαριού σε παγκόσμιο επίπεδο - από τα 18 εκατομμύρια τόνους ετησίως το 1950 σε 104 εκατομμύρια τόνους το 2015 – με αποτέλεσμα την υπερεκμετάλλευση των ιχθυοαποθεμάτων που οδήγησε πολλά είδη στα όρια της εξαφάνισης και την αντικατάσταση τους, σε επίπεδο κατανάλωσης, με αντίστοιχα είδη εκτροφής – μόλις το 2014 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι το 96% των μεσογειακών ειδών αποτελούν αντικείμενο υπερβολικής εκμετάλλευσης.

Το σοβαρότατο πρόβλημα της ραγδαίας αύξησης της ζήτησης ψαριού και των επακόλουθων σοβαρών επιπτώσεων της  στη θαλάσσια βιοποικιλότητα δεν αντιμετωπίστηκε μέσω της ορθολογικής μείωσης της κατανάλωσης αλλά με την δημιουργία της ιχθυοκαλλιέργειας έτσι όπως την γνωρίζουμε σήμερα : κατασκευή τεράστιων δεξαμενών στην ξηρά, ή υπερμεγέθων κλωβών στην θάλασσα, όπου αναπαράγονται και εκτρέφονται ψάρια. Πρόκειται για μία καθαρά εντατική, βιομηχανική, εκτροφή, με περισσότερα και από 300.000 άτομα σε κάθε δεξαμενή ή κλωβό, σε περιβαλλοντικές συνθήκες που αγνοούν εμφανώς τις στοιχειώδεις συνθήκες ευζωίας τους. Έτσι, η επίλυση ενός προβλήματος γνήσια οικολογικού χαρακτήρα έγινε η αιτία δημιουργίας ενός άλλου, καθαρά ηθικού.

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ενεργοποίηση του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας σχετικά με το έγκλημα των Τεμπών

1. Συγκαταλέγεται μεταξύ των εργαλείων άμεσης δημοκρατίας ως μέσο αντιστάθμισης του ελλείματος συμμετοχής του αντιπροσωπευτικού πολιτικού συστήματος.

2. Θεωρείται ως μέσο συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών στις επιλογές των πολιτικών αντιπροσώπων της και εξαιρετικό μέσο προσέγγισης του ψηφοφόρου στους θεσμούς.

Πρόκειται για το θεμελιώδες δικαίωμα της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, ή πρότασης νόμων από μέρους της κοινωνίας των πολιτών, το οποίο προωθείται προς συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια του νομοθετικού Σώματος της Βουλής, πάντα με ορισμένες προϋποθέσεις η κυριότερη των οποίων είναι η υποστήριξη από ένα ορισμένο αριθμό υπογραφών. Πρόκειται για δικαίωμα της κοινωνίας των πολιτών που ανάγει την κοινωνία σε τέταρτη εξουσία και το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των Συνταγματικών ρυθμίσεων της πλειοψηφίας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Ιταλία από το 1949 και τελευταίες τη Γαλλία το 2008 και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Συνθήκης της Λισαβώνας το 2007.

Παρά ταύτα, η εγχώρια πολιτική φρόντισε επιμελώς να μην συμπεριλάβει στον Συνταγματικό της χάρτη τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία, όπως και το ακυρωτικό δημοψήφισμα, σε όλες τις Συνταγματικές αναθεωρήσεις από τη λήξη του τελευταίου πολέμου έως σήμερα, για να κρατά την κοινωνία καθηλωμένη σε ρόλο παθητικού παρατηρητή των πολιτικών επιλογών της για ολόκληρες 4ετίες, με μοναδικό μότο «άλλο κόμμα, άλλο κυβέρνηση» ή «άλλα λέγαμε και άλλα κάνουμε». Άλλο τόσο προσεκτικά, κράτησε πρωτοφανή παθητική στάση στις κατά καιρούς εκκλήσεις για την κατάργηση του επαίσχυντου νομοθετήματος «περί ευθύνης υπουργών» ή και για τον σοβαρό περιορισμό των προϋποθέσεων για την άρση της βουλευτικής ασυλίας.

Συνεπέστατη επομένως είναι η πρόσφατη απάντηση Βορίδη σε επερώτηση στη Βουλή όσο αφορά το αίτημα λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας για την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας και του νομοθετήματος «περί ευθύνης υπουργών», σχετικά με το έγκλημα των Τεμπών, που συγκεντρώνει έως σήμερα 1.33 εκατομμύρια υπογραφές https://www.in.gr/2024/03/16/politics/epikairotita/tempi-thavontai-13-ekatommyria-ypografes-kontra-sti-vouli-gia-nomo-peri-eythynis-ypourgon/ : Ναι μεν ο θεσμός της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας προβλέπεται πλέον από άρθρο 73 του Συντάγματος, μετά την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση του 2019, αλλά δεν έχει συνταχθεί ακόμη ο εφαρμοστικός νόμος, τα δε νομοθετήματα περί ευθύνης υπουργών και βουλευτικής ασυλίας πηγάζουν από το Σύνταγμα και, ως εκ τούτου, δεν αλλάζουν.

Οικολογία των Θεσμών

Σε μια εποχή, ιστορικής αλλαγής, που η συνειδητοποίηση της ευθραυστότητας του πλανήτη προβάλλει ως επείγουσα προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος και η ώριμη πλέον κοινωνία απαιτεί οικολογικά ασφαλείς, βιώσιμες και ανοιχτές υπηρεσίες, διαθέσιμες σε όλους, με σεβασμό στην προστασία του περιβάλλοντος, η έννοια του κράτους δεν μπορεί να παραμείνει η ίδια. Τουλάχιστον στο δημόσιο διάλογο, ως στόχος προτεραιότητας των κυβερνήσεων του 21^ου αιώνα τίθεται η προστασία του περιβάλλοντος, μια προβληματική που είχε ξεχαστεί, ή και φιμωθεί, για πάρα πολύ καιρό και η έννοια του κράτους διαφαίνεται να μεταλλάσσεται σε ένα κράτος ικανό να εγγυηθεί στρατηγικές και λύσεις ικανές να παράξουν βιωσιμότητα. Στην πραγματικότητα όμως η απόσταση μεταξύ των κοινωνικών και περιβαλλοντικών αιτημάτων και δυναμικών του χώρου και της θεσμικής τους εκπροσώπησης - κράτος - παραμένει αγεφύρωτη και η ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος, στην πράξη, όνειρο θερινής νυκτός !

«Οι ιστορικές αλλαγές της εποχής μας υπαγορεύουν την έννοια και τη δομή ενός κράτους που οφείλει να λειτουργεί κάτω από το πρίσμα της Οικολογικής Δημοκρατίας, ή της διεύρυνσης των ηθικών ορίων της ανθρώπινης κοινότητας για να συμπεριληφθεί το φυσικό περιβάλλον στο οποίο είναι ενσωματωμένη», γράφαμε πριν από λίγα χρόνια -  - «Ενός κράτους το οποίο οφείλει να λειτουργεί στο πεδίο της οικολογικής οπτικής μέσω της γλώσσας της δημόσιας ηθικής και της δημοκρατικής νομιμοποίησης που πηγάζουν από τις συμμετοχικές διαδικασίες, την ανόθευτη πληροφόρηση, την περιεκτικότητα και μία θεσμική εκπροσώπηση ανοικτή στις απαιτήσεις του μέλλοντος, των μελλοντικών γενιών και του μη ανθρώπινου κόσμου». Από αυτή την άποψη, η παρούσα προσέγγιση του Ντομένικο Γκάλλο, είναι άκρως διαφωτιστική.

---------------------------------------------------------------

Οικολογία των θεσμών

Οικολογία, δημοκρατία και κράτος δικαίου την εποχή της παγκοσμιοποίησης

του Ντομένικο Γκάλλο

Κατά παράδοση, υπάρχει ένα βαθύ πρόβλημα οικολογίας των θεσμών. Η ανάγκη προστασίας της βιόσφαιρας, η αναγκαιότητα προστασίας της ζωής απέναντι στην εκτεταμένη καταστροφή των φυσικών πόρων, του αέρα, του νερού και της βιοποικιλότητας, θέτει ένα ουσιαστικό πρόβλημα οικολογικού ζητήματος. Το οικολογικό ζήτημα είναι πρωτογενές και, ως εκ τούτου, προϋπάρχει και υπερτερεί όλων των άλλων πολιτικών ζητημάτων συμπεριλαμβανομένων και των ταξικών. Λόγω δε του πρωτογενή του χαρακτήρα προσλαμβάνεται σαν προ-πολιτικό και οδηγεί στην αξιολόγηση των οικολογικών κινημάτων σαν φορέων ουδέτερων, απολιτικών και, εν γένει, υπέρ διεκδικήσεων ξένων προς το θεσμικό επίπεδο.

Σε γενικές γραμμές, η αντιμετώπιση του οικολογικού ζητήματος προϋποθέτει την ύπαρξη θεσμικών μοντέλων που δεν παραμένουν ουδέτερα ή αδιάφορα ως προς τις βασικές του απαιτήσεις. Υπάρχουν θεσμικά μοντέλα εμφανώς λειτουργικά στις τεχνικές, παραγωγικές, οικονομικές και πολιτικές επιλογές που επιδοτούν την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και άλλα που, αντίθετα, τις περιορίζουν ή τις παρεμποδίζουν.

Ένα από τα υποδειγματικότερα αντιοικολογικά θεσμικά μοντέλα είναι, αναμφίβολα, εκείνο του υπαρκτού σοσιαλισμού. Βασισμένο στον συγκεντρωτισμό, στον προγραμματισμό όλων των οικονομικών και τεχνο-οικονομικών επιλογών από μέρους λίγων, στην αδιαπερατότητα των δομών εξουσίας από κάθε μορφή δημοκρατικού ελέγχου - από τα κάτω - στην απουσία πολιτικής ευθύνης και ελέγχου νομιμότητας, το εν λόγω μοντέλο παρήγαγε κολοσσιαίες περιβαλλοντικές καταστροφές όπως η αποξήρανση της λίμνης Αράλ και το δράμα Τσερνομπίλ.

Με πόρους και άσφαιρες μικροπολιτικές το αγροκτηνοτροφικό δεν λύνεται!

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για τηn κυβερνητική θέση ως προς την ΚΑΠ και το Αγροκτηνοτροφικό Ζήτημα

Μόνο ως άσφαιρη μικροπολιτική, στα πρόθυρα των προσεχών ευρωεκλογών, μπορεί να χαρακτηριστεί η θέση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Αυγενάκη, (https://www.minagric.gr/2013-04-05-10-13-09/ministry-example/ypaat-grafeio-typou/deltiatypou/16152-dt130324 ) - με την οποία προσπαθεί να αποδώσει τις ανίατες αστοχίες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής - ΚΑΠ και της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας σε πολιτικές ομάδες του ευρωκοινοβουλίου πλην του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, του οποίου είναι μέλος το κόμμα και κυβέρνηση που τον έχει διορίσει στην συγκεκριμένη θέση.

Μπορεί ο κ. Αυγενάκης να θεωρεί πως αγρότες, πολίτες και εκλογικό σώμα, πάσχουν από αμνησία, αλλά όλες και όλοι γνωρίζουμε :

1. Ότι η  Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία - https://www.consilium.europa.eu/el/policies/green-deal/ - δρομολογήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Δεκέμβριο 2019 και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενημερώθηκε σχετικά στη σύνοδο του ίδιου μήνα, περίοδο που στη διακυβέρνηση της χώρας ήταν η κυβέρνηση της οποίας είναι Υπουργός.

2. Ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι το αποφασιστικό θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απαρτίζεται από αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων των 27 κρατών μελών, από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με λίγα λόγια στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκείνης της περιόδου συμμετείχε η κυβέρνηση της οποίας είναι Υπουργός.

3. Ότι ο «πράσινος» προσανατολισμός των ενισχύσεων - https://www.consilium.europa.eu/el/policies/cap-introduction/timeline-history/ - και η αναγνώριση της προσφοράς των υπηρεσιών φροντίδας του περιβάλλοντος από τον αγροτικό τομέα ξεκίνησαν με τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής το 2013, κυρίως ως απάντηση στις νεοφιλελεύθερες απόψεις που ζητούσαν την πλήρη κατάργησή τους στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς.

