Όσο ο
καθένας μας έχει το δικαίωμα να επιλέξει το διατροφικό του μοντέλο, άλλο τόσο
το διατροφικό μοντέλο του καθένα μας συμβάλλει στον καθορισμό της ταυτότητας
και του πολιτισμικού του «κόσμου».
Από αυτό
έως τον ύμνο στην κρεοφαγία του Υπουργού Ανάπτυξης, Γεωργιάδη, προχθές, μετά το
τραπέζι σε ταβέρνα στην περιοχή της Κυνουρίας, υπάρχει ένας ολόκληρος δρόμος
αδαοσύνης και βαθιάς αδειαφορίας, τραγικά ασυμβίβαστων με την υπευθυνότητα που ενέχει
η θέση του Υπουργού. Υπάρχουν σήμερα 1.500.000 Ελλήνων βίγκαν, χορτοφάγων και
ημιχορτοφάγων που άλλαξαν ή προσπαθούν να αλλάξουν το διατροφικό τους μοντέλο
προς όφελος της υγείας τους, ομολογουμένως προς όφελος της υγείας του
περιβάλλοντος, υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων – οικόσιτων, παραγωγικών και
άγριας φύσης – αλλά και κατά πρακτικών όπως το κυνήγι. Σε αυτό, το 1.500.000
πολιτών, ο παιδαριώδης ύμνος του Υπουργού δεν αποτελεί παρά βαθιά περιφρόνηση -
βαθιά περιφρόνηση στην επιλογή της διαφορετικότητας - και ηχηρό χαστούκι.
«Το να
τρως κρέας σημαίνει να χωνεύεις τις αγωνίες άλλων πλασμάτων»,
έγραφε η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, συγγραφέας, ποιήτρια και μια από τις κορυφαίες
λογοτεχνικές μορφές της Γαλλίας του εικοστού αιώνα. Πολλοί μπορεί να το ενστερνίστηκαν,
ο αδαής Υπουργός σίγουρα όχι.
«Οικολογική Συμμαχία».
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr