31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗΣ

«Αποτύχαμε να «δημιουργήσουμε πόλεις», αποτύχαμε να αποτρέψουμε την αποσύνθεση του αστικού ιστού, την τσιμεντοποίηση του χώρου και την καταστροφή του περιβάλλοντος, για να μην αναφέρουμε τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και του οικολογικού αποτυπώματος… Ζούμε ακόμη στην πόλη του παραγωγισμού, στην πόλη σχεδιασμένη για το αυτοκίνητο, στην πόλη της ζωνοποίησης, με τις βιομηχανικές περιοχές και τις αβίωτες γειτονιές της. Μια πόλη της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας των ακινήτων που ώθησε τα λαϊκά στρώματα στην περιφέρεια, μια πόλη της ατοπικότητας και της δυστοπίας…

Ο οικο-υπεύθυνος αστικός σχεδιασμός δεν είναι η λύση αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, ένα υποθετικό στοιχείο της λύσης. Οικιστικές περιοχές, οικολογικού χαρακτήρα, στο Φράιμπουργκ, στην Ουτρέχτη ή και στο Σάτον, είναι νησίδες βιωσιμότητας σε μια θάλασσα αστικής ρύπανσης που δεν μπορούν να την αλλάξουν… Σε αυτές τις περιοχές ζεις καλύτερα αλλά δεν αλλάζεις τη σχέση με τη φύση, με το τοπίο, με τον καταναλωτισμό.

Οι προσπάθειες αντιμετώπισης της αστικής και κοινωνικής κρίσης με έξυπνα σχέδια, όπως οι αστικές περιφέρειες ή οι κηπουπόλεις, που αναζητούν μια άλλη σχέση μεταξύ πόλης και υπαίθρου, είναι καταδικασμένες σε αποτυχία ελλείψει μιας συνολικής ανάλυσης της αποτυχίας της κοινωνίας της «ανάπτυξης». Η κρίση είναι πολιτική και η θεραπεία πρέπει να είναι πολιτική, να περνά αναγκαστικά μέσα από την αναθεμελίωση της πολιτικής και παρεμπιπτόντως της πόλης, της πόλης και της σχέσης της με τη φύση. Το αστικό σχέδιο έρχεται μετά το κοινωνικό, και το αρχιτεκτονικό μετά το αστικό. Η αστική «καταστροφή» δεν είναι αποτέλεσμα έλλειψης αρχιτεκτόνων ή πολεοδόμων αλλά κρίσης πολιτισμού.»

Από : Σερζ Λατούς, «Για την πόλη», 30 Μαρτίου 2012

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

- Για ένα κόσμο που μπορεί να γίνει.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για τον εκλιπόντα Κώστα Διάκο

Αντίο Κώστα Οικολόγε, αδελφέ.

Σύντροφε Κώστα, Οικολόγε Κώστα, αδελφέ.

Είσαι παιδί του Μάη του ‘68 στο Παρίσι, εκεί απόκτησες κοινωνική και οικολογική αντίληψη. Είσαι ένα από τα πολλά ονόματα του αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη, ανθρωπιά και Οικολογία. Στρατεύτηκες στην αριστερά από φοιτητής, υπερασπίστηκες ως νομικός κατατρεγμένους συνδικαλιστές την πρώτη μεταχουντική περίοδο. Παράλληλα με την εργασία σου ως δικηγόρος, συνδέθηκες με το καταναλωτικό κίνημα και βρισκόσουν, νομικός και ακτιβιστής, σε κάθε μετερίζι, σε κάθε αγώνα υπέρ του δικαίου, των πολιτών και του περιβάλλοντος, από την Πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ 2001, το κίνημα κατά των κεραιών και τα κινήματα των καταλήψεων - όπως εκείνο της Πάτμου και Καραβία - έως τους αγώνες κατά των οικοκτόνων νομοθετημάτων, όπως εκείνο των θρησκευτικών σφαγών, της κατάργησης των παραστάσεων με χρήση ζώων, της εκτροπής του Αχελώου ή και της καταστροφής υγροτόπων και ρεμάτων.

