Σε μια
περίοδο που γεωπολιτική αστάθεια και οι στρατιωτικές εντάσεις, σε
περιοχές όπως η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή και η Ασία, επαναφέρουν
στο προσκήνιο την κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών και τη σκιά
ενός πυρηνικού επεισοδίου, η χώρα εμφανίζεται εντελώς απροετοίμαστη
για την όποια περίπτωση πυρηνικού συμβάντος - είτε από ατύχημα είτε από
πολεμική ενέργεια - παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε άμεση γεωγραφική
και στρατηγική ακτίνα πιθανών κινδύνων.
Πολλές
χώρες ανά τον κόσμο εντάσσουν το ζήτημα της προστασίας του πληθυσμού σε
περίπτωση πυρηνικού συμβάντος στο επίκεντρο του πλαισίου της Πολιτικής
Προστασίας και το διατηρούνε πάντα επίκαιρο μέσω ενημερωτικών
εκστρατειών, συνεχούς εκπαίδευσης των πολιτών, προγραμματικού
καθορισμού καταφυγίων, σχεδίων εκκένωσης κ.λπ. Ενδεικτικά:
- Γερμανία:
Ενημερωτικά φυλλάδια για καταφύγια, για αποθήκευση τροφίμων και
ιωδίου.
- Γαλλία:
Σχέδιο ORSEC-Rad για μαζική προστασία.
- Αυστρία:
Διανομή χαπιών ιωδίου και εθνικές οδηγίες.
- Ολλανδία,
Βέλγιο, Φινλανδία, Ελβετία: Χάρτες καταφυγίων, ενημερωτικές
καμπάνιες, σενάρια εκκένωσης.
- ΗΠΑ
και Ιαπωνία: Θεσμική εκπαίδευση πολιτών και σχολικών
μονάδων σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος.
Η Ελλάδα
;
Όποιος
θήτευσε στο εσωτερικό της εγχώριας Διοίκησης θα διαπίστωσε εκ του σύνεγγυς ότι το
κεφάλαιο της Πολιτικής Προστασίας συνιστά μία από τις μεγαλύτερες επικοινωνιακές
φούσκες της σύγχρονης Ελληνικής Πολιτείας. Η Πολιτική Προστασία
της χώρας αποτελεί πεδίο εμφανούς επιχειρησιακής αναποτελεσματικότητας,
χαμηλής αποδοτικότητας και κατασπατάλησης σημαντικών πόρων, όχι
τόσο για την πρωτοφανή θεσμική σύγχυση ρόλων και αρμοδιοτήτων όσο
για την παντελή ανικανότητα χάραξης στρατηγικού σχεδιασμού. Ναι
μεν αποτυπώνονται οι εν δυνάμει κίνδυνοι που μπορούν να πλήξουν ένα
συγκεκριμένο χώρο, αλλά τα μέτρα της επιχειρησιακής τους αντιμετώπισης
είτε αποφασίζονται αποσπασματικά, είτε αλληλεπικαλυπτόμενα, είτε επαφίονται
στο έλεος του θεού, είτε πρόκειται για χειμώνα, είτε για καλοκαίρι, είτε για
πλημμυρικά φαινόμενα, είτε για χιονιά, είτε για δασική πυρκαγιά.