19η/2024 Συνεδρίαση Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής

- OXI στα αιολικά στον Δήμο Μαραθώνα.

- ΟΧΙ στις επεκτάσεις ιχθυοκαλλιεργειών σε Υδρα και Σαλαμίνα.

- ΟΧΙ στην επέκταση της χημικής βιομηχανίας Ravago στη Λαυρεωτική.

1. Στο βήμα, ο φίλος Δημοτικός Σύμβουλος Σαλαμίνας, Μάνος Δερτούζος, παρεμβαίνει κατά των ιχθυοκαλλιεργειών.

2. Αναγγείλαμε τη σύσταση της ΑΚΤΑΙΑΣ - Πανελλήνιου Δικτύου για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος από τις Υδατοκαλλιέργειες.

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

https://aktaia.org/

Η ΑΚΤΑΙΑ - Πανελλήνιο Δίκτυο για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος από τις Υδατοκαλλιέργειες, είναι μια «Συμμαχία», πανελλήνιας εμβέλειας, μεταξύ ομάδων πολιτών, μη κερδοσκοπικών οργανισμών, επιστημόνων και ατόμων από περισσότερες από 20 περιοχές της Ελλάδας, ενάντια στον τραγικό πολλαπλασιασμό των βιομηχανικών ιχθυοκαλλιεργειών, κατά 24 φορές περισσότερο απ' ότι σήμερα, στις ακτές μας.

ΑΚΤΑΙΑ : Όχι στις βιομηχανικές ιχθυοκαλλιέργειες! Ναι στις ζωντανές θάλασσες και κοινότητες!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ συμμετέχει.

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

ΠΟΡΟΣ, Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου : «ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΝΑ»

Η μεγάλη καλλιτεχνική εκδήλωση για την προστασία των θαλασσών μας !

Διοργάνωση, «Καθετή» και «AKTΑΙΑ» - Πανελλήνιο Δίκτυο για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος από τις Υδατοκαλλιέργειες, με την υποστήριξη των Rauch Foundation και Argosaronic Environment Foundation.

Παρούσες οι αντιπροσωπείες της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ και του Κόμματος για τα Ζώα.

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Στο όνομα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την επικείμενη άλωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος από την μαζική εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών

Μόλις πέρσι, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο ανακοίνωσε ότι η ανάπτυξη των υπεράκτιων αιολικών πάσχει από την έλλειψη μιας αξιόπιστης εκτίμησης των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών τους επιπτώσεων - https://www.eca.europa.eu/ECAPublications/SR-2023-22/SR-2023-22_EL.pdf. Για τον Ευρωπαϊκό Θεσμό οι υπεράκτιες ανανεώσιμες είναι μεν είναι αναγκαίες για την «Πράσινη Μετάβαση» αλλά δεν έχουν αξιολογηθεί επαρκώς ως προς τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις και δεν έχουν διερευνηθεί οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της εγκατάστασης τους.

Την τελευταία 15ετία η Ευρωπαϊκή Ένωση διέθεσε περισσότερα από 17 δις. για την ανάπτυξη των υπεράκτιων ανανεώσιμων στο πλαίσιο της επιδίωξης των ενεργειακών και κλιματικών της στόχων. Οι στόχοι της, σχετικά με την παραγωγή αιολικής ενέργειας από υπεράκτιες ανεμογεννήτριες, είναι περισσότερο από φιλόδοξοι : Προγραμματίζει να περάσει από τη σημερινή εγκατεστημένη ισχύ των 16.000 MW σε 61.000 MW εντός του 2030, με ρυθμούς εγκατεστημένης ισχύς της τάξης των 6.500 ΜW/έτος και σε 340.000 MW εντός του 2050 με ρυθμούς εγκατεστημένης ισχύς της τάξης των 14.000 ΜW/έτος.

Κατά την Ευρωπαϊκή Ένωση η ανάπτυξη του δυναμικού των υπεράκτιων ανεμογεννητριών θα απαιτήσει γύρω στο 3% της θαλάσσιας επιφάνειας της Ευρώπης. Δεδομένου όμως ότι οι εγκαταστάσεις αδειοδοτούνται για 40 περίπου χρόνια, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο προειδοποιεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωκοινοβούλιο ότι είναι πιθανό - εάν όχι σίγουρο – να υπάρξουν μακροπρόθεσμες σωρευτικές επιπτώσεις σχεδόν σε όλα τα επίπεδα και όλα τα πεδία, οι οποίες είτε δεν έχουν διερευνηθεί, είτε δεν διερευνήθηκαν επαρκώς.

1. Αρνητικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον, που δεν διερευνήθηκαν επαρκώς, όπως :

- Η απώλεια ή και η υποβάθμιση οικοτόπων λόγω της θεμελίωσης των υπεράκτιων και του θορύβου που προκαλούν.

- Η μεταβολή της ποιότητας του νερού λόγω της απελευθέρωσης ρύπων.

- Οι συγκρούσεις πτηνών με τις εγκαταστάσεις τους.

- Η μεταλλαγή των μοντέλων μετανάστευσης των μεταναστευτικών λόγω των μεταβολών του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου.

2. Αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή που δεν έχουν διερευνηθεί, όπως :

- Oι επιπτώσεις στην αλιεία, με όρους οικονομίας και απώλειας θέσεων εργασίας.

- Οι επιπτώσεις στον παράκτιο και θαλάσσιο τουρισμό.

- Η αποδοχή ή μη των εγκαταστάσεων από μέρους των παράκτιων τοπικοτήτων, δεδομένου ότι έως σήμερα τα σχέδια των υπεράκτιων ανεμογεννητριών έχουν προκαλέσει πληθώρα διαμαρτυριών και νομικών προσφυγών ανά την Ευρώπη, από κατοίκους, αλιείς και οικολογικές οργανώσεις, όπως στη Γαλλία.

3. Αρνητικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο και παράκτιο τοπίο.

Πίσω από τις βάσιμες ενστάσεις σχετικά με τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των υπεράκτιων αιολικών, διαφαίνονται οι άλλο τόσο πολυπληθείς ενστάσεις για τις επιπτώσεις τους στο παράκτιο και θαλάσσιο τοπίο και στην βίαια αλλοίωση του. «Η ελάχιστη απόσταση των υπεράκτιων αιολικών από την ακτογραμμή που εγγυάται μηδενικές οπτικές επιπτώσεις είναι τα 50 χλμ.», δηλώνει κορυφαίος ειδικός στο πεδίο των υπεράκτιων αιολικών για να υπογραμμίσει την προβληματική της συμβατότητας του συστήματος των υπεράκτιων αιολικών με το περιβάλλον και το Τοπίο. «Η ασύδοτη εγκατάσταση, απουσία των στοιχειωδών προαπαιτούμενων, απειλεί την «κληρονομιά της ομορφιάς» που αποτελεί τη βάση του τουρισμού και της θαλάσσιας οικονομίας.»

Παρ’ όλα αυτά, οι θαλάσσιες περιοχές της Γυάρου και των Διαποντίων Νήσων, της Χίου, των Ψαρών, της Ικαρίας, των Αγ.Αποστόλων και της νότιας Εύβοιας, της Κύμης, του Αγ. Ευστρατίου, της Δονούσας, της Ρόδου και της Κάσου, της Καρπάθου, των Αντικυθήρων, της Κρήτης, του Έβρου, της Σαμοθράκης και μόλις πρόσφατα του Πατραϊκού κόλπου - https://ypodomes.com/15-perioches-piran-to-quot-prasino-fos-quot-gia-yperaktia-aiolika-parka-poies-quot-kopikan-quot/ - έχουν ήδη ενταχθεί στις περιοχές εγκατάστασης υπεράκτιων αιολικών, ως επί το πλείστο σημαντικών διαστάσεων, σε ελάχιστες αποστάσεις από την ακτογραμμή - ύψος 280 μ. και απόσταση 2,3 χλμ. από την ακτογραμμή στον Πατραϊκό - ενίοτε εφαπτόμενες σε περιοχές NATURA, αλλά και σε χώρους μεγάλης ιστορικής αξίας (sic !!!).

ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΝΑ

Μια καλλιτεχνική εκδήλωση για την προστασία των Θαλασσών μας

Πόρος - Σάββατο, 28 Σεπτεμβρίου 2024

---------------------------------------

Η «Καθετή» και η «AKTΑΙΑ» - Πανελλήνιο Δίκτυο για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος από τις Υδατοκαλλιέργειες - με την υποστήριξη των Rauch Foundation και Argosaronic Environment Foundation, σας προσκαλούν το Σάββατο, 28 Σεπτεμβρίου, στις 20:00, στην Πλατεία Καραμάνου στον Πόρο σε μια εκδήλωση που σκοπός της είναι να αναδειχθεί η Θάλασσα ως σύμβολο ζωής και έμπνευσης.

Θα ακολουθήσει συναυλία με τον τίτλο «Θάλασσα Μάνα» που έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικά η Λίνα Νικολακοπούλου.

Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει αγαπημένα τραγούδια της Λίνας Νικολακοπούλου, καθώς και μια επιλεγμένη συλλογή τραγουδιών αφιερωμένων στη Θάλασσα και τους ανθρώπους της.

Τα τραγούδια θα ερμηνεύσουν ο Θοδωρής Βουτσικάκης και η Ελένη Δημοπούλου παρουσία τετραμελούς ορχήστρας.

Η είσοδος στη συναυλία είναι ελεύθερη για το κοινό.

Η μουσική αυτή βραδιά θα τροφοδοτήσει την ευαισθητοποίηση και πληροφόρηση του κοινού για την προστασία των θαλασσών μας, με έμφαση στην ενημέρωση για τις βιομηχανικές ιχθυοκαλλιέργειες. Σύμβολο της καμπάνιας είναι μια σταγόνα, που αντιπροσωπεύει τη δύναμη της συλλογικής δράσης και θα χρησιμοποιηθεί για να περάσει το μήνυμα της προστασίας του περιβάλλοντος.

Αυτή η εκδήλωση είναι ένα κάλεσμα για σκέψη και προβληματισμό, υπογραμμίζοντας τη σημασία της θάλασσας ως μητρική και ζωοδόχο δύναμη. Πριν από την έναρξη της συναυλίας, θα προβληθεί ένα 20λεπτο απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ «Το Ιερό του Ποσειδώνα», το οποίο καταγράφει την τρέχουσα κατάσταση στον Πόρο μέσα από μαρτυρίες κατοίκων και εντυπωσιακές εικόνες.

Η χρονική στιγμή στην οποία πραγματοποιείται η ιδιαίτερη αυτή βραδιά είναι κρίσιμη, καθώς αναμένονται οι τελικές αποφάσεις για τις άδειες βιομηχανικών ιχθυοκαλλιεργειών σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας.

Οι διοργανωτές δεσμεύονται να εξασφαλίσουν ότι η εκδήλωση θα έχει το ελάχιστο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Δήμου Πόρου και με τη στήριξη των Δήμων Βόρειας Κυνουρίας, Δυτικής Λέσβου, Επιδαύρου, Ερμιονίδας, Κύμης-Αλιβερίου, Ξηρόμερου, Σαλαμίνας, Σπετσών και Τροιζηνίας-Μεθάνων.