Για εμάς τους Οικολόγους είσαι ο δικός μας άνθρωπος, συμπορευτήκαμε τα τελευταία 40 χρόνια για την Πολιτική Οικολογία. Πάντα πρόθυμος, πάντα με φρέσκες ιδέες, πάντα ανήσυχος. Κάποια πράγματα πετύχαμε, άλλα όχι. Σε καμαρώσαμε όταν είχες εκλεγεί Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής το 2010, επικεφαλής της Αττικής Οικολογικής Απάντησης, ένα αμιγώς οικολογικό σχήμα.

Υποστήριξες με όλες σου τις δυνάμεις την δική μας Οικολογική Συμμαχία από την αρχή, ιδρυτικό και δραστήριο μέλος. Κώστα, συνεχίζουμε, δεν σταματάμε όπως άλλωστε έκανες κι εσύ έως το τέλος.

Πολλές φορές ο θάνατος

ανθρώπους ξεκουράζει,

μα είναι φορές απού χτυπά

εκεί που δε ταιριάζει.

Αντίο Κώστα Οικολόγε, αδελφέ.

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

- Για ένα κόσμο που μπορεί να γίνει.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Από την παρέμβαση του Σωματείου «Save Ios» στην Παρουσίαση της Μελέτης με θέμα το «Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο Δήμου Ιητών» - Χωροταξικό της Ίου

Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ιητών, Ιος, Τετάρτη 16/10 και ώρα 11:00

1. Νόμιζαν ότι θα απευθυνθούν σε μία αίθουσα 5-10 αργόσχολων αλλά βρήκαν μια «συνέλευση» περισσότερων από 100 συνειδητοποιημένων πολιτών που ήξεραν και τι έχουν αλλά και τι θέλουν !

2. Η παρουσία τους αναγγέλθηκε ως συνάντηση για την εναρκτήρια παρουσίαση της μελέτης του «Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου» Δήμου Ιητών, ενώ το θέμα αφορά σε όλα και καθ’ όλα τη σύνταξη «Χωροταξικού Σχεδίου», σε μία πρωτοφανή σύγχυση όρων και εννοιών για να δικαιολογηθεί στο τέλος ότι «συμφέρει».

3. Η εναρκτήρια παρουσίαση πραγματοποιήθηκε - ως «μια πρώτη κουβέντα» - από κάποια ομάδα «μελετητών», παρουσία του Γ.Γ. Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων και του Γ.Γ. Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος.

4. Η παρουσίαση περιορίστηκε στην παράθεση τετριμμένων ή και άχρηστων πληροφοριών για ένα σοβαρό Χωροταξικό, με την πλειοψηφία των αναφορών αποκλειστικά και μόνο στον «τουρισμό» ως η χωροθέτηση να αποσκοπεί στη μετάλλαξη του νησιού σε ένα απέραντο ξενοδοχείο (sic !!!).

5. Τουρισμός εδώ, τουρισμός εκεί, η σχετική μας παρατήρηση σκόνταψε πάραυτα στο νόμο που, κατ’ αυτούς, θέτει ως υπερκείμενο Χωροταξικό του Τοπικού, όχι το Περιφερειακό αλλά το Ειδικό Χωροταξικό Τουρισμού (sic !!!).

6. Μετά ταύτα και αφού πήραν τον λόγο οι όσοι παρευρισκόμενοι, προχωρήσαμε τελευταίοι στη δική μας παρέμβαση, σημειώνοντας συνεκτικά τα θεμελιώδη που συνδράμουν στην σύνταξη ενός σύγχρονου βιώσιμου Χωροταξικού Σχεδίου νησιωτικής περιοχής, τα οποία έχουν ήδη αναρτηθεί στη σχετική πλατφόρμα του ΥΠΕΝ - https://polsxedia.ypen.gov.gr/comment_details/1fc9cf08-ca9c-486d-a39d-a98fe3273f36.

7. Μετά την αναγκαστική μας αποχώρηση, λίγα λεπτά πριν από την λήξη της συνάντησης, πληροφορηθήκαμε ότι ο Γ.Γ. Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος προχώρησε - για δες - στις εξής πρωτοφανείς δηλώσεις :

α. Δήλωσε οργισμένος για το κείμενο της παρέμβασης που παρουσιάσαμε και καταθέσαμε (sic !!!).

β. Δήλωσε ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα σύνταξης Θαλάσσιου Χωροταξικού, γιατί αν περιοριστούμε στα 6 μίλια παραιτούμαστε από κυριαρχικά μας δικαιώματα και αν πάμε στα 12 μίλια θα έρθει η τουρκική φρεγάτα (sic !!!)

