Χριστουγεννιάτικο δένδρο : Ώρα για ριζική μεταστροφή ! *

«Προτείνω σοβαρά, για τα προσεχή Χριστούγεννα, να εγκαταλειφθεί η βάρβαρη συνήθεια της κοπής ζωντανών δένδρων για την διακόσμηση των πλατειών μας και να κάνουμε ότι και κάνουν και στο Τορίνο ή στις πόλεις που έστησαν συμβολικά δένδρα από ανακυκλώσιμα υλικά, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάθε χρόνο με μόνο κόστος εκείνα της συναρμολόγησης και της αποσυναρμολόγησης. Τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο πεδίο των μέτρων για την θέρμανση ή για και για την ανακούφιση των αστέγων.

Είναι αλήθεια ότι με όλα τα προβλήματα της εποχής, η ενασχόληση με το χριστουγεννιάτικο δένδρο μοιάζει από υπερβολική έως παράδοξη. Ωστόσο, είναι σημαντική για τον προβληματισμό σχετικά με το στυλ ζωής μας, εξαίσια αποτυπωμένο και στον τρόπο που νοούμε το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Η κοπή ενός τεράστιου έλατου – ακόμη και στο τέλος της ζωής του - και η μεταφορά του από απόσταση, ξοδεύοντας χιλιάδες ευρώ ή – ακόμη χειρότερα – η καλλιέργεια φυτειών ελάτων που θα κοπούν και θα στολιστούν για μερικές εβδομάδες για να πεταχτούν στη συνέχεια στα σκουπίδια, είναι συμβολικά ανυπόφορες και ουσιαστικά μη βιώσιμες.

Το τίμημα της προχειρότητας : Ο Σύλλογος «Πολίτες υπέρ των Ρεμάτων - «ΡΟΗ» για την οικολογική καταστροφή στον Ποταμό Λούρο *

Η ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή στον Λούρο ποταμό είναι εμφατικό παράδειγμα της διαχρονικής κακοδιαχείρισης του φυσικού κεφαλαίου από μέρους των Περιφερειακών Διοικήσεων και εν προκειμένω της Περιφερειακής Διοίκησης Ηπείρου.

Το λέμε εδώ και μια 10ετία. Οργανώσαμε συνεντεύξεις τύπου, ημερίδες, διαλέξεις, αλλά μάταια : Οι Περιφέρειες θεωρούν τους «καθαρισμούς» των υδατορεμάτων έργο ρουτίνας με πλήρη αδιαφορία για το τοπίο, τη γεωμορφολογία και τη ζωή στα ρέματα και τα ποτάμια μας και αναθέτουν τον καθαρισμό σε εργολάβους. Ετσι όλη η διαδικασία ανάθεσης του «έργου» περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στην οικονομική συμφωνία μεταξύ Περιφερειακής Διοίκησης και του εκάστοτε εργολάβου – τόσα χλμ. ρέματος επί τόσα ευρώ ανά χλμ. – με τα υπόλοιπα – τρόποι και σημεία παρέμβασης, απαιτούμενος εξοπλισμός για το κάθε ποτάμι ή ρέμα– να επαφίονται στην διακριτική ευχέρεια του ανειδίκευτου τελευταίου χωρίς παρακολούθηση και έλεγχο. Οι εργολάβοι μπαίνουν στο χώρο των ποταμών με μπουλντόζες, χωματουργικά μηχανήματα και κοπτικά και ισοπεδώνουν γρήγορα τα πάντα. Άλλωστε αυτό τους έχουν ζητήσει!

Για την οικολογική καταστροφή του Λούρου

«Οικολογική Συμμαχία».
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr
https://oikosymmaxia.blogspot.com

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ !

 

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr
https://oikosymmaxia.blogspot.com

Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» για το «καλάθι του νοικοκυριού»

Αθήνα, 05-11-2022

Ίσως να αποτελεί «πυροτέχνημα» και επικοινωνιακή υπερβολή, ίσως έμμεσο μέτρο στήριξης υπεραγορών απέναντι στην πλειοψηφία των μικρών και μικρομεσαίων, ίσως να αφορά προϊόντα «private label» - χαμηλού εμπορικού κόστους και ανάλογης ποιότητας - αλλά σίγουρα δεν αφορά όλους : Βίγκαν και χορτοφάγοι, πολίτες με λιγότερα ή περισσότερα σοβαρά προβλήματα για ορισμένες κατηγορίες τροφίμων, άτομα με ειδικές ανάγκες και αρκετές κατηγορίες ευάλωτων ομάδων πληθυσμού, απ’ ότι φαίνεται θα παραμείνουν ακόμη για πολύ με το περίφημο «καλάθι του νοικοκυριού» ουσιαστικά άδειο !

Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να αντιληφθεί η Ελληνική Πολιτεία την υποχρέωση διασφάλισης του δικαιώματος απρόσκοπτης κίνησης στο δημόσιο χώρο των πολιτών με ειδικές ανάγκες. Θα περάσουν άλλα τόσα για να καταλάβει ότι το «καλάθι του νοικοκυριού» δικαιούνται να το κρατάν γεμάτο ανεξαιρέτως όλοι. Αλλά είπαμε… «Βασική αιτία της χαμένης ελπίδας για τη δημιουργία μιας άλλης κοινωνίας, μιας άλλης σχέσης με την οικονομία και το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον σε θέση να δημιουργήσει την πολυπόθητη αειφορία», γράφαμε στην ιδρυτική μας διακήρυξη, «είναι η διαχρονική βαθιά κρίση αντιπροσώπευσης, με λίγα λόγια η καταστροφική έλλειψη αντιστοιχίας μεταξύ των κοινωνικών και περιβαλλοντικών δυναμικών του χώρου και της θεσμικής τους εκπροσώπησης». Και όπως το είπαμε τότε - με την ιδρυτική μας διακήρυξη - άλλο τόσο το διαπιστώνουμε καθημερινά, ημέρα με την ημέρα… Εν προκειμένω με το «καλάθι του νοικοκυριού» !