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της «Καθετής» και ακολουθήστε μας στα social media.

katheti.gr, katheti.gr-instagram, facebook - kathetiporos

Επικοινωνία:

Νίκος Κοψιδάς

Τηλ: 6974477229

Email: nikoskopsidas@gmail.com

Μανιφέστο ενάντια στην Εξορυκτική Βιομηχανία

Για την κοινή δράση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της βιοποικιλότητας, των οικοσυστημάτων, του εδάφους, του νερού και της ζωής

Η 22 Ιουλίου καθιερώνεται ως ημέρα δράσης πολιτών και περιβαλλοντικών συλλογικοτήτων κατά της εξορυκτικής βιομηχανίας. Καθιερώθηκε το 2009 με πρωτοβουλία ακτιβιστών από το Μεξικό και τον Καναδά, σε συνέχεια των νομικών θριάμβων ενάντια στην Εταιρεία Μεταλλείων San Xavier για την υπεράσπιση της κοιλάδας του San Luis Potosí κατά της καταστροφής της φυσικής περιοχής του Μεξικού Cerro de San Pedro και για να ευαισθητοποιήσει κοινωνίες και έθνη για τις επιβλαβείς επιπτώσεις της εξορυκτικής βιομηχανίας στο περιβάλλον, για τις ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας στα ορυχεία και για τη δουλεία και την παιδική εργασία που εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν αυτή τη δραστηριότητα σε πολλά μέρη του κόσμου.

Οι εξορύξεις προκαλούν μόνιμη ζημιά σε εδάφη και οικοσυστήματα, μολύνουν τα επιφανειακά ύδατα, τους υγροτόπους και τα υπόγεια ύδατα, προκαλούν αδιάκριτη αποψίλωση των δασών και ζημιές στη χλωρίδα και την πανίδα.

Οι εξορύξεις έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των κατοίκων των περιοχών όπου πραγματοποιούνται και θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους. Η εξορυκτική δραστηριότητα συνεπάγεται απώλεια ενδιαιτημάτων, απώλεια γης και πλήττει σοβαρά τον τρόπο ζωής των τοπικοτήτων και των γύρω περιοχών τους. Χρησιμοποιεί χημικές ουσίες που προκαλούν βλάβες στο φυσικό περιβάλλον και αποτελούν πηγή ασθενειών. Χρησιμοποιεί μεγάλες ποσότητες βασικών αγαθών, όπως νερό και ρεύμα, σε βάρος των τοπικών κοινωνιών και υπέρ των εξορυκτικών επιχειρήσεων.

Οι κοινωνικοοικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις που προκαλούνται από τις εξορύξεις στις φυσικές περιοχές και οι επιπτώσεις τους στην ποιότητα ζωής των κατοίκων των περιοχών που πραγματοποιούνται είναι μόνιμες και, σε πολλές περιπτώσεις, μη αναστρέψιμες.

Η εξορυκτική βιομηχανία δραστηριοποιείται με τον ίδιο τρόπο οπουδήποτε στον κόσμο, σε όλες τις ηπείρους, με εγκαταστάσεις χαμηλής ασφάλειας, χάριν ανεκτικών νόμων που επιτρέπουν στις εταιρείες εξόρυξης να μην πληρώνουν για τις επιζήμιες συνέπειες τους στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. Χαρακτηριστικά είναι οι περιπτώσεις του Brumadinho στη Βραζιλία το 2019 και του Aznalcóllar στην Ισπανία το 1998.

Στα αποκαΐδια του καταστροφικού δημιουργισμού τους !

20 περιβαλλοντικές, φιλοζωικές και οικολογικές οργανώσεις προσφεύγουν ενάντια στην εγκατάσταση αιολικών στα καμένα του Έβρου

- Λέγεται ότι ένας από τους σοβαρότερους προβληματισμούς στους κόλπους του νομικού κόσμου ανά την Ευρώπη αποτελεί εκείνος του περίφημου Δικαστικού Δημιουργισμού, με λίγα λόγια της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστή να δημιουργεί νόμο μέσω της ερμηνείας του νόμου.

