Στο τέλος της χρήσης των παραδοσιακών φέρετρων και στην αντικατάσταση τους με βιοδιασπώμενες κάψουλες, που θα μετατρέπουν την διαδικασία της ταφής, σε διαδικασία δημιουργία δάσους, στοχεύει η πρόταση των Ιταλών σχεδιαστών, Άννα Τσιτέλι και Ραούλ Μπρέτζε, ήδη σε προχωρημένο στάδιο παραγωγής.
Για τις οπτικές που
αναπτύσσονται στη σφαίρα της κουλτούρας της Φύσης ο θάνατος δεν είναι
ταμπού αλλά ένα «αναπόφευκτο πέρασμα» και αρχή της διαδικασίας επανόδου σε αυτή.
Αυτό στάθηκε και ο κύριος λόγος της πρωτοποριακής προσέγγισης των Ιταλών
σχεδιαστών και της δημιουργίας του βιοδιασπώμενου φέρετρου - «αυγού»,
ως συμβόλου και απτής πραγματικότητας της επανόδου στον κύκλο του διαρκούς
μετασχηματισμού της Φύσης. «Διαλέξαμε σύμβολα σε θέση να δώσουν την ιδέα
της συνέχειας», διευκρινίζουν οι σχεδιαστές. «Διαλέξαμε το αυγό ως
σύμβολο της γέννησης και της ζωής, που σηματοδοτεί την αρχή και όχι το τέλος. Διαλέξαμε
έπειτα το δένδρο ως σύμβολο της επανένωσης μεταξύ γης και ουρανού».
Κάθε «αυγό» θάβεται σαν
σπόρος από τον οποίο θα γεννηθεί ένα δένδρο. Ο τύπος του δένδρου
επιλέγεται εν ζωή και αφήνεται εν είδη κληρονομιάς στους συγγενείς οι οποίοι θα
συνεχίσουν να το φροντίζουν καθώς θα μεγαλώνει. Έτσι, το όποιο πράσινο κοιμητήριο
θα γίνει σιγά-σιγά ένα πραγματικό «ιερό δάσος» και η όλη διαδικασία θα μετατρέψει
τα συμβατικά «γκρίζα» κοιμητήρια σε πράσινα δάση. Η επινόηση της βιοδιασπώμενης
κάψουλα - πράσινου φέρετρου - βασίστηκε στην ελαχιστοποίηση του περιβαλλοντικού
της αποτυπώματος. Για την κατασκευή ενός συμβατικού φέρετρου απαιτείται ένα
ολόκληρο δένδρο που μπορεί να χρειασθεί ακόμη και 40 χρόνια για να αναπτυχθεί.
Η «Capsula Mundi», αντίθετα, κατασκευάζεται από πολυμερές
αμύλου που εξάγεται από την πατάτα και το καλαμπόκι.
Οι βιοδιασπώμενες κάψουλες
παράγονται σήμερα μόνο για τη φιλοξενία της τέφρας - μετά την αποτέφρωση
του νεκρού - ενώ βρίσκονται σε δοκιμή οι κάψουλες που μπορούν να
φιλοξενήσουν το σώμα του εκλιπόντα σε εμβρυική στάση. Το πρόβλημα του υψηλού PH της τέφρας, που θα μπορούσε να εμποδίσει την ανάπτυξη του
δένδρου, αντιμετωπίζεται ακριβώς μέσω της βιοδιάσπασης του υλικού της κάψουλας
: Το υλικό διασπάται αργά, με απαρχή την δημιουργία μικρορωγμών, έτσι ώστε να
επιτρέψει στο χώμα να εισχωρήσει προοδευτικά στο εσωτερικό και να μειώσει το PH της τέφρας.
Οι πράσινες ταφές είναι
αρκετά διαδεδομένες στις αγγλοσαξονικές χώρες. Στην Ιταλία
επιτρέπεται η διασπορά της τέφρας σύμφωνα με τους κανονισμούς ταφής. Εδώ
και ορισμένα χρόνια, όμως, σχεδόν όλες οι Ιταλικές Περιφέρειες έχουν θεσμοθετήσει
την χρήση των βιοδιασπώμενων δοχείων για την εναπόθεση της τέφρας και την ταφή τους
σε δημόσια γη.
#Oikologiki_Symmaxia
«Οικολογική
Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».
- Για τον
ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.
- Για την
διοικητική και πολιτική της αυτονομία.
- Για την
«Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον
άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