Πληρ. : 6972 911 008

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr
https://oikosymmaxia.blogspot.com

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr
https://oikosymmaxia.blogspot.com

Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» στις εκλογές για την ανάδειξη ΚΥΣΔΕ με τον Θανάση Δρίβα !

 

«Όταν Φύση και Κοινωνία θα φθάσουν να συμβιώνουν στην σχολική αίθουσα, όταν οι μορφές και τα εργαλεία διδασκαλίας θα κατορθώσουν να ενταχθούν στην σφαίρα και στην ουσία της Εμπειρίας, ο Πολιτισμός θα γίνει το σύνθημα του δημοκρατικού πολιτεύματος»

Από : Τζον Ντιούι, «Σχολείο και Κοινωνία» 

---------------------------------------------------------------------------------

Αθήνα, 1η Νοεμβρίου 2022

Για την Οικολογία της Εκπαίδευσης

Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» συμμετέχει στις εκλογές για την ανάδειξη του Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Β’ Εκπαίδευσης - ΚΥΣΔΕ

Υποψήφιος της «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» για την ανάδειξη του ΚΥΣΔΕ είναι ο Θανάσης Δρίβας, μαθηματικός, από την Αθήνα, με εξειδίκευση στην Ιστορία της Στατιστικής.

 Ο Θανάσης Δρίβας εργάσθηκε στη γαλλική και στην ελληνική εκπαίδευση, σε σχολεία της Ικαρίας και του κέντρου της Αθήνας, και ως διευθυντής στο 52^ο και στο 42^ο Λύκειο. Σήμερα εργάζεται στο 42^ο Γυμνάσιο Αθήνας, ενασχολούμενος συστηματικά με τα προβλήματα ενσωμάτωσης των παιδιών προσφύγων και μεταναστών. Έχει εκλεγεί στην ΕΛΜΕ Ικαρίας-Φούρνων και στην ΕΛΜΕ Α΄ Αθήνας εκπροσωπώντας διάφορες συνδικαλιστικές παρατάξεις. Εκτός από τη συμμετοχή του στις πολιτικές διεργασίες, δραστηριοποιείται και σε πολιτιστικά θέματα κυρίως μέσα από το σύλλογο «Αρμάζι». Έχει δύο κόρες.

 
Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Θανάση Δρίβα συνοδεύθηκε από την κατάθεση στο δημόσιο διάλογο των εξής θέσεων πολιτικής οπτικής :

1. Δεν έχει μείνει πια κανένα όραμα στην εκπαίδευση. Η κρίση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι βαθιά και διαφέρει πολύ από τις δυσκολίες των εκπαιδευτικών συστημάτων άλλων χωρών, που έχουν προκαλέσει σε μεγάλο βαθμό οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι αλλαγές στις κοινωνικές και οικογενειακές σχέσεις. Αποτυπώνεται με πολλούς τρόπους, όπως είναι η κακή γνώμη της κοινωνίας για τη δημόσια παιδεία, η γενική δυσφορία για τα συστήματα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια της χώρας και τις διαρκείς αλλαγές τους που, μεταξύ άλλων, έχουν οδηγήσει στην απαξίωση του Λυκείου από τα φροντιστήρια. Η ελληνική ιδιαιτερότητα έχει να κάνει περισσότερο με τις γενικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα στο να ακολουθήσει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και να εκσυγχρονισθεί, με χαρακτηριστικότερο στοιχείο την αδυναμία να επιλυθούν τα πιο στοιχειώδη προβλήματα από την εποχή της μεταπολίτευσης.
 
2. Ένα από τα βασικά εμπόδια εξακολουθεί να είναι η διαρκής αποτυχία της λειτουργίας ενός θεσμού σε θέση να στηρίζει την ανατροφοδότηση μεταξύ Υπουργείου και εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα να έχουμε δύο κόσμους αποκομμένους. Η κακοδαιμονία αυτή ενισχύεται από τις εκάστοτε ηγεσίες του Υπουργείου αλλά και από τον εκπαιδευτικό «συνδικαλισμό», που παραμένει αποκομμένος από τα πραγματικά προβλήματα και τις λογικές βελτίωσης της δημόσιας παιδείας, λειτουργώντας ως προέκταση της κομματοκρατίας στην εκπαίδευση, με αποτέλεσμα την αδυναμία υπεράσπισης και των πιο στοιχειωδών συμφερόντων των εκπαιδευτικών και των σχολείων. Το σύστημα λειτουργεί εξ΄ ολοκλήρου στα τυφλά, για την αναπαραγωγή και μόνο μιας ελίτ, ενώ ότι περισώζεται οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών. Όλο αυτό το σύστημα παραμένει παγιδευμένο σε μία σπατάλη πόρων, που θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί αν γινόταν καλύτερη διάγνωση των πραγματικών αναγκών και η αναδιάταξή τους με βάση αυτές.