Για την Περιφέρεια της Κοινωνίας των Πολιτών, Για την περιφερειακότητα και τον περιφερισμό, Για τις πολιτικές της αειφορίας και της «Οικολογικής Μετάβασης» σε μία κοινωνία της βιώσιμης ευημερίας, Της συμμετοχικής δημοκρατίας και της δημοκρατίας του διαδικτύου, Της κυκλικής οικονομίας και της βιώσιμης ενεργειακής πολιτικής, Της προστασίας και της ανάδειξης του φυσικού κεφαλαίου, Της αγρο-οικολογίας, Της διαχείρισης των υδατικών πόρων, Της οικο-κίνησης, Της συνειδητοποίησης της αξίας του εδάφους και της αναγέννησης των οικιστικών συνόλων, Της οικολογικής ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών, Των περιβαλλοντικών ελέγχων, Των οικολογικών δικτύων, Της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, Της ουσιαστικής προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων, Της πραγματικής οικονομίας, κυκλικής, κοινωνικής και συνδεδεμένης με τις χωρικές και τοπικές ρίζες του παραγωγικού συστήματος, της μεταστροφής του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης και της μικρής παραγωγικής αλυσίδας, οριοθετούμενης στο πεδίο των κοινωνικών και περιβαλλοντικών απαιτήσεων και αναγκών, Της διάχυσης των πολιτικών της «Οικολογικής Μετάβασης» σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα της πολιτικής της διακυβέρνησης, Για τον άνθρωπο και το περιβάλλον

Κυριακή 5 Απριλίου 2020

Όταν η Ινδία έθετε εκτός νόμου την αιχμαλωσία των κητωδών ως «μη ανθρώπινων προσώπων»



Πριν από 7 περίπου χρόνια, γύρω στα μέσα του 2013, η Ινδία αποφάσιζε τη θεσμική απαγόρευση της χρήσης των δελφινιών για κάθε είδους παράσταση, οιουδήποτε σκοπού. Η νομοθετική πράξη του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Δασών της Ινδικής κυβέρνησης συνοδεύτηκε από μια κυβερνητική δήλωση που έγραφε κυριολεκτικά ιστορία : «Η κυβέρνηση ανακηρύσσει «ηθικά απαράδεκτη» την αιχμαλωσία των κητωδών καθόσον θα πρέπει να αναγνωρίζονται ως «μη ανθρώπινα πρόσωπα» και, κατά συνέπεια, ως έχοντα τα δικά τους, ιδιαίτερα, δικαιώματα.»

Η απαγόρευση αφορούσε «κάθε άτομο, οργανισμό, κυβερνητικό οργανισμό και ιδιωτική ή και δημόσια επιχείρηση που σχετίζεται με την αιχμαλωσία ή και την εισαγωγή στη χώρα κάθε είδους κητώδους, με σκοπό την εμπορική ψυχαγωγία, τις δημόσιες ή και ιδιωτικές παραστάσεις ή και οποιοδήποτε άλλο είδος διάδρασης με αυτά». Η Ινδία αποτέλεσε, έτσι, την πρώτη από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου που έθεσαν εκτός νόμου την αιχμαλωσία και την χρήση των κητωδών εκτός του φυσικού τους περιβάλλοντος και μία από τη μακρά σειρά χωρών που, διαχρονικά, έχουν προβεί σε παρόμοια απαγόρευση ή δεν επιτρέπουν την λειτουργία δελφινάριων – Καναδάς, Χιλή, Κόστα Ρίκα, Ρωσία, Ισραήλ, Ουγγαρία, Κύπρος, Ελβετία, Εσθονία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Αυστρία, Κροατία, Πολωνία, Ιρλανδία, Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ηνωμένο Βασίλειο. Η νομοθετική πράξη της απαγόρευσης την ευθυγράμμισε με την διάχυτη επιστημονική άποψη περί ανάγκης επέκτασης ορισμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και στα κητώδη και την συνέταξε με τους πολύχρωμο κόσμο των υπερασπιστών των αναφαίρετων δικαιωμάτων των ζώων.


«Δεδομένου ότι η επιστήμη έχει αποδείξει πλέον ότι τα κητώδη διαθέτουν ένα ασυνήθιστο βαθμό νοημοσύνης και ευαισθησίας ως προς τα λοιπά ζώα, τα δελφίνια πρέπει να θεωρηθούν ως «μη ανθρώπινα πρόσωπα» και, κατά συνέπεια, να δικαιούνται τα δικά τους, ιδιαίτερα, δικαιώματα… Είναι ηθικά απαράδεκτο να κρατούνται σε αιχμαλωσία…», κατέληγε η κυβερνητική ανακοίνωση. «Η αιχμαλωσία μπορεί να υπονομεύσει σοβαρά την ευζωία και την επιβίωση όλων των κητωδών μέσω των ανείπωτων βασάνων που υφίστανται και της επακόλουθης αλλοίωσης της φυσικής συμπεριφοράς τους». Και ως «μη ανθρώπινα πρόσωπα», κατά την κυβερνητική ανακοίνωση, εννοούνται έμβια με προσωπικότητα, με σκέψεις, με συναισθήματα και με κουλτούρα, σε αντιδιαστολή με την αναγωγική έννοια του «ζωικού είδους στην διάθεση του ανθρώπου προς εκμετάλλευση κατά βούληση». Ακριβώς όπως τα εννοεί η σύγχρονη επιστήμη.

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».
- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.
- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.