Τώρα λοιπόν διαπιστώνουν ο κ. Αυγενάκης και η κυβέρνηση του ότι η ΚΑΠ, στην οποία συνέβαλλαν, είναι άκρως γραφειοκρατική και δυσλειτουργική ; Τώρα, μετά 4 χρόνια, σε συνέχεια της εκρηκτικού κινήματος διαμαρτυρίας των αγροτών και, για δες, στα πρόθυρα των ευρωεκλογών ; Και τι προτείνουν ;

Το είπαμε, το λέμε και θα το ξαναπούμε : Ένα χρεωκοπημένο σύστημα, με σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, δεν επιδέχεται περιστασιακά μέτρα βελτίωσης αλλά απαιτεί συνολική αναδιάρθρωση, στην περίπτωση του αγροτικού ζητήματος αποκλειστικά και μόνο μέσω οικολογικά συμφερουσών προσεγγίσεων, όπως εκείνη της αγροοικολογίας - https://oikosymmaxia.blogspot.com/2024/02/blog-post_16.html, https://oikosymmaxia.blogspot.com/2024/02/blog-post_27.html. Αν ο εμβόλιμος «ρηχός» περιβαλλοντισμός είναι εν τέλει ασύμβατος με τη δίκαιη και βιώσιμη αγροκτηνοτροφία, οι άσφαιρες μικροπολιτικές διακηρύξεις του Υπουργού και της κυβέρνησης το μόνο που αποσκοπούν είναι η κάρπωση ευρωψήφων. Και βλέπουμε !

Πληρ : 6972 911 008, 6995 110 941

#oikologikisymmaxia

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Dura Lex, Sed Lex !

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για τη δικαστική επικύρωση των διοικητικών κυρώσεων στην Αττικό Ζωολογικό Πάρκο ΑΕ

Με την εξαιρετική, πολυσέλιδη, απόφαση A3103/2024, της 23^ης Φεβρουαρίου 2022 το 33^ο τμήμα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ΑΠΕΡΡΙΨΕ την προσφυγή της Αττικό Ζωολογικό Πάρκο ΑΕ των Σπάτων κατά της επιβολής του διοικητικού προστίμου των 44.350 ευρώ, που της είχε επιβληθεί με την «Πράξη Βεβαίωση Παράβασης» 392-11-2017 του Σώματος Επιθεώρησης Περιβάλλοντος - ΣΕΠΔΕΜ βάσει του νόμου ν.4039/2012, άρθρα 12 και 13, για «πραγματοποίηση παραστάσεων με συμμετοχή ζώων - δελφίνια» και ΚΡΙΝΕΙ, για ακόμη μια φορά, τις παραστάσεις ως ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ !

Παρεμβαίνοντες στην Διαδικασία, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου - αριθμός Εισαγωγής Π125/1.3.2021 - οι :

1) Γεώργιος Δημητρίου του Γαβριήλ, επικεφαλής ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ, πρώην Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής και,

2) Μαριάννα Καραμανλή του Γεωργίου, εκπρόσωπος My Dolphin Club,

δια του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Δημητρίου Μπελαντή.

DURA LEX, SED LEX, λοιπόν, από τις ακρογιαλιές της Ίου, στα αττικά Δελφινάρια και στα αετοπετάγματα στα γήπεδα ανά την επικράτεια !!! Υπέρ του ανθρώπου, του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των ζώων.

Πληρ : 6972 911 008

#oikologikisymmaxia

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Στης Φιλαδέλφειας τα μέρη κόβουν τα πεύκα όπου «συμφέρει» !

Όταν ο καλπονοθευτικός νόμος Μητσοτάκη δίνει το 60% του Δημοτικού Συμβουλίου σε παράταξη του 43% των ψήφων (sic !!!) τότε ΜΠΟΡΕΙΣ.

- Μπορείς να είσαι μεν Δημόσια Αρχή αλλά να ΜΗΝ επιτρέπεις την πρόσβαση του κοινού στην περιβαλλοντική πληροφόρηση ενός «έργου» σου - 2003/4/ΕΚ, Υ.Α. Η.Π. 11764/653/2006, ΦΕΚ 327Β_06.

- Μπορείς να συγκαλείς σε δημόσια ενημέρωση/διαβούλευση για το «έργο» σου μόλις λίγες ώρες πριν το ξεκινήσεις.

- Μπορείς να συγκαλείς σε δημόσια ενημέρωση/διαβούλευση για το «έργο» σου και να έχεις γεμίσει τον χώρο ενημέρωσης με «παραπληροφορημένους» πολίτες της περιοχής σου, οι οποίοι δεν ακούν αλλά επιτίθενται λεκτικά και - αν χρειαστεί – και χειρωνακτικά – ενώ εσύ «προεδρεύεις» μεν αλλά δεν επεμβαίνεις.

- Μπορείς να αρχίσεις την εκτέλεση του «έργου» σου την αμέσως επόμενη ημέρα, όπως να’ ναι και με όποιους να’ ναι, με όσους βρεις, με ένα κράνος και ένα γιλέκο, σε πλήρη γελιοποίηση του νόμου περί «Ελάχιστων απαιτήσεων Υγείας και Ασφάλειας Προσωρινών και Κινητών Εργοταξίων», σύμφωνα με το ΠΔ 305/96 και, το χειρότερο, σύμφωνα και με προηγούμενες αποφάσεις των Δημοτικών Αρχών του Δήμου σου - ΑΜ 58/2018 !

- Μπορείς να προχωρήσεις αβασάνιστα στο «έργο» σου - της κοπής 16 υψηλών πεύκων και κυπαρισσιών, για να τη δημιουργία οδού ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ διέλευσης των τρόλεϋ ΟΑΣΑ έως την ολοκλήρωση της κατασκευής τεχνικού έργου - δίχως να ακούσεις και να υπολογίσεις κανένα, παρά την εμφανή αμφισβήτηση της νομιμότητας της σχετικής «μελέτης», δίχως την παραμικρή αναφορά σε περιβαλλοντικούς όρους και δίχως τη διερεύνηση άλλων, εναλλακτικών, λύσεων.

Αυτά και άλλα εύθυμα συνέβησαν το Σαββατοκύριακο στον Δήμο Φιλαδέλφειας- Χαλκηδόνας, με πρωταγωνιστή την Δημοτική αρχή Τομπούλογλου, και αυτή προϊόν της εμμονής στην «κυβερνησιμότητα» αυτής της κυβέρνησης τα τελευταία χρόνια. «Η επιβολή της «κυβερνησιμότητας» στην «αντιπροσωπευτικότητα» οδηγεί μαθηματικά στην ψευδεπίγραφη δημοκρατία» έγραφε ο Τζιοβάνι Λέβι, επιφανής ιστορικός, ομότιμος Καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Ca' Foscari της Βενετίας και ένας από τους πρωτοπόρους στο χώρο της μικροϊστορίας. Το ζήσαμε στο πετσί μας αυτό το Σαββατοκύριακο αλλά την πλήρωσαν τα κυπαρίσσια και τα πεύκα !

#oikologikisymmaxia

#Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

 

«Τα δένδρα δεν ψηφίζουν….» !

Εν μέσω τεταμένης ατμόσφαιρας διεξήχθη το Σάββατο 9.3.2024 στο κτίριο του  ΠΠΙΕΔ της Ν. Φιλαδέλφειας εκδήλωση της δημοτικής αρχής του δήμου Ν. Φιλαδελφείας-Ν. Χαλκηδόνας, με τον τίτλο «Ενημέρωση – Συνέντευξη Τύπου σχετικά με το έργο κατασκευής διεύρυνσης αγωγού ομβρίων στη Σκρα» που εξελίχθηκε σε παρωδία. Η εκδήλωση έγινε με αφορμή  τις ενστάσεις κατοίκων και μελών μας, για την καρατόμηση 16 υγιών, υψηλόκορμων δένδρων σε αλσύλλιο στο πρανές του Κηφισού ποταμού για τις ανάγκες κατασκευής παρακαμπτήριας οδού που θα εξυπηρετήσει την διέλευση των τρόλεϊ κατά την διάρκεια του έργου.

Πολλά τα ερωτηματικά για την νομιμότητα του έργου, την ανάγκη κοπής των δένδρων για ένα έργο διάρκειας 2 μηνών. Η άρνηση του ΟΑΣΑ να χορηγήσει το οδικό δίκτυο και η έγκριση της Δασικής υπηρεσίας (που μάλλον μη νόμιμα δόθηκε αφού δεν είχε δικαιοδοσία για τον χώρο), εδραιώνουν τις αμφιβολίες για την νόμιμη άδεια που έπρεπε να υπάρχει με τήρηση όλων των σταδίων που προβλέπει ο νόμος και κυρίως με εξέταση, κατόπιν εκπόνησης σχετικής μελέτης, όλων των εναλλακτικών λύσεων ώστε να αποφευχθεί η κοπή δέντρων που θα έπρεπε να είναι η έσχατη λύση εφόσον δεν υπήρχαν άλλες.