- Λέγεται ότι ο Δικαστικός Δημιουργισμός θεμελιώνεται στη διαρκώς διευρυνόμενη διάσταση του χώρου της ερμηνευτικής διακριτικής ευχέρειας κατά την απονομή της δικαιοσύνης, λόγω της χαοτικής πληθώρας των νόμων, της απροσδιοριστίας της νομικής γλώσσας και της πολυεπίπεδης δομής της νομιμότητάς.

- Λέγεται επίσης ότι ο Δικαστικός Δημιουργισμός είναι προϊόν της κρίσης της αρχής της νομιμότητας, ως περιοριστικού παράγοντα της αυθαιρεσίας σε ένα κράτος δικαίου - της συνταγματικής νομιμότητας ως συστήματος ορίων και περιορισμών στη νομοθεσία και στη δικαιοδοσία - με αποτέλεσμα την παθολογική αύξηση της δικαστικής διακριτικής ευχέρειας στα όρια της αυθαιρεσίας και την επακόλουθη διεύρυνση της δικαστικής εξουσίας που μπορεί να καταστεί επιζήμια για την πηγή νομιμοποίησης της και για την ισορροπία των σχέσεων μεταξύ των εξουσιών.

Κλασική περίπτωση Δικαστικού Δημιουργισμού φαίνεται να αποτελεί η περίφημη απόφαση 2499/2012 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία ήλθε να επικυρώσει μία σειρά επαχθών νομοθετημάτων που, από το 2001 και εντεύθεν, αποτέλεσαν την κοινή προσπάθεια του πολιτικού συστήματος να εξισώσει το ζωντανό με το καμένο δάσος και το δάσος με την υπό αναδάσωση περιοχή, ενάντια στις ξεκάθαρες επιταγές του άρθρου 107, παρ. 3 του Συντάγματος και του εκτελεστικού του νόμου 998/1979, ενάντια στη λογική της σχετικής νομοθεσίας των λοιπών κρατών μελών ΕΕ, ενάντια στην προστασία του περιβάλλοντος και του πολύτιμου φυσικού κεφαλαίου, αλλά και ενάντια στην κοινή λογική.

- Ενώ το άρθρο 24, παρ.1, του Συντάγματος απαγορεύει την οποιαδήποτε μεταβολή του προορισμού των δασών, «εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον», αφήνοντας στον νομοθέτη και στο δικαστή τη διακριτική ευχέρεια να καθορίσει και να κρίνει τις όποιες εξαιρέσεις και,

- ενώ το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος απαγορεύει την οιαδήποτε χρήση των καμένων δασών και αναδασωτέων εκτάσεων μέχρι την ολοκλήρωση της αναδάσωσης και την επανάκαμψη του δάσους ως οικοσύστημα, δίχως τη δυνατότητα καθορισμού της οιαδήποτε εξαίρεσης τόσο από τον νομοθέτη όσο και από το δικαστή,

η απόφαση 2499/2012 της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικράτειας, σε ευθυγράμμιση με τις έως τότε ευτελείς προσπάθειες του πολιτικού συστήματος, ανέτρεψε την συνταγματική απαγόρευση της οιαδήποτε χρήσης των καμένων και υπό αναδάσωση περιοχών, μαζί με το μισό δασικό κώδικα, επικυρώνοντας τη δυνατότητα χρήσης τους «για σκοπούς ιδιαίτερης σημασίας για το δημόσιο συμφέρον που δεν μπορούν να καλυφθούν με άλλον τρόπο», βάσει ενός διάτρητου σκεπτικού Δικαστικού Δημιουργισμού. Και ναι μεν η 2499/2012 αναφέρεται γενικά σε «ιδιαίτερους σκοπούς», αλλά η ερμηνεία της αποτέλεσε έκτοτε το κατεξοχήν εργαλείο διευκόλυνσης της εγκατάστασης αιολικών ακόμη και σε καμένες υπερ-προστατευόμενες περιοχές, ιδιαίτερης οικολογικής αξίας, όπως εκείνη του Νότιου Δασικού Συμπλέγματος Έβρου.