Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου…

Επανέρχεται στο Περιφερειακό Συμβούλιο για γνωμοδότηση – στην σημερινή 25^η Συνεδρίαση - η γνωστή «Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Διευθέτησης Ρέματος Πικροδάφνης», «συμπληρωμένη» κατά τους συντάκτες ως προς την προηγούμενη που είχε απορριφθεί με την 2313/2020 απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας. Το ίδιο παιδαριώδης, το ίδιο παρωχημένη και κοινωνικά και περιβαλλοντικά επιβλαβής, το ίδιο επιδεικτικά αγνοούσα από την Κοινοτική Νομολογία και τις πολυάριθμες σχετικές επιστημονικές γνωμοδοτήσεις έως την ίδια την Νομολογία ΣτΕ.

 
Όπως και η προηγούμενη και η παρούσα «συμπληρωμένη» Μελέτη :
 
1. Παραβιάζει την Κοινοτική Νομολογία, όπως συνοψίζεται στο άρθρο 9 της οδηγίας για τα νερά, τις πλημύρες και τους κινδύνους πλημμύρας - 2007/60/ - του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23^ης Οκτωβρίου 2007.
 
2. Αγνοεί – όπως αναμενόταν – την Κοινοτική Οδηγία περί επικαιροποίησης των «Σχέδιων Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής», βάσει του ζητήματος της ανθεκτικότητας και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τους στόχους της «Στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030», η οποία καλεί στην «εφαρμογή και επιβολή του νομικού πλαισίου της ΕΕ για τα ύδατα και τη φύση με την αποκατάσταση σε κατάσταση ελεύθερης ροής, μέσω της άρσης των φραγμών και της αποκατάστασης των πλημμυροπεδιάδων, τουλάχιστον 25.000 χλμ. ποταμών» σε όλα τα κράτη μέλη.
 
3. Αγνοεί επιδεικτικά – όπως αναμενόταν :
α) Tην πάγια νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας που επιβάλλει την αποκατάσταση των ρεμάτων στη φυσική τους κοίτη, με μόνη εξαίρεση την ανάγκη έργων στην περίπτωση μη επάρκειας της κοίτης, όχι όμως λόγω παράνομων καταπατήσεων – επιχώσεις, δημόσια και ιδιωτικά έργα εντός της κοίτης ή σε μη επιτρεπόμενη απόσταση, κ.λπ.
β) Τις υποδείξεις της υπ’ αρ. 1242/2008 απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου σύμφωνα με τις οποίες :
- Η οριοθέτηση θα πρέπει να είναι συνολική και δεν θα πρέπει να βασίζεται μόνο στην πραγματική κατάσταση της κοίτης, ενδεχομένως αλλοιωμένη από αυθαίρετες επεμβάσεις, αλλά και στην λειτουργία του ρέματος - ασφαλή και πολυεπίπεδη - ως οικοσυστήματος
- Την επανέγκριση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων και των ρυμοτομικών σχεδίων στις περιπτώσεις που επηρεάζουν τις παραρεμάτιες περιοχές.
γ) Την σχετική απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας - 2313/2020 - που «εν όψει των κριθέντων με την ΣτΕ 1242/2008», διατάσσει τη Διοίκηση «να προχωρήσει σε, τεκμηριωμένη κατά νόμο αναγκαία στοιχεία και μελέτες, οριοθέτηση του ρέματος της Πικροδάφνης στο σύνολο του προκειμένου να διασφαλιστεί η ακώλυτη λειτουργία του ως οικοσυστήματος».

Η επαναπροτεινόμενη οριοθέτηση του ρέματος και η επακόλουθη διευθέτηση, όχι μόνο δεν συνδράμουν στην διασφάλιση της «ακώλυτης λειτουργίας του ρέματος ως οικοσυστήματος» - όπως επιτάσσει το ΣτΕ - αλλά παρουσιάζουν ελάχιστες αποκλίσεις από την απορριπτέες από το Ανώτατο Δικαστήριο, αποδίδοντας πεισματικά τον καταπατημένο χώρο του ρέματος σε κάθε είδους καταπάτηση της φυσικής κοίτης και όχι στο ρέμα, έτσι ώστε να γίνει κατορθωτή η επακόλουθη νομιμοποίηση.

Αλλά ακόμα και από αυτή την οπτική γωνία, η «συμπληρωμένη» Μελέτη παρουσιάζεται ασυμπλήρωτη καθόσον παρουσιάζει σοβαρές ελλείψεις αναφορικά με την καταγραφή των υφιστάμενων κατασκευών πλησίον και εντός των οριογραμμών. Ενδεικτικά αλλά και όλως χαρακτηριστικά, η κατ’ ευφημισμό «συμπληρωμένη» Μελέτη αναφέρει :
«Κατά την αποτύπωση των υφιστάμενων κατασκευών πλησίον αλλά εκτός οριογραμμών του ρέματος, διακρίνεται η πιθανότητα σε κάποιες ζώνες του ρέματος να μην έχει ελεγχθεί η νομιμότητά τους. Η πιθανότητα αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι έχουν αποτυπωθεί κατασκευές που υφίστανται εντός της ευρείας κοίτης του ρέματος και περικλείονται εντός των προτεινόμενων οριογραμμών με έργα του ρέματος. Για τον λόγο αυτό υποβλήθηκε από την Περιφέρεια Αττικής αίτημα με αριθμό πρωτ. 217783/18-3-2021 προς την ΥΔΟΜ Ελληνικού-Αργυρούπολης για καταγραφή του συνόλου των αυθαιρέτων κατασκευών πλησίον του ρέματος, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, στα πλαίσια συμμόρφωσης της υπ’ αριθμ. 2313/2020 απόφασης Σ.τ.Ε. Στην απάντηση της ΥΔΟΜ Ελληνικού-Αργυρούπολης με αρ. πρωτ. 17401/30-3-2021 προς την Περιφέρεια Αττικής, αναφαίρετα ότι δεν υπάρχει δυνατότητα καταγραφής του συνόλου των αυθαιρέτων κατασκευών πλησίον του ρέματος λόγω σοβαρής υποστελέχωσης και επιπλέον της επικείμενης αποχώρησης λόγω συνταξιοδότησης και μετακίνησης και άλλων υπαλλήλων.»

4. Αγνοεί – λόγω παθολογικού τυχοδιωκτισμού – πλείστες όσες επιστημονικές μελέτες και γνωμοδοτήσεις επί του θέματος, όπως αυτή της ομάδας του καθηγητή ΕΜΠ Κωνσταντίνου Λουπασάκη – χρηματοδοθείσα επί πλέον από τον Δήμο Αγίου Δημητρίου – οι οποίες προειδοποιούν γύρω από την γεωλογικό χαρακτήρα της περιοχής του ρέματος και, κατά συνέπεια, την καταστροφική περιττοσύνη των επιλεγόμενων και «έργων». «Σε σημαντικό αριθμό τμημάτων», αναφέρει η γνωστή, πολυσέλιδη, μελέτη του καθηγητή ΕΜΠ, «το ρέμα διέρχεται μέσα από δυσδιάβρωτους βραχώδεις και ημιβραχώδεις σχηματισμούς οι οποίοι δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο διάβρωσης ή κατάπτωσης. Το στοιχείο αυτό δε λαμβάνεται υπόψη κατά τη διαστασιολόγηση των έργων, με αποτέλεσμα να προτείνουν περιττές διατάξεις υπερδιαστασιολογημένων έργων για την αντιστήριξή τους. Είναι προφανές ότι δεν είναι λογικό να αφαιρεθούν υγιείς και δυσδιάβρωτοι βραχώδεις σχηματισμοί ηλικίας μεγαλύτερης των 2,5 εκατομμυρίων ετών και να αντικατασταθούν με συρματοκιβώτια τα οποία το αργότερο σε 50 χρόνια θα έχουν καταστραφεί από την οξείδωση».
 
5. Αγνοεί – λόγω παθολογικού τυχοδιωκτισμού – πλείστες όσες επιστημονικές μελέτες και γνωμοδοτήσεις επί της βιοποικιλότητας του ρέματος, όπως εκείνες των ΕΛΚΕΘΕ, ΑΝΙΜΑ, Αρχέλων, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος & Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης και Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, σύμφωνα με τις οποίες το αστικό ποτάμιο οικοσύστημα Πικροδάφνης, αποτελεί μοναδικό φυσικό υγροτοπικό στοιχείο στην Αθήνα, καθώς είναι νησίδα βιοποικιλότητας για τη μόνιμη και μη ορνιθοπανίδα, αποτελεί ενδιαίτημα για ερπετά, ασπόνδυλα και για πάνω από 100 είδη πουλιών – αρκετά από τα οποία προστατευόμενα σύμφωνα με την Οδηγία 147/2009 ΕΕ - ενώ φιλοξενεί και μια ευρεία ποικιλία αυτοφυών και ξενικών θάμνων και δέντρων.
 
6. Αγνοεί τέλος – λόγω ιδιοτελούς ομφαλοσκόπησης– τόσο τις διπλωματικές εργασίες που έχουν πραγματοποιηθεί γύρω από την μοναδική πολυτιμότητα του υγροτοπικού στοιχείου, ονόματι ρέμα Πικροδάφνης, στο πλαίσιο της απεχθούς τσιμεντούπολης Αθήνα, όσο και τα αποτελέσματα των όσων δημοσκοπήσεων έχουν διεξαχθεί «in situ» γύρω από το θέμα, οι οποίες καταγράφουν ξεκάθαρα την αποστροφή των πολιτών για τα προτεινόμενα έργα και την επιθυμία της φυσικής αποκατάστασης του πολυπαθούς ρέματος – Ιωάννης Καλύβας, 2018.
 
7. Επιμένει – παθολογικά – στις γνωστές, παρωχημένες, βαριές παρεμβάσεις – πασσαλότοιχοι, τοίχοι υπερχείλισης, ενισχύσεις υφιστάμενων τοίχων, ενισχύσεις πρανών με πλέγματα, τοιχεία συρματοκιβωτίων – που εξαυλώνουν οριστικά κάθε ελπίδα «ακώλυτης λειτουργίας του ρέματος ως οικοσυστήματος», στοχεύοντας ως επί το πλείστο στην προστασία των κατασκευών – αυθαίρετων και μη – εντός της φυσικής κοίτης ή σε απόσταση μικρότερη της νόμιμης, με κόστος συγκρίσιμο με εκείνο που θα απαιτούσε η μετεγκατάσταση όσων κατοικούν εντός ή πλησίον της φυσικής κοίτης.
 
Όσο δε αφορά το περίφημο κίνδυνο πλημμύρας, η μόνη πλημμύρα που παρουσιάζεται επιδεικτικά είναι εκείνη του 2013 που, όπως αποδείχτηκε, οφείλονταν στις επιχώσεις, στις καταπατήσεις μέσα στην κοίτη και στα υπολείμματα των άθλιων παρεμβάσεων που δέχτηκε διαχρονικά το ρέμα από τις περίφημες υπηρεσίες της χώρας.
 
«Οι σύγχρονες μέθοδοι διευθέτησης των οδών του νερού επιβάλλουν την χρήση των τεχνικών της Φυσικής Μηχανικής, πέρα από τις γνωστές, παρωχημένες, μεθόδους ισχυρού περιβαλλοντικού αποτυπώματος ή μεθόδους που προσπαθούν να το αποκρύψουν ή και να το μετριάσουν», καταλήγει κανονισμός μεγάλης δυτικοευρωπαικής Περιφέρειας σχετικά με το θέμα της «Επαναφυσικοποίησης του Τοπίου». «Μοναδικές οι τεχνικές της Φυσικής Μηχανικής, προσφέρουν εξαιρετικές λύσεις σχετικά με την σταθεροποίηση των πρανών και την προστασία από την διάβρωση, μέσω της προγραμματικής φύτευσης αυτόχθονων φυτών σε υποδομές φυσικών υλικών όπως το ξύλο και εν μέρει η πέτρα. Το ρόλο της καταλυτικής προστασίας αναλαμβάνουν τα φυτά τα οποία, αναπτυσσόμενα, τείνουν να αντικαταστήσουν την υποδομή μέσω του ριζικού τους συστήματος εξασφαλίζοντας την σταθεροποίηση του πρανούς της όχθης και την αποστράγγιση των υπόγειων υδάτων. Το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση διευθέτησης «οδού του νερού» είναι η διατήρηση της φύσης του και της φυσιολογίας του, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η υδραυλική ασφάλεια και η οικολογική συνέχεια στο εσωτερικό του οικοσυστήματος του».
 
Γιώργο Πατούλη,
 
Μετά από τόσα και τόσα χρόνια στην αυτοδιοίκηση κάνε πρώτος την πρώτη και μοναδική υπέρβαση… Για το κοινό καλό, το καλό της κοινωνίας και το καλό του περιβάλλοντος. Πάρε βαθιά ανάσα, κλείσε τ’ αυτιά σε όσους κακόπιστους και πέταξε τώρα στο καλάθι των αχρήστων αυτή την ψευδεπίγραφη καταστρεπτική μελέτη. Προκήρυξε τώρα ένα Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό, με θέμα την επαναφορά της «ακώλυτης – υδραυλικής και οικολογικής – λειτουργίας, ως οικοσυστήματος» αυτού του μοναδικού φυσικού υγροτοπικού στοιχείου της Περιφέρειας, σύμφωνα με τις σχετικές κοινοτικές οδηγίες και τις σύγχρονες εμπειρίες και πρακτικές και προχώρα. Θα κερδίσεις. Δεν θα χάσεις.

 #Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».

- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.

- Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com