- Οι υγρότοποι αποτελούν το κατ’ εξοχή εργαλείο
άμβλυνσης ή και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Οι υγρότοποι αποτελούν πραγματικά
εργαλεία δέσμευσης του άνθρακα, της τάξης του 1/3 της συνολικής του ποσότητας σε
παγκόσμια επίπεδο. Η καταστροφή των υγροτόπων σημαίνει την δημιουργία πηγών εκπομπής
σημαντικών ποσοτήτων αερίων θερμοκηπίου από το έδαφος, εν είδη «βομβών άνθρακα».
- Οι υγρότοποι παρέχουν μία μεγάλη γκάμα
οικοσυστημικών υπηρεσιών,
συμπεριλαμβανομένης της ρύθμισης των υδρογεωλογικών κύκλων.
- Οι υγρότοποι αποτελούν ένα
αποτελεσματικό εργαλείο μείωσης του πλημμυρικού κινδύνου - συγκρατώντας τις ποσότητες του νερού που
θα μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιές - και ουσιαστικής συγκράτησης της ορμής
των παλιρροϊκών κυμάτων στα παράκτια μέτωπα. Έχει υπολογιστεί ότι 4
στρέμματα υγροτόπου μπορούν να συγκρατήσουν 3.800 κυβικά μέτρα νερού.
- Οι υγρότοποι αποτελούν ένα φυσικό
φίλτρο των ρύπων των νερών απορροής, απορροφώντας
τους έτσι ώστε να μη καταλήξουν σε ποτάμια και λίμνες.
- Οι υγρότοποι αποτελούν οικοσυστήματα,
θεμελιώδη για την στήριξη της ζωής.
Αποτελούν εκπληκτικούς βιότοπους, από τα πιο πλούσιους σε βιοποικιλότητα, μόνιμης
ή εποχιακής φιλοξενίας του κύκλου ζωής μίας πληθώρας ειδών πανίδας και
χλωρίδας, αλλά και μέσο επιβίωσης ενός σημαντικού αριθμού κοινοτήτων, της τάξης
του 1 δις. παγκοσμίως.
Παρά ταύτα, η ανυπολόγιστη συμβολή των υγροτόπων
στην στήριξη της ζωής κινδυνεύει τραγικά τόσο από την ανθρώπινη
δραστηριότητα όσο και από τα χωροκατακτητικά είδη πανίδας και
χλωρίδας, πράγμα που στη χώρα μας αποτελεί καθημερινή, απτή, πραγματικότητα
: η ιστορία τους ταυτίζεται με την ιστορία της καταστροφής τους. Οι ελληνικοί
υγρότοποι μολύνονται, αλλοιώνονται, καταστρέφονται, στεγνώνουν -
παραμελημένοι - από την κλιματική αλλαγή ή και σβήνονται από τον χάρτη για να
κάνουν χώρο στη δόμηση ή σε αγροκτηνοτροφικές δραστηριότητες. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις της παντελούς αδιαφορίας για τη λήψη μέτρων προστασίας των νησιώτικων
υγροτόπων και 25 από τους αττικούς υγροτόπους, της πλήρους αδιαφορίας
για την σύνταξη των απαιτούμενων Ειδικών Περιβαλλοντικών μελετών που
χρειάζονται 15 από τους υγροτόπους της Αττικής, της
συστηματικής καταπάτησης και καταστροφής των παράκτιων υγροτόπων, της
υποθήκευσης της ζωτικής τους βιοποικιλότητας από το παράνομο
κυνήγι, της υποθήκευσης της οικολογικής τους ακεραιότητας με
την διάχυτη κατασκευή μικρών και μεγάλων φραγμάτων και βιομηχανικών
αιολικών πάρκων.
52 χρόνια μετά την επίσημη αναγνώριση των υγροτόπων ως
τόπων ζωτικής σημασίας προς προστασία - στις 2 Φεβρουαρίου
1971 όταν 7 χώρες συνυπέγραφαν στο Ιράν τη Σύμβαση Ramsar - στο ερώτημα «γιατί να προστατεύσουμε
τους υγρότοπους ;» είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε με τα λόγια και, κυρίως,
με τη δράση. Όπως έδρασε η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ σε πολλές περιπτώσεις, από εκείνες των υγροτόπων των Λεγραινών και της Ψάθας Βιλίων, έως την περίπτωση του υγροτόπου του Όρμου
Παππά στο κυκλαδονήσι της Ίου. Για να αποδεσμευθεί οριστικά η
ιστορία τους από την ιστορία της καταστροφής τους.
«Οικολογική Συμμαχία».
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr
