Για την Περιφέρεια της Κοινωνίας των Πολιτών, Για την περιφερειακότητα και τον περιφερισμό, Για τις πολιτικές της αειφορίας και της «Οικολογικής Μετάβασης» σε μία κοινωνία της βιώσιμης ευημερίας, Της συμμετοχικής δημοκρατίας και της δημοκρατίας του διαδικτύου, Της κυκλικής οικονομίας και της βιώσιμης ενεργειακής πολιτικής, Της προστασίας και της ανάδειξης του φυσικού κεφαλαίου, Της αγρο-οικολογίας, Της διαχείρισης των υδατικών πόρων, Της οικο-κίνησης, Της συνειδητοποίησης της αξίας του εδάφους και της αναγέννησης των οικιστικών συνόλων, Της οικολογικής ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών, Των περιβαλλοντικών ελέγχων, Των οικολογικών δικτύων, Της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, Της ουσιαστικής προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων, Της πραγματικής οικονομίας, κυκλικής, κοινωνικής και συνδεδεμένης με τις χωρικές και τοπικές ρίζες του παραγωγικού συστήματος, της μεταστροφής του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης και της μικρής παραγωγικής αλυσίδας, οριοθετούμενης στο πεδίο των κοινωνικών και περιβαλλοντικών απαιτήσεων και αναγκών, Της διάχυσης των πολιτικών της «Οικολογικής Μετάβασης» σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα της πολιτικής της διακυβέρνησης, Για τον άνθρωπο και το περιβάλλον

Πέμπτη 30 Μαΐου 2024

Περί Αστικού Πράσινου στη Φιλοθέη-Ψυχικό

 


Από : https://oikosymmaxia.blogspot.com/2021/10/covid.html

Όλο αυτό το αστικό δράμα το οποίο ζούμε καθημερινά, όλη αυτή η ολική λειτουργική και αισθητική υποβάθμιση της καθημερινότητας, δεν οφείλονται μόνο στην βαριά «γκρίζα» υποδομή στην οποία μας ανάγκασαν να εγκλωβιστούμε αλλά και στην προγραμματική, άκριτη αλλά συστηματική της απογύμνωση από εκείνο το θεμελιώδες στοιχείο της ζωτικότητας της που δεν είναι άλλο από το αστικό πράσινο.

Απουσία της οιαδήποτε ad hoc – συγκροτημένης - νομοθετικής ή και κανονιστικής ρύθμισης, το αστικό πράσινο εμφανίζεται είτε ως απλή αναφορά κάποιων «δενδροστοιχιών» στο πλαίσιο της πεπαλαιωμένης δασικής νομοθεσίας, είτε ως  αφηρημένη αναφορά – εδώ και εκεί - στο πλαίσιο της σκόρπιας εγχώριας νομοθεσίας, για να παραδοθεί «tout court» στις γνωστές «φροντίδες» της τοπικής αυτοδιοίκησης και στην υποκειμενική αντίληψη και γνώση του πολιτικού και τεχνικού προσωπικού της με τα γνωστά, θλιβερά, αποτελέσματα.

Έννοιες όπως εκείνη της «Διακυβέρνησης του Αστικού Πράσινου» από μέρους Δήμων και Περιφερειών παραμένουν παντελώς άγνωστες, όπως παραμένει ουσιαστικά αδιανόητη και η θεσμική υποχρέωση της σύνταξης στιβαρών Χωροταξικών Αστικού Πράσινου του αυτοδιοικητικού χώρου,
- της ποιοτικής και ποσοτικής καταγραφής των φυτικών ειδών του,
- της συστηματικής καταγραφής των ετήσιων φυτικών του ισοζυγίων,
- της θεσμοθέτησης πλήρων Κανονισμού Πρασίνου και,
- του προγραμματισμού της μετεξέλιξης του σε σύστημα οικολογικών δικτύων.
Στην καλύτερη περίπτωση το αστικό πράσινο νοείται ως αντικείμενο μιας απλουστευμένης τεχνικής διαχείρισης - όπως βολεύει - και όχι ως «το σύνολο των βιολογικών στοιχείων που συνδράμουν στον καθορισμό του τοπιακού και λειτουργικού χαρακτήρα ενός οικιστικού συνόλου σε οικολογική ισορροπία με το χώρο, ως πολύπλοκο σύστημα επιφανειών και φυτικών δομών, δημόσιο αγαθό και πολυλειτουργικός πόρος για το οικιστικό σύνολο και τους κατοίκους του».

«Οικολογική Συμμαχία».
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr