Σε ένα αστικό συγκρότημα με τραγική έλλειψη ελεύθερου δημόσιου χώρου και πάρκων, όταν χωροθετήθηκε το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, η τότε κυβέρνηση εγγυόταν ότι ο χώρος του παλιού αεροδρομίου προοριζόταν αποκλειστικά για μητροπολιτικό πάρκο, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η πόλη, που θα άνοιγε ένα μεγάλο μέτωπο πρασίνου προς τη θάλασσα, με ευεργετικές συνέπειες στην καθημερινότητα των πολιτών, στην αισθητική αναβάθμιση
του τοπίου, στην ενίσχυση της βιοποικιλότητας και στη ριζική βελτίωση του μικροκλίματος μιας πολύ ευρύτερης περιοχής της Αττικής.Αυτά, όπως πολλές εξαγγελίες της Πολιτείας, σταδιακά ξεχάστηκαν, αφού έπαιξαν τον ρόλο του χρυσώματος του χαπιού των δυσμενών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη
δημιουργία του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα. Στο Ρυθμιστικό Σχέδιο του 2014 ήδη προβλέφθηκαν μικτές χρήσεις γης για την περιοχή, αποσκοπώντας στο μετέπειτα ξεπούλημά της στην Lamda Development, η οποία το αγόρασε ουσιαστικά αντί πινακίου φακής, συνεπικουρούμενη από την Τρόικα τότε, που εξανάγκαζε την κυβέρνηση να κλείσει τη συμφωνία με συνοπτικές διαδικασίες.
δημιουργία του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα. Στο Ρυθμιστικό Σχέδιο του 2014 ήδη προβλέφθηκαν μικτές χρήσεις γης για την περιοχή, αποσκοπώντας στο μετέπειτα ξεπούλημά της στην Lamda Development, η οποία το αγόρασε ουσιαστικά αντί πινακίου φακής, συνεπικουρούμενη από την Τρόικα τότε, που εξανάγκαζε την κυβέρνηση να κλείσει τη συμφωνία με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι κάτοικοι της περιοχής και όσοι νοιαζόμαστε για την πόλη, για το περιβάλλον, για τους πολίτες, γνωρίζουμε εξαιρετικά καλά πόσο θα ζημιώσει όλη η πόλη από τη μετατόπιση της Πολιτείας από τον σχεδιασμό ενός μητροπολιτικού πάρκου στην αποδοχή ενός «πάρκου ουρανοξυστών, καζίνων και λοιπών πολυτελών χρήσεων» σε μια γειτονιά που θα εξελιχθεί σε φαραωνική βιτρίνα ψευτο-πολυτέλειας, με πλήρη αδιαφορία για τις επιπτώσεις στο
φυσικό περιβάλλον και στη ζωή των ανθρώπων της πόλης.
Αυτό που εμείς παρατηρούμε με δέος και φρίκη είναι μια Πολιτεία η οποία υπαναχωρεί διαρκώς από τις δικές της δεσμεύσεις, η οποία νομοθετεί υπέρ κάποιων μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, ανίκανη – ή και απρόθυμη – να προστατεύσει – ως οφείλει,
αν θέλουμε να λέγεται Πολιτεία και όχι Κράτος – το περιβάλλον, φυσικό και ανθρωπογενές, την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, την κοινή μας Δημόσια περιουσία, τη βιωσιμότητα και
ανθεκτικότητα ενός κοινωνικού συνόλου ενταγμένου αρμονικά μέσα στον τόπο στον οποίο ζει. Μια Πολιτεία που, από τότε που ξεκίνησαν οι αντιπαροχές και φύτρωσαν τα δάση των
πολυκατοικιών, έχει συνδέσει εμμονικά την ανάπτυξη με τα τσιμέντα, αδιαφορώντας για την ουσιαστική ποιότητα ζωής και καταστρέφοντας ταυτόχρονα την ικανότητα της οικονομίας να είναι παραγωγική σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον τουρισμό, τον οποίο, όπως φαίνεται και από αυτές και άλλες επενδύσεις, τον προορίζει για λίγες μεγάλες ανεξέλεγκτες επιχειρήσεις που θα καταστρέφουν ακόμα και το τουριστικό προϊόν που δεν
κατευθύνεται προς τις ίδιες.
Η σημερινή αντιπολίτευση, στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της, τηρεί σιγήν ιχθύος, αφού οι περισσότεροι από αυτούς συμμετείχαν από δημόσια πόστα στο παρελθόν σε αυτή την ιστορικά αδιάκοπη μετατροπή του φυσικού και κοινωνικού μας τοπίου σε μια
τσιμεντένια μηχανή παραγωγής υπερκερδών.
Εμείς αρνούμαστε να δεχτούμε κι άλλες ψεύτικες χάντρες και να παρακολουθούμε σαν σε τηλεοπτική σαπουνόπερα τα μεγάλα λόγια περί μεγάλων έργων. Θα ζητάμε πάντα πίσω τον μεγάλο τόπο μας, που ολοένα μας τον κλέβουν.
φυσικό περιβάλλον και στη ζωή των ανθρώπων της πόλης.
Αυτό που εμείς παρατηρούμε με δέος και φρίκη είναι μια Πολιτεία η οποία υπαναχωρεί διαρκώς από τις δικές της δεσμεύσεις, η οποία νομοθετεί υπέρ κάποιων μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, ανίκανη – ή και απρόθυμη – να προστατεύσει – ως οφείλει,
αν θέλουμε να λέγεται Πολιτεία και όχι Κράτος – το περιβάλλον, φυσικό και ανθρωπογενές, την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, την κοινή μας Δημόσια περιουσία, τη βιωσιμότητα και
ανθεκτικότητα ενός κοινωνικού συνόλου ενταγμένου αρμονικά μέσα στον τόπο στον οποίο ζει. Μια Πολιτεία που, από τότε που ξεκίνησαν οι αντιπαροχές και φύτρωσαν τα δάση των
πολυκατοικιών, έχει συνδέσει εμμονικά την ανάπτυξη με τα τσιμέντα, αδιαφορώντας για την ουσιαστική ποιότητα ζωής και καταστρέφοντας ταυτόχρονα την ικανότητα της οικονομίας να είναι παραγωγική σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον τουρισμό, τον οποίο, όπως φαίνεται και από αυτές και άλλες επενδύσεις, τον προορίζει για λίγες μεγάλες ανεξέλεγκτες επιχειρήσεις που θα καταστρέφουν ακόμα και το τουριστικό προϊόν που δεν
κατευθύνεται προς τις ίδιες.
Η σημερινή αντιπολίτευση, στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της, τηρεί σιγήν ιχθύος, αφού οι περισσότεροι από αυτούς συμμετείχαν από δημόσια πόστα στο παρελθόν σε αυτή την ιστορικά αδιάκοπη μετατροπή του φυσικού και κοινωνικού μας τοπίου σε μια
τσιμεντένια μηχανή παραγωγής υπερκερδών.
Εμείς αρνούμαστε να δεχτούμε κι άλλες ψεύτικες χάντρες και να παρακολουθούμε σαν σε τηλεοπτική σαπουνόπερα τα μεγάλα λόγια περί μεγάλων έργων. Θα ζητάμε πάντα πίσω τον μεγάλο τόπο μας, που ολοένα μας τον κλέβουν.
«Οικολογική Συμμαχία».
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr
