Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» για την καταψήφιση της Στρατηγικής Μελέτης
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Σχεδίου Προστασίας του Ορεινού Όγκου
Υμηττού στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής
Εν μέσω μιας πλειάδας καταθέσεων εισηγήσεων, απόψεων, αποφάσεων και απαιτήσεων Δήμων, Περιφερειακών Παρατάξεων και Συλλογικοτήτων, το διαχρονικό δράμα του Υμηττού αναζήτησε για μια ακόμη φορά την πολυπόθητη λύτρωση, αυτή τη φορά στο πεδίο της πρόσφατης 3ης Συνεδρίασης 2021 του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής της 10ης Φεβρουαρίου. Μάταια. Η σχετική Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων - ΣΜΠΕ, που κατατέθηκε προς γνωμοδότηση εν όψη της σύνταξης ενός ακόμη Προεδρικού Διατάγματος - μετά από εκείνα του 1978 και του 2011 - επανέφερε αμετάβλητα στο προσκήνιο και προς έγκριση τα ίδια ακριβώς προβλήματα που συνέδραμαν και συνδράμουν στην κακοτυχία του ιστορικού Αττικού όρους. Γι’ αυτό και η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» την καταψηφίσαμε. Την καταψηφίσαμε σε αντιδιαστολή με την πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου που της χάρισε μια αμφίβολη θετική γνωμοδότηση, ως ακόμη ένα δείγμα της καταστροφικής έλλειψης αντιστοιχίας μεταξύ των κοινωνικών και περιβαλλοντικών δυναμικών του χώρου και της θεσμικής τους εκπροσώπησης.
Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» καταψηφίσαμε την προτεινόμενη Στρατηγική Μελέτη
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του
Σχεδίου Προστασίας Ορεινού Όγκου Υμηττού γιατί το πραγματικό πρόβλημα είναι και άλλο και
αλλού. Το πρόβλημα της εποχής μας - για όποιον επικαλείται έστω και κατ’
ελάχιστο την έννοια του περιβάλλοντος - έγκειται στην πιεστική ανάγκη
επανόδου της φύσης στη πόλη και όχι της επέκτασης της πόλης στη φύση και εις
βάρος της φύσης. Θες για τη δημόσια υγεία, θες για τη διατήρηση του κλίματος
και του μικροκλίματος, θες για την κλιματική αλλαγή, θες εν κατακλείδι για τη
διάχυτη και τη βαθιά αταξική ποιότητα ζωής ; Ο οποιοσδήποτε αγωνιά να καταθέσει
«κοινωνική προσφορά» από αυτή την οπτική γωνία, ας ξεκινήσει κατά συνέπεια τον
αγώνα για την «ευζωική» ανάπλαση της πόλης, με γενναίες επεμβάσεις φύσης στους
αβίωτους δήμους του Λεκανοπεδίου και ας αφήσει «σχέδια», προτάσεις και
«οράματα» για τη συνεχή επέκταση της ανθρώπινης δραστηριότητας και της πόλης
στο βουνό και σ ’αυτό το βουνό. Με λίγα λόγια, ας «αξιοποιηθεί» η πόλη
χαμηλότατης βιωτικής αξίας την οποία υπομένουμε και ας αφεθεί κατά μέρος κάθε
είδους «αξιοποίηση» του βουνού που διατηρεί αμετάβλητη την υψηλή και ανεκτίμητη
αξία του.
Το πνεύμα και το γράμμα της προτεινόμενης Στρατηγικής μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση και
δεδομένου ότι η εν λόγω Μελέτη δεν αναφέρεται :
- στην πλήρη απομάκρυνση όλων των παράνομων δημοτικών, κρατικών
και εκκλησιαστικών εγκαταστάσεων και κτισμάτων - και είναι πολλά,
- στην άμεση κατεδάφιση των κατεδαφιστέων και κάθε νέας
αυθαιρεσίας - όπως στη περίπτωση του Προφήτη Ηλία - και,
- στην πλήρη αποκατάσταση του δασικού του χαρακτήρα του βουνού,
αποτελεί μία ακόμη
προσπάθεια παράκαμψης διαδοχικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας
και νομιμοποίησης των κάθε είδους διαχρονικών αυθαιρεσιών και παρανομιών από
ιδιώτες, από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και από Κοινωφελείς Οργανισμούς - αυθαίρετα
κτίσματα και οικισμοί, νεκροταφεία, αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις,
Σ.Μ.Α., Κ.Υ.Τ. και ότι άλλο – και ως εκ τούτου δεν είναι μόνο «αόριστη, προχείρως και βιαστικά συντεταγμένη και
αποκρουστέα» - σύμφωνα με το ΔΣ Ηλιούπολης - αλλά σοβαρά επιζήμια για την βιωσιμότητα του Λεκανοπεδίου. Γι’
αυτό και την καταψηφίσαμε. Την καταψηφίσαμε με την προσδοκία ενός άλλου σχεδίου προστασίας, ενός σχεδίου λύτρωσης του ιστορικού μας όρους, ίσως ως Εθνικού
Πάρκου.
Πληρ. : 697281108
#Oikologiki_Symmaxia
«Οικολογική Συμμαχία
για την Περιφέρεια Αττικής».
- Για τον ριζικό
αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.
- Για την διοικητική
και πολιτική της αυτονομία.
- Για την «Οικολογική
Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα
ζώα και το περιβάλλον.
