ΑΠΕ και ενεργειακή πολιτική

Η οικολογική οπτική θεμελιώνεται στην παραδοχή μιας άλλης, αναπροσανατολισμένης, πρότασης «ανάπτυξης», που δεν αρκείται στην προσπάθεια μείωσης των συμπτωμάτων της οικολογικής κρίσης - μέσω ενός ψευδεπίγραφου, ρηχού, περιβαλλοντισμού - αλλά προχωρά σε μια συνολική κριτική του μοντέλου της νεωτερικής βιομηχανικής ανάπτυξης και των πολιτικών που την στηρίζουν, οι οποίες δημιούργησαν και δημιουργούν τις κρίσεις. Πρόκειται για μία πρόταση «βιώσιμης ευημερίας» που στοχεύει στην μεταστροφή του σημερινού νεωτερικού μοντέλου κοινωνίας, οικονομίας και φυσικού περιβάλλοντος - παραγωγής και κατανάλωσης - βάσει των οικολογικών παραδοχών της «κλίμακας», της «εγγύτητας» και της «διάχυσης» και των προταγμάτων:

- της μέγιστης δυνατής μείωσης της κατανάλωσης πόρων,

- της μέγιστης δυνατής κατανάλωσης ανανεώσιμων πόρων και,

- της προστασίας των κοινών αγαθών - νερό, αέρας, αιγιαλοί, δάση, υγρότοποι, κ.λπ. - και του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και πλούτου.

Από αυτή την άποψη, το «ενεργειακό ζήτημα» προσλαμβάνει μία άλλη, εντελώς διαφορετική, διάσταση, προγραμματικά διαρθρωμένη μεταξύ της προσπάθειας για :

- τη μέγιστη δυνατή εξοικονόμηση,

- της διάχυτη αυτάρκεια και,

- την προοδευτική, ολική, αντικατάσταση των «βρώμικων» και των αντι-περιβαλλοντικών μεθόδων παραγωγής ενέργειας με εκείνες μέσω των ΑΠΕ ελάχιστων περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Η θεώρηση της ενέργειας, γενικά και άκριτα, ως «λαϊκό δικαίωμα» και «κοινωνικό αγαθό» δεν αποτελεί πρόταγμα της οικολογικής οπτικής. Η αντιμετώπιση τoυ ενεργειακού ζητήματος, σύμφωνα με την οικολογική οπτική, οριοθετείτε στο πεδίο της απάντησης στα εξής 3 ερωτήματα :

- «ποια ενέργεια»,

- «πόση ενέργεια» και,

- «με ποιον τρόπο» παράγεται και καταναλώνεται,

παράλληλα με την δραστική επανεξέταση των αναγκών που «πρέπει» να εξυπηρετηθούν.

Το ενεργειακό ζήτημα, σύμφωνα με την οικολογική οπτική, αντιμετωπίζεται αποκλειστικά και μόνο στο πλαίσιο μιας κοινωνίας στην οποία η κατανάλωση ενέργειας περιορίζεται σε επίπεδα συμβατά με τη βιωσιμότητα και η παραγωγή της πραγματοποιείται από ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ), αφενός ελάχιστων περιβαλλοντικών επιπτώσεων και αφετέρου το πλησιέστερο δυνατό στο σημείο χρήσης της.

Η οικολογική αντιμετώπιση του ενεργειακού ζητήματος προϋποθέτει, αποκλειστικά και μόνο, τη κατάρτιση ενός μακροχρόνιου ενεργειακού προγραμματισμού, μέσω ενός ad hoc εθνικού Σχεδίου Ενεργειακής Πολιτικής και Στρατηγικής, σε θέση να καθορίσει το «ποια», το «πόση» και το «με ποιον τρόπο», σε αρμονική συνάρτηση με τα δεδομένα και τις ιδιαιτερότητες του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Πειραιάς 22.07.2020

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Προσφάτως επισκεφθήκατε τον Πειραιά και εξαγγείλατε την ανάπλαση της Πειραϊκής ακτής και την ανάδειξη του αρχαίου τείχους το οποίο ενώ είναι το διαμάντι της πόλης μας κι ένα μνημείο της Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς όλα αυτά τα χρόνια παραμένει απαξιωμένο, ανάμεσα σε σκουπίδια γκράφιτι χωρίς φωτισμό, δίνοντας μια εικόνα ντροπής για την πόλη μας .

Κατά την διάρκεια της επίσκεψης στον Πειραιά σας ερωτούμε :

- Αν επισκεφθήκατε το έργο της νότιας επέκτασης του προβλήτα στην Πειραϊκή το οποίο εγκρίθηκε το 2012 από το ΚΑΣ κατά την προεδρία σας όπου τότε είχατε υπερψηφίσει.

- Αν κατά την επίσκεψή σας , αναζητήσατε τους αρχαιολόγους – επιβλέποντες το έργο του μπαζώματος - και αν τους αναζητήσατε και αφού σίγουρα θα διαπιστώσατε ότι δεν παρευρίσκοντο, ποιες ήταν οι ενέργειες σας κατόπιν τούτου.

- Αν έγινε αρχαιολογική αυτοψία πριν το έργο κι αν έχετε πληροφορηθεί για τα ευρήματά της.

- Αν έχετε θέσει όρους οι οποίοι θα έπρεπε να τηρούνται ώστε η απόρριψη μπάζων να μην θάβει τα αρχαιολογικά ευρήματα - μνημεία της ιστορίας μας που παρέμειναν χιλιετίες στον βυθό της Πειραϊκής.

- Αν γνωρίζετε ότι το έργο αυτό του μπαζώματος, λόγω της αλλαγής των θαλασσίων ρευμάτων δυνητικά θα επιφέρει διάβρωση της ακτής και του τείχους και τι έχετε προβλέψει για μια τέτοια πιθανή εκδοχή.

- Αν συμφωνείτε με τον σχεδιασμό της ΟΛΠ Α.Ε, προκειμένου το πολυώροφο εμπορικό κέντρο του νέου προβλήτα να αποτελέσει το νέο τοπόσημο της πόλης μας και να παραγκωνιστούν τα τοπόσημα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς όπως το ταφικό μνημείο του Θεμιστοκλή, μνημείο το οποίο μέχρι τώρα ήταν το πρώτο στη θέα των εισερχόμενων πλοίων.

- Αν γνωρίζετε ότι ο αρχαιολογικός χώρος (το Κονώνειο τείχος της ακτής ), λόγω του έργου αποκόπτεται οριστικά από το περιβάλλον με το οποίο - διαχρονικά - συνθέτει μια ιστορική αισθητική και λειτουργική ενότητα και πλέον δε θα βρίσκεται σε γειτνίαση με την Ψυττάλεια και τα στενά της Σαλαμίνας, αλλά με τεράστια εμπορικά κέντρα και κρουαζιερόπλοια.

- Τι σκοπό έχετε σχετικά με τα 590 μέτρα του αρχαίου τείχους που βρίσκονται εγκλωβισμένα μέσα στις εγκαταστάσεις της κρουαζιέρας στο Παλατάκι. αποκλεισμένα από τους φυσικούς τους κληρονόμους που είναι οι κάτοικοι του Πειραιά.

- Αν συμφωνείτε ότι η πολιτιστική μας κληρονομιά, είναι παράγοντας απόκτησης της ιδιότητας του πολίτη που καλούμαστε να εγγυηθούμε την ακεραιότητα της και να την μεταβιβάσουμε στους απογόνους μας.

Εν τέλει σας καλούμε να μας απαντήσετε : Πότε η πολιτεία θα διαφυλάξει τον πλούτο

και την αξία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς ;

Η Συνέλευση των Κατοίκων της Πειραϊκής χερσονήσου / Κοινωνία Δικαιώματος Αστικού Κώδικα (αρ.785-805)

Πληρ. : 6972942421

Όχι στο μπάζωμα της Πειραϊκής !

Πειραιάς 21.07.2020

Πέμπτη 23 Ιουλίου, πορεία των κατοίκων της Πειραϊκής προς το Αρχαιολογικό Μουσείο, για την προστασία της πολιτικής μας κληρονομιάς

Η Συνέλευση των κατοίκων της Πειραϊκής στις 13/7/2020 αποφάσισε να απαιτήσει την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από το ανελέητο, καθημερινό, μπάζωμα το οποίο από την αρχή του Ιουλίου επιχειρείται στην θάλασσα της Πειραϊκής.

Παρά το ότι οι κοινοτικοί σύμβουλοι του συνδυασμού «ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ Α ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ - ΟΧΙ ΛΙΜΑΝΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΪΚΗ» απευθύνθηκαν με επιστολή τους στην εφορεία εναλίων αρχαιοτήτων ζητώντας το υλικό αυτοψίας – έρευνας στη θάλασσα της Πειραϊκής, η υπηρεσία ουδέποτε απάντησε.

Διαπιστώνουμε ότι κανείς αρχαιολόγος δεν παρευρέθηκε στο έργο του μπαζώματος σε όλη την διάρκειά του, γεγονός το οποίο συνιστά πρωτοφανή εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία απέναντι στην πολιτιστική μας κληρονομιά η οποία θάβεται κάτω από σωρούς μπάζων. Τα μνημεία της Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς όπως αρχαία ναυάγια, το ταφικό μνημείο του Θεμιστοκλή, ή και το τείχος της ακτής , αφήνονται στο έλεος των εργολάβων.

Πότε επιτέλους η πολιτεία θα διαφυλάξει τον πλούτο της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς ;

Την Πέμπτη 23 Ιουλίου, στις 20.00, όλοι στην συγκέντρωση στο Δημαρχείο του Πειραιά και πορεία προς το αρχαιολογικό Μουσείο πορεία των κατοίκων της Πειραϊκής προς το Αρχαιολογικό Μουσείο όπου θα θυροκολληθεί ψήφισμα. Για την προστασία της πολιτικής μας κληρονομιάς.

Προστατεύουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Όχι στο μπάζωμα της Πειραϊκής !

H Συνέλευση των κατοίκων της Πειραϊκής / κοινωνία δικαιώματος Αστικού Κώδικα (αρ.785-805)

Πληρ. : 6972942421

Πρωτόκολλο για την επανένταξη και απελευθέρωση αιχμάλωτων δελφινιών *

Μόλις πριν από λίγους μήνες η χώρα μας άνοιξε, μονομιάς, ακόμη μία σελίδα στο πεδίο της οικολογικής οπτικής αναφορικά με την προστασία των δικαιωμάτων των ζώων και το πρόταγμα «όλες οι ζωές έχουν την ίδια αξία».

Συνθέτοντας τους κόπους μιας 10ετίας αγώνων ελληνικών και διεθνών οργανώσεων, πολιτικών φορέων, συλλογικοτήτων, φιλόζωων, επιστημόνων και ακτιβιστών, μεταξύ καταγγελιών, προσφυγών, βουλευτικών και ευρωβουλευτικών επερωτήσεων και αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, στις 5 Φεβρουαρίου 2020 η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ» πετύχαμε να στείλουμε βαθιά στα δίχτυα της παρανομίας και της ανελέητης εκμετάλλευσης της ζωής των άλλων προς ίδιο όφελος, τη μπάλα του δίκαιου, της δικαιοσύνης και της πεποίθησης της Ζωής ως ενιαίας, της ισότιμης αξίας της ζωής όλων των έμβιων και των ίσων δικαιωμάτων τους στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης : Η άδεια λειτουργίας του Δελφινάριου της «Αττικό Ζωολογικό Πάρκο» - των παραστάσεων ως δήθεν «εκπαιδευτικών» δραστηριοτήτων - ανακλήθηκε οριστικά, με όρους κατοχής μεν των 6 αιχμάλωτων δελφινιών στο χώρο του, αλλά :

- μόνο «σε ελεύθερη κολύμβηση»,

- με απαγόρευση της «εκτέλεσης του οποιουδήποτε διαδραστικού προγράμματος ή/και εκπαιδευτικής παρουσίασης με την συμμετοχή δελφινιών παρουσία κοινού» και,

- με απαγόρευση της «παρουσίας θεατών σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα που αφορά την φροντίδα των δελφινιών, συμπεριλαμβανομένου και του ταΐσματος αυτών».

Ταυτόχρονα, με τη μετατροπή της άδειας λειτουργίας σε άδεια απλής κατοχής των αιχμάλωτων δελφινιών, απαγορεύθηκε και οποιαδήποτε «ανακοίνωση προγράμματος δραστηριοτήτων των δελφινιών, συμπεριλαμβανομένου και του ταΐσματος αυτών, είτε σε έντυπη μορφή είτε σε ηλεκτρονική, που να παραπέμπει σε προσέλευση κοινού».

Έτσι, πεντέμισι μήνες μετά την ανάκληση της άδειας λειτουργίας του Δελφινάριου της Ανατολικής Αττικής, τον οριστικό τερματισμό των παράνομων παραστάσεων με χρήση των αιχμάλωτων ζώων και την μετατροπή της σε απλή άδεια κατοχής των 6 κητωδών, η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ» περνάμε στην 2η φάση της οικοκεντρικής της παρέμβασης που αποσκοπεί αναπόφευκτα στην επανένταξη και στην πιθανή απελευθέρωση των αιχμάλωτων κητωδών του Δελφινάριου. Ως πρώτο δε βήμα, προχωράμε σήμερα στην παρουσίαση ενός εξαιρετικού «οδηγού» γύρω από τις αρχές και τις μεθόδους επανένταξης και απελευθέρωσης αιχμάλωτων δελφινιών, στοιχειοθετημένου από τον διεθνούς φήμης ακτιβιστή του τομέα Αμερικανό Richard O’Barry, ιδρυτή και διευθυντή της Ric O’Barry’s Dolphin Project Inc. και πρωταγωνιστή της εξαιρετικής επιχείρησης «The Cove».

Με την είσοδο σε αυτή, την εξαιρετικά ευαίσθητη, 2η φάση της οικοκεντρικής μας παρέμβασης, η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» οφείλουμε να ευχαριστήσουμε όσες και όσους συμμετείχαν ισότιμα στο εγχείρημα και θα συνεχίσουν, έμπρακτα και με κάθε μέσο, έως την επιτυχή του ολοκλήρωση : τη φίλτατη Όλγα Κήκου και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Dolphinaria-free Europe, τη Μαριάννα Καραμανλή και το My Dolphin Club, τη Βάλια Στεφανουδάκη και τη Sea Shepherd Greece, αλλά και ορισμένα εξαιρετικά στελέχη των Υπουργείων της χώρας που θέτουν το οικολογικό ζήτημα πάνω από οτιδήποτε άλλο. Η Ελλάδα πρέπει και οφείλει να ανακηρυχθεί ως η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα «Dolphin Free». Οι προϋποθέσεις υπάρχουν και είναι πια περισσότερο από χειροπιαστές.

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».

- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.

- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

---------------------------------------------------

* του Richard O'Barry,
Ιδρυτή και Διευθυντή της
Ric O'Barry's Dolphin Project Inc.

Υπάρχουν γενικά κριτήρια για την επανένταξη και την απελευθέρωση δελφινιών που υπήρξαν αιχμάλωτα πίσω στη φύση, αλλά όχι ένας πλήρης οδηγός. Ο πλήρης οδηγός είναι πρακτικά αδύνατος, καθόσον κάθε αιχμαλωτισμένο δελφίνι είναι μοναδικό, αποτελεί μοναδική περίπτωση και απαιτεί τη δική του τακτική διαχείρισης.

Κάθε δελφίνι αντιδρά κατά διαφορετικό τρόπο στην αιχμαλωσία και στην κακοποίηση που υφίσταται. Μου έχουν τύχει δελφίνια που «θυμήθηκαν» πολύ γρήγορα το τι ήταν πριν την αιχμαλωσία τους, όταν επέστρεψαν στη θάλασσα, ενώ άλλα χρειάστηκαν περισσότερη βοήθεια και περισσότερο χρόνο για να επανενταχθούν. Έτσι, το πιο σημαντικό μέρος της δουλειάς μου στάθηκε πάντα η απεριόριστη υπομονή. Με υπομονή, ηρεμία και καθαρό και ανοιχτό μυαλό, στέκομαι και παρατηρώ τα δελφίνια, έτσι ώστε να μου δείξουν τον καλύτερο τρόπο να επανακτήσουν την ταυτότητά τους, την ταυτότητα τους ως προσωπικότητες και ως κυνηγοί της τροφής τους, άγρια και ελεύθερα.

Όπως κάθε αιχμαλωτισμένο δελφίνι είναι διαφορετικό από κάθε άλλο - με χίλιους και πιο διαφορετικούς τρόπους - έτσι και η επιστροφή του στην άγρια φύση και στο φυσικό του βιότοπο αποτελεί περισσότερο καλλιτεχνικό δημιούργημα παρά επιστημονικό επίτευγμα.

Συνοπτικά

Τα τελευταία πενήντα χρόνια ασχολήθηκα με την επανένταξη και την απελευθέρωση περισσότερων από δύο δωδεκάδων δελφινιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα αιχμάλωτα δελφίνια πρέπει ή μπορούν να επιστρέψουν στους φυσικούς τους βιότοπους. Όλα όμως τα αιχμάλωτα δελφίνια μπορούν κάλλιστα να προσαρμοστούν εκ νέου σε ένα ασφαλώς πιο φυσικό περιβάλλον από τις δεξαμενές των Δελφινάριων και των Ακουάριων, όπως μια φυσική λιμνοθάλασσα. Αυτό θα τους παρείχε τους φυσικούς ρυθμούς της θάλασσας, των παλιρροιών, των ρευμάτων και της συμβίωσης και τροφής με ζωντανά ψάρια, πράγμα θεραπευτικό για αυτά και θεμελιώδης παράγοντας βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους. Η επανένταξη του δελφινιού στο φυσικό, θαλάσσιο, περιβάλλον είναι ουσιαστικό μέρος της διαδικασίας της πιθανής του απελευθέρωσης στην άγρια φύση, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί βάσει των παρακάτω κριτηρίων :

1. Υγεία και φυσική κατάσταση

2. Ικανότητα χρήσης του σόναρ.

3. Ικανότητα θήρευσης ζωντανών ψαριών.

4. Αμυντικές ικανότητες εναντίον αρπακτικών.

Πολλά από τα αιχμάλωτα δελφίνια που γεννήθηκαν ελεύθερα, σε αυτό που αποκαλούμε άγρια φύση, είναι μεν υποψήφια για την επιστροφή τους σε αυτό, αλλά υπό προϋποθέσεις. Ορισμένα από αυτά έχουν λάβει ένα τέτοιο βαθμό ανθρώπινων ερεθισμάτων και έχουν ξεχάσει, ή και χάσει, τις δεξιότητες που απαιτούνται για να επιβιώσουν σε αυτό που ήταν κάποτε το σπίτι τους. Η αιχμαλωσία έχει καταστρέψει κάτι το ζωτικό στη ζωή τους, κάτι που θα αποκαλούσαμε «πνεύμα» αν ήταν άνθρωποι. Για αυτά είναι ήδη πολύ αργά.

Αντιφιλοζωίας εγκώμιον

Αθήνα, 12-07-2020

Η «Οικολογική Συμμαχία» για τις αντιφιλοζωικές διατάξεις του νομοσχεδίου ΥΠΑΑΤ σε διαβούλευση

Πενιχρή και στοιχειωδώς ανεπαρκής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η νομοθεσία σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των ζώων στη χώρα μας : Ένας πρώτος υποτυπώδης νόμος του 1981, ένας δεύτερος του 1992 που προσπαθεί να ενσωματώσει στην Ελληνική νομοθεσία τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των ζώων συντροφιάς, μία σειρά ρυθμίσεων μεταξύ 1983 και 1994, ένας νόμος του 2003 που επιχειρεί μία σύνθεση με έμφαση στην κατηγορία των αδέσποτων και, εν τέλει, οι περίφημοι ν. 4039/2012 και 4235/2014 που συγκροτούν την σημερινή νομοθεσία περί αμφότερων, δεσποζόμενων και αδέσποτων.

Μολονότι πενιχρή και υποτυπώδης, η νομοθεσία παραμένει διαχρονικά ανεφάρμοστη σχεδόν σε όλα της τα σημεία και σε όλα της τα εδάφια.

- Πόσοι Δήμοι της χώρας έχουν προχωρήσει άραγε στην ηλεκτρονική σήμανση και καταγραφή των αδέσποτων και δεσποζόμενων που διαβιούν στο χώρο τους ; Ποια η κατάσταση της καταγραφής σε επίπεδο Περιφερειών και Υπουργείου ;

- Πόσοι Δήμοι της χώρας έχουν προβεί στην δημιουργία μόνιμων δομών για τη παροχή τροφής και νερού στα αδέσποτα που διαβιούν στο χώρο τους ;

- Πόσοι Δήμοι έχουν λειτουργούν τα καταφύγια που προβλέπει ο νόμος ;

- Πόσοι Δήμοι άραγε λειτουργούν τις περίφημες 5μελείς επιτροπές ;

- Ποιες Περιφέρειες της χώρας λειτουργούν πλήρως και αποτελεσματικά στο πεδίο των ευθυνών που τους αποδίδει ο νόμος ;

Παρόλο που παραμένει ουσιαστικά ανεφάρμοστη, η νομοθεσία αποτελεί συχνά-πυκνά - απ’ όποιον και εάν υπουργοποιηθεί και απ’ όποιον και εάν κυβερνήσει - το προτιμητέο πεδίο «ασκήσεων επί χάρτου», εκτός ιστορίας και εκτός της εξελικτικής πορείας της σχετικής θεματολογίας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συστηματική απόκλιση από τη σύγχρονη οπτική περί σχέσεων ανθρώπου και ζώων. Τελευταίο χειροπιαστό παράδειγμα, οι τροπολογίες της νομοθεσίας που εμπεριέχονται στο νομοσχέδιο περί «Απλούστευσης πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και άλλες διατάξεις», ήδη σε διαβούλευση.