«Αποτύχαμε
να «δημιουργήσουμε πόλεις», αποτύχαμε να αποτρέψουμε την αποσύνθεση του
αστικού ιστού, την τσιμεντοποίηση του χώρου και την
καταστροφή του περιβάλλοντος, για να μην αναφέρουμε τη μείωση της
κατανάλωσης ενέργειας και του οικολογικού αποτυπώματος… Ζούμε
ακόμη στην πόλη του παραγωγισμού, στην πόλη σχεδιασμένη για το αυτοκίνητο,
στην πόλη της ζωνοποίησης, με τις βιομηχανικές περιοχές και τις αβίωτες
γειτονιές της. Μια πόλη της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας των ακινήτων
που ώθησε τα λαϊκά στρώματα στην περιφέρεια, μια πόλη της ατοπικότητας
και της δυστοπίας…
Ο οικο-υπεύθυνος
αστικός σχεδιασμός δεν είναι η λύση αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, ένα
υποθετικό στοιχείο της λύσης. Οικιστικές περιοχές, οικολογικού
χαρακτήρα, στο Φράιμπουργκ, στην Ουτρέχτη ή και στο Σάτον,
είναι νησίδες βιωσιμότητας σε μια θάλασσα αστικής ρύπανσης που
δεν μπορούν να την αλλάξουν… Σε αυτές τις περιοχές ζεις καλύτερα αλλά δεν
αλλάζεις τη σχέση με τη φύση, με το τοπίο, με τον καταναλωτισμό.
Οι προσπάθειες αντιμετώπισης της αστικής και κοινωνικής κρίσης με
έξυπνα σχέδια, όπως οι αστικές περιφέρειες ή οι κηπουπόλεις, που
αναζητούν μια άλλη σχέση μεταξύ πόλης και υπαίθρου, είναι καταδικασμένες
σε αποτυχία ελλείψει μιας συνολικής ανάλυσης της αποτυχίας της κοινωνίας της
«ανάπτυξης». Η κρίση είναι πολιτική και η θεραπεία
πρέπει να είναι πολιτική, να περνά αναγκαστικά μέσα από την αναθεμελίωση
της πολιτικής και παρεμπιπτόντως της πόλης, της πόλης και
της σχέσης της με τη φύση. Το αστικό σχέδιο έρχεται μετά το κοινωνικό,
και το αρχιτεκτονικό μετά το αστικό. Η αστική «καταστροφή» δεν είναι
αποτέλεσμα έλλειψης αρχιτεκτόνων ή πολεοδόμων αλλά κρίσης
πολιτισμού.»
Από : Σερζ
Λατούς, «Για την πόλη», 30 Μαρτίου 2012
«Οικολογική Συμμαχία».
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
- Για ένα κόσμο που μπορεί να γίνει.