γ. Δήλωσε ότι οι Στρατηγικές Επενδύσεις δεν θα συμπεριληφθούν στο Χωροταξικό καθόσον δεν υπάρχει λόγος αφού «περνάνε» από πολύ αυστηρούς ελέγχους και έτσι εξασφαλίζεται η νομιμότητα αλλά και το συμφέρον του επενδυτή (sic !!!),

Παραθέτοντας στη συνέχεια το κείμενο της παρέμβασης, δηλώνουμε με τη σειρά μας ότι η διαχείριση της Χωρικής Κληρονομιάς των Τόπων μας δεν χωράει και δεν θα χωρέσει στα αστεία Χωροταξικά τους ή αλλιώς ότι, εάν χρειαστεί, «Θα τα πούμε στα Δικαστήρια» σύμφωνα με τον αξιολογότατο Καθηγητή Διοικητικής Επιστήμης Χαράλαμπο Κουταλάκη.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Για τον Χωροταξικό Σχεδιασμό της ΙΟΥ

Σε αναμονή του οριστικού Χωροταξικού Σχεδίου της Ίου - αλλά και των όμορων νήσων - καταθέτουμε το παρόν ως «memo» για τις πιθανές μελλοντικές μας ενέργειες.

1. Το όποιο βιώσιμο χωροταξικό οφείλει να θεμελιωθεί στην πολύτιμη Φέρουσα Ικανότητα του Τόπου αναφοράς σε όλες της τις διαστάσεις, την οικολογική, την κοινωνικο-πολιτιστική και την πολιτικο-οικονομική, έτσι όπως ορίζονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού.

2. Το όποιο βιώσιμο νησιωτικό χωροταξικό οφείλει να προκύψει αποκλειστικά και μόνο βάσει των αναγκαίων προϋποθέσεων μιας βιώσιμης νησιωτικής πολιτικής, έτσι όπως στοιχειοθετήθηκαν μέσω των δύο σχετικών ψηφισμάτων, του Ευρωκοινοβουλίου το 2020 και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών το 2022.

3. Το όποιο βιώσιμο νησιωτικό χωροταξικό οφείλει να στηριχθεί σε ένα ειλικρινές Θαλάσσιο Χωροταξικό, το οποίο αποτελεί κατά τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς το «καίριο εργαλείο για τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων περιοχών και των παράκτιων περιφερειών» και, παρεμπιπτόντως, και των νήσων.

4. Το όποιο βιώσιμο νησιωτικό χωροταξικό οφείλει να συνταχθεί βάσει της αναγκαίας πλέον προσέγγισης στις έννοιες της ανθεκτικότητας και της ανάκαμψης και, κατ’ ακολουθία, στις πολυεπίπεδες πολιτικές της Οικολογικής Μετάβασης που επιβάλλουν οι οδηγίες και οι επιταγές της την Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5. Πρωταρχική προϋπόθεση του όποιου βιώσιμου χωροταξικoύ σχεδιασμού είναι ο μέγιστος δυνατός περιορισμός της κατανάλωσης του εδάφους - βασικό προαπαιτούμενο της νησιωτικής πολιτικής κατά τα ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Περιφερειών και θεμελιώδης πολιτική των σημαντικότερων κρατών μελών ΕΕ - ο οποίος επιβάλλει τον προγραμματισμό της συμπαγοποίησης της οικιστικής κατάστασης και «ανάπτυξης» και κατ’ ακολουθία :

α) Την προστασία και διατήρηση του Τοπίου, των φυσικών και γεωργικών πόρων.

β) Τη σημαντική εξοικονόμηση σε επίπεδο δικτύων.

γ) Τη σημαντική ενεργειακή εξοικονόμηση.

δ) Την ελαχιστοποίηση των αποστάσεων και, κατά συνέπεια, τη μείωση της μηχανοκίνησης και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

ε) Τη σημαντική μείωση του κόστους διαχείρισης των κοινοτήτων, λόγω της αποτελεσματικότερης χρήσης των υποδομών και της οικονομικότερης διαχείρισης των κοινών λειτουργιών τους, όπως η αποκομιδή των απορριμμάτων.

στ) Τη βέλτιστη δυνατή ανταπόκριση στα προαπαιτούμενα της ανθεκτικότητας και της επανάκαμψης διασφαλίζοντας κατά κύριο λόγο την προστασία από τους φυσικούς κινδύνους.

Ο Λειτουργικός «Χωροταξισμός» του περασμένου αιώνα, ως απεικόνιση «των δυνατοτήτων που προσφέρει ο χώρος στις σχέσεις του με τον άνθρωπο, στο πλαίσιο των όλο και πιο περίπλοκων φιλοδοξιών του κοινωνικού συνόλου», έχει πλέον εκπνεύσει. Η συγκυρία επιτάσσει πλέον την αλλαγή παραδείγματος με την υιοθέτηση της οικο-χωρικής προσέγγισης, με αποκλειστική αναφορά στη συνεξέλιξη ανθρώπου και φύσης, στη συμμετοχή της κοινότητας στη διακυβέρνηση του χώρου της και στη σχέση της κοινότητας με το χώρο ως ζωντανό υποκείμενο και όχι ως αντικείμενο. Με λίγα λόγια, ο προγραμματισμός του χώρου με την μορφή γεωμετρικού συμβάντος τακτοποίησης κατοικιών, υποδομών και δικτύων και στόχο την χρηματο-οικονομική ανάπτυξη ως παράγοντα υποτιθέμενης ατομικής και συλλογικής ευημερίας, έχει αφήσει οριστικά τη θέση του στον χωρικό προγραμματισμό βάσει της κοινωνικής, ιστορικής και οικοσυστημικής πολυπλοκότητας της χωρικής κληρονομιάς.

Στον πρόλογο του Πρότυπου Χωροταξικού Σχεδιασμού της νήσου Ίου που εκπονήθηκε από το Εργαστήριο Πολεοδομικής Σύνθεσης ΕΜΠ πριν από 14 περίπου χρόνια, ο επιστημονικός υπεύθυνος Ιωσήφ Στεφάνου έγραφε : «Μόνος και πρωταρχικός στόχος ενός αειφόρου Χωροταξικού Σχεδίου είναι ο εντοπισμός, η προστασία, η ανάδειξη και αξιοποίηση της Φυσιογνωμίας ενός Τόπου». 14 χρόνια μετά είμαστε σίγουροι ότι αυτό αποτελεί και τη μόνη παράμετρο σε θέση να διασφαλίσει την περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα του Τόπου και, εν κατακλείδι, την βιώσιμη ευημερία των κατοίκων του. Αυτό θα υπερασπιστούμε.

Για το Σωματείο «Σώστε την Ίο - Save Ios»

Γιώργος Δημητρίου, Αντιπρόεδρος

Dr. Αρχιτέκτονας

πρ. Περιφερειακός Σύμβουλος «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ»

#Save_Ios

#saveios

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

DEPAVING, ή Κίνημα για την «αποσφράγιση» του δημόσιου χώρου

Η αφαίρεση του δαπέδου από σκυρόδεμα ή και άσφαλτο του δημόσιου χώρου γίνεται ολοένα και πιο κοινή πρακτική σε μία πλειάδα πόλεων σε όλο τον κόσμο. «Ξήλωσε το τσιμέντο για να αναπνεύσει η Γη !» είναι το σύνθημα που συνοδεύει ένα παγκόσμιο πλέον Κίνημα, γνωστό ως «Depaving» - ή Κίνημα για την «αποσφράγιση» του δημόσιου χώρου.

Οι κοινότητες δρουν για την απομάκρυνση του δαπέδου από σκυρόδεμα και άσφαλτο για να μετατρέψουν τον δημόσιο χώρο σε χώρο πρασίνου, για τον έλεγχο της θερμοκρασίας του αστικού χώρου, την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και την απορρόφηση του βρόχινου νερού. Η δαπεδόστρωση του αστικού χώρου αποτελεί αιτία του φαινόμενου της θερμικής νησίδας, που προκαλεί αύξηση της θερμοκρασία του κατά 3-5°C ως προς τις περιαστικές περιοχές, αλλά και απώλειας του βρόχινου νερού που, αδυνατώντας να διεισδύσει στο έδαφος, παρασύρει τη ρύπανση - πλαστικό, βαρέα μέταλλα κ.α. - και χάνεται δημιουργώντας ποτάμια, υδάτινες οδούς και, ενίοτε, πλημμυρικά φαινόμενα.

Το Κίνημα «Depaving» γεννήθηκε στο Πόρτλαντ, μεταξύ 2007 και 2008, χάρη στη δράση ομάδων πολιτών αποφασισμένων να ελευθερώσουν τις πόλεις τους από την άσφαλτο και το τσιμέντο. Στόχος τους η αύξηση της απορροφητικότητας του εδάφους, ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι πλημμύρας και να βελτιωθεί η ποιότητα της αστικής ζωής. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, για κάθε 1.000 τμ. μη ασφαλτοστρωμένης επιφάνειας, απορροφώνται από το έδαφος γύρω στο 1 εκατομμύριο λίτρα νερού ετησίως, μειώνοντας την απορροή, φιλτράροντας τους ρύπους και συμβάλλοντας στην επαναφόρτιση του υδροφόρου ορίζοντα.

Σήμερα το Κίνημα «Depaving» διευρύνεται σε παγκόσμιο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης και της Ευρώπης. Στην Γαλλία η κυβέρνηση χρηματοδοτεί γενναιόδωρα την αποσφράγιση του δημόσιου χώρου, ενώ στο Βέλγιο το Κίνημα αφαιρεί καθημερινά σημαντικούς όγκους τσιμέντου και ασφάλτου από το αστικό περιβάλλον. Οι ιταλικές πόλεις υιοθετούν ήδη αυτή την πρακτική με τη συμμετοχή πολιτών και αυτοδιοικήσεων. Στο Μιλάνο, για παράδειγμα, έχουν αφαιρεθεί τα τελευταία χρόνια γύρω στα 27.000 τμ. ασφάλτου με στόχο την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Η αποδαπέδωση δεν ελευθερώνει μόνο το χώρο για το αστικό πράσινο, αλλά συμβάλλει ουσιαστικά στην δημιουργία ενός υγιούς, ασφαλούς και βιώσιμου αστικού περιβάλλοντος.

#Oikologiki_Symmaxia

#oikologikisymmaxia

«Οικολογική Συμμαχία».

- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.

- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.

contact@oikologiki-symmaxia.gr

https://oikosymmaxia.blogspot.com

Η Αειφόρος Απάτη *

Οι σημερινές δυσκολίες εφαρμογής του Green Deal δεν οφείλονται στην σύρραξη της Ουκρανίας, ούτε στην αυτοκαταστροφική στάση τη Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλα είναι τα αίτια και, για αυτό, θα ήταν χρήσιμο να ρίξουμε μια ματιά μισό αιώνα πίσω, την εποχή που διαφάνηκε σαφής η σοβαρότητα της οικολογικής κρίσης και η επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της.

--------------------------------------------------------------------

50 χρόνια από την διάχυση της «Οικολογικής Άνοιξης» στην Ευρώπη

Λίγοι γνωρίζουν ότι το 1972, για 10 μήνες, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν ο ριζοσπάστης οικολόγος Σίκο Μάνσχολτ, σοσιαλδημοκράτης και πρώην μπροστάρης των ολλανδών αγροτών στην επιλεγόμενη «πράσινη επανάσταση» στην γεωργία, ενάντια στην βιομηχανοποίηση και στα άφθονα χημικά του τομέα - https://european-union.europa.eu/principles-countries-history/history-eu/eu-pioneers/sicco-mansholt_el. Ο Μάνσχολτ είχε την τύχη να διαβάσει το προσχέδιο της έρευνας που είχε αναθέσει το Κλαμπ της Ρώμης στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης - η οποία θα δημοσιευθεί αργότερα με τίτλο «Τα όρια της Ανάπτυξης». Για τον Μάνσχολτ η ανάγνωση της έρευνας στάθηκε καταλυτική : Πείστηκε ότι η Ευρώπη και η βιομηχανοποιημένη Δύση έπρεπε να βάλουν φρένο στην υλική ανάπτυξη της οικονομίας, με λίγα λόγια στην αέναη κατανάλωση των φυσικών πόρων και στην διάχυση ρύπων και ότι θα πρέπει να προσανατολιστούν στην προοπτική της μηδενικής ή και «υπό μηδενικής» ανάπτυξης, πέρα από τον περιορισμό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος ως το μόνου μέτρου κοινωνικής ευημερίας, με την υιοθέτηση ενός νέου δείκτη ευημερίας, της Ακαθάριστης Εθνικής Ευτυχίας - Buen Vivir θα λέγαμε σήμερα.

Με λίγα λόγια, ο Μάνσχολτ ερμήνευε το πνεύμα της εποχής, εκείνης την μοναδικής περιόδου ανάλυσης και προτάσεων που διαπερνούσε την Ευρώπη, δίκαια χαρακτηρισμένη από το Βραβείο Νόμπελ Τζιόρτζιο Νέμπια ως «Οικολογική Άνοιξη».

Αξίζει να σημειωθεί ότι 2 χρόνια νωρίτερα, το Συμβούλιο της Ευρώπης είχε ανακηρύξει το 1970 ως Ευρωπαϊκό Έτος για τη Διατήρηση της Φύσης και των Πόρων της, στο πλαίσιο μιας Διάσκεψης στο Στρασβούργο, μεταξύ 9 και 12 Φεβρουαρίου 1970, η οποία ολοκληρώθηκε με μια απαιτητική Διακήρυξη για τη χρήση του χώρου και του ανθρώπινου περιβάλλοντος, που οδήγησε στην διοργάνωση σημαντικών εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών σε όλα τα κράτη μέλη. Στην Ιταλία, διοργανώθηκε ένα μεγάλο Διεθνές Συνέδριο, με τίτλο Ο Άνθρωπος και η Φύση και χιλιάδες συμμετέχοντες.

Ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Μάνσχολτ έδωσε την καταλυτική δημοσιοποίηση στον προβληματισμό μέσω μιας σημαντικής συνέντευξης στο «Le Nouvel Observateur» και της συμμετοχής σε μια μεγαλειώδη εκδήλωση χιλιάδων ανθρώπων τον Ιούνιο του 1972 στο Παρίσι, η θεματολογία των οποίων συνοψίστηκε σε ένα ειδικό τεύχος του «Le Nouvel Observateur» με τον σημαντικό τίτλο «Η τελευταία ευκαιρία της Γης». Παρών και ο νεαρός τότε Εντγκάρ Μορέν ο οποίος προχώρησε σε μία εντυπωσιακή συνέντευξη με τίτλο «1972, Έτος 1^ο της Οικολογικής Εποχής», ενώ ο Αντρέ Γκορζ - με το ψευδώνυμο Μισέλ Μποσκέ – καταφερόταν ανοικτά εναντίον των «δαιμόνων της διαρκούς επέκτασης» αμφισβητώντας τη δυνατότητα της καπιταλιστικής οικονομίας να αποσυνδεθεί από το δόγμα της αέναης ανάπτυξης που αποτελεί το κύριο αίτιο της οικολογικής κρίσης.

 

Συνοδοιπόρος σε αυτή την οπτική ο Τζιόρτζιο Νέμπια ο οποίος στην παρουσίαση ενός κειμένου του Έντουαρντ Γκόλντσμιθ - ιδρυτή της αγγλικής επιθεώρησης «The Ecologist» - με τίτλο «Ο οικολογικός θάνατος. Σχέδιο επιβίωσης», σκιαγράφησε το οικολογικό ζήτημα ως άρρηκτα συνδεδεμένο με μία ανθρώπινη οικονομία ως ροή ύλης και ενέργειας που λαμβάνεται από τη φύση σε κατάσταση εξαιρετικής ποιότητας και επιστρέφεται στη φύση υποβαθμισμένη, συχνά μη επαναχρησιμοποιούμενη και επιβλαβή για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία. Ο Νέμπια διαπίστωνε ότι το μέγεθος της ροής είχε φθάσει το όριο της φέρουσας ικανότητας του πλανήτη και ως εκ τούτου ήταν απαραίτητο να ενσωματωθεί, σταθερή, σε ένα είδος κοινωνίας και οικονομίας σταθερότητας. Για πρώτη δε φορά, στην παρέμβαση του Νέμπια εμφανίζεται και ο όρος από-ανάπτυξη, αιρετικός τότε όπως αιρετικός ακόμη και σήμερα. «Η οικολογία είναι «ανατρεπτική» ακριβώς γιατί είναι αντικαταναλωτική και προτείνει την ικανοποίηση των αναγκών όχι μέσω της εκμετάλλευσης και της ληστείας, αλλά με μέτρο και συνετή χρήση των διαθέσιμων φυσικών πόρων», κατέληγε στην παρέμβαση του.