Οι τραγικές επιπτώσεις του τρόπου αδειοδότησης και λειτουργίας της εντατικής υδατοκαλλιέργειας στη χώρα μας δεν αφορούν μόνο την οικοκτόνα χωροθέτηση των εγκαταστάσεων βάσει της καταστροφικής Κ.Υ.Α 31722/4-11-2011 του Νοεμβρίου 2011 - https://oikosymmaxia.blogspot.com/2024/11/blog-post.html#more. Αφορούν εξίσου σοβαρά την ευζωία των εκτρεφόμενων ψαριών και παρεμπιπτόντως την ποιότητα τους.
---------------------------------------------------------------------
Πριν από 4 περίπου χρόνια, μια σειρά δράσεων των ακτιβιστών της ιταλικής οργάνωσης «ESSERE ANIMALI» - https://animalequality.org - αποκάλυψε τα εξής σχετικά με τις υδατοκαλλιέργειες στην Ελλάδα :
- Υπερπληθυσμό ψαριών στους κλωβούς.
- Συστηματική χορήγηση αντιβιοτικών στα εκτρεφόμενα.
- Προβληματική ποιότητα ευζωίας.
- Υψηλό βαθμό θνησιμότητας.
- Ιδιαίτερα προβληματικό σύστημα θανάτωσης με χρήση πάγου, εκτός των Διεθνών Κανονισμών της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Υγεία των Ζώων – WOHA και των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το οποίο θεωρείται ακατάλληλο εάν δεν ακολουθήσει της αναισθητοποίησης με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος - https://ec.europa.eu/transparency/regdoc/rep/1/2018/IT/COM-2018-87-F1-IT-MAIN-PART-1.PDF
Το ελληνικά ψάρια υδατοκαλλιέργειας έχουν σαφώς μικρότερο κόστος από εκείνα των υδατοκαλλιεργειών άλλων μεσογειακών κρατών μελών ΕΕ, χάρη στη δραστική μείωση των λειτουργικών δαπανών των εγκαταστάσεων εις βάρος της ευζωίας των ζώων και της προστασίας του περιβάλλοντος.
α. Η πυκνότητα των ψαριών στα κλουβιά των ελληνικών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας πλησιάζει τα 40 kg/m3, μεγαλύτερη από το διπλάσιο των 15 kg/m3 που απαιτούν τα στάνταρντ της βιολογικής υδατοκαλλιέργειας και πολύ μεγαλύτερη από εκείνη των υδατοκαλλιεργειών που στοχεύουν σε υψηλά ποιοτική παραγωγή. Οι υψηλές πυκνότητες στους κλωβούς αποτελούν αιτία υποβάθμισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και πηγή χρόνιου στρες και εξασθένησης του ανοσοποιητικού συστήματος των ψαριών.
β. Όσο μεγαλύτερη είναι η πυκνότητα των ψαριών στους κλωβούς εκτροφής τόσο μεγαλύτερες είναι και οι ποσότητες των αντιβιοτικών που τους χορηγούνται συστηματικά για την πρόληψη της εξάπλωσης ασθενειών. «Οι υδατοκαλλιέργειες που παρακολουθώ στην Ιταλία δεν φθάνουν ποτέ σε πυκνότητες ψαριών μεγαλύτερες από 20-22 kg/m3. Ορισμένες υδατοκαλλιέργειες είναι πιστοποιημένες «antibiotic free» και άλλες όχι, αλλά δεν χρησιμοποιούν φάρμακα χάρη στις βέλτιστες συνθήκες ευζωίας των ψαριών και στους πολύ συχνούς ελέγχους, σχεδόν 30 ημέρες το χρόνο», διευκρινίζει υπεύθυνος ιταλικής εταιρίας ποιοτικής ασφάλειας της διατροφικής βιομηχανίας.
γ. Το ποσοστό θνησιμότητας για τα εκτρεφόμενα - λαβράκι και τσιπούρα - είναι υψηλό κυρίως λόγω ασθενειών.
δ. Οι ζωοτροφές που χρησιμοποιούνται σε Ελλάδα και Τουρκία είναι χαμηλού κόστους, περιέχουν λίπη από ζώα της ξηράς, πρωτεΐνες OGM και αιμοσφαιρίνη.
ε. Oι κλωβοί εκτροφής τοποθετούνται λίγα βήματα από τον αιγιαλό σύμφωνα με μία πρωτοφανή νομοθεσία χωροθεσίας για άλλες μεσογειακές χώρες όπου οι εγκαταστάσεις της υδατοκαλλιέργειας αδειοδοτούνται αποκλειστικά και μόνο στην ανοικτή θάλασσα, ακόμη και αρκετά μίλια από την ακτογραμμή, με στόχο την προστασία του οικοσυστήματος.
Όχι τυχαία, λαυράκια και τσιπούρες κοστίζουν στην ιταλική αγορά 5 ευρώ/κιλό όταν είναι τουρκικής προέλευσης, 7 ευρώ όταν προέρχονται από την Ελλάδα και από 7 έως 12 ευρώ όταν είναι ιταλικής υδατοκαλλιέργειας. Τα ελληνικά ψάρια κοστίζουν λιγότερο από τα ιταλικά γιατί :
- Έχουν μικρότερο μέγεθος και είναι παχύτερα γιατί υπόκεινται σε γρήγορους κύκλους ανάπτυξης σε περιορισμένο χώρο και,
- θεωρούνται λιγότερο φρέσκα, σύμφωνα με τη Μεγάλη Τροφοδοτική Αλυσίδα, γιατί φθάνουν στον πάγκο της λιανικής 1,5 ημέρα μετά το ψάρεμα και όχι εντός 24 ωρών, όπως προβλέπουν τα στάνταρντ της.
«Για κάθε 100 τόνους λαβράκι και τσιπούρα που παράγονται στην Ελλάδα απελευθερώνονται στη θάλασσα γύρω στους 9 τόνους νιτρικών αλάτων, ενώ κάθε 1000 τόνοι ψαριών μολύνουν τη θάλασσα με 0,21 τόνοι αφάγωτης τροφής και 2,16 τόνους περιττωμάτων, με τραγικές επιπτώσεις για το θαλάσσιο οικοσύστημα. Οι περισσότερες εγκαταστάσεις στην Ελληνική Χερσόνησο βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ 50 και 200 μέτρων από την ακτογραμμή σε θαλάσσιες περιοχές προστατευμένες από τα θαλάσσια ρεύματα που, ιστορικά, εκμεταλλεύτηκαν την ομορφιά του τοπίου και η αμόλυντη φύση τους για να αναπτυχθούν από τουριστικής σκοπιάς. Από αυτή την άποψη, η αύξηση των υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας έχει δραματικές συνέπειες για τον τουρισμό, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 20% της ελληνικής οικονομίας αλλά και τη μόνη πηγή βιοπορισμού για ορισμένα νησιά», σημείωνε μόλις πρόσφατα σε σχετική αρθρογραφία η δημοσιογράφος Ιλάρια Σολαίνι, για να προσθέσει στο τραγικό έλλειμμα ευζωίας των εκτρεφόμενων στις ελληνικές υδατοκαλλιέργειες τις άλλο τόσο δραματικές επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, στην κοινωνική συνοχή και στις τοπικές οικονομίες.
14 χρόνια μετά την υπογραφή της καταστροφικής Κ.Υ.Α 31722/4-11-2011, η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ καλούμε την κυβέρνηση :
- Nα εγκαταλείψει πάραυτα κάθε ιδέα αδειοδότησης των νέων υδατοκαλλιεργειών βιομηχανικού χαρακτήρα, που προγραμματίζονται να καλύψουν περισσότερα από 300.000 στρέμματα της θάλασσας και των παράκτιων μετώπων της χώρας,
- να προχωρήσει στην άμεση κατάργηση της Κ.Υ.Α 31722/4-11-2011,
- να εκκινήσει επιτέλους τη διαδικασία θεσμοθέτησης ενός πλήρους Θαλάσσιου Χωροταξικού και,
- να μεταθέσει την επίλυση του ζητήματος της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας στο πεδίο της ηθικής του αντιμετώπισης ή και των εκτατικών υδατοκαλλιεργειών, εάν αποφασίσουμε ότι μας χρειάζονται - https://oikosymmaxia.blogspot.com/2020/11/blog-post_29.html.
Ναι μεν στο κέρδος αλλά όχι πάνω από τις ζωές τους και τις ζωές μας !
«Οικολογική Συμμαχία».
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
- Για ένα κόσμο που μπορεί να γίνει.
