Επιστολή προς τους Έλληνες Βουλευτές ενόψει της ψήφισης του «Νέου Αναπτυξιακού Νόμου»
Αθήνα, 01.02.2022
Σήμερα-αύριο ψηφίζεται στη Βουλή ο
περίφημος «Νέος Αναπτυξιακός Νόμος», που κατά τους συντάκτες του, στοχεύει
στην «προώθηση της ισόρροπης ανάπτυξης με σεβασμό στους περιβαλλοντικούς
πόρους, στη τεχνολογική αναβάθμιση, στην διαμόρφωση μιας νέας εξωστρεφούς
εθνικής ταυτότητας (branding), στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας σε τομείς
υψηλής προστιθέμενης αξίας και έντασης γνώσης, στην μετακίνηση στην αλυσίδα
παραγωγής της αξίας για την παραγωγή πιο σύνθετων προϊόντων, στην προσφορά
καλύτερων υπηρεσιών και εν τέλει η εξασφάλιση καλύτερης θέσης της χώρας στο
Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας».
Είναι όμως έτσι ; Μπορεί να είναι έτσι
όταν ο νέος «Νέος Αναπτυξιακός Νόμος» είναι έντεχνα συνδεδεμένος με τον
περιώνυμο Νόμο περί «Στρατηγικών
επενδύσεων» - Ν. 4864/ΦΕΚ Α237 10-12-21, άρθρα 40,42,31 κ.α.
- και όταν αυτός ο τελευταίος καλύπτει - σε πρώτη φάση - τη μοιρασιά 1.8 δις
σε 14 «Στρατηγικές Επενδύσεις» η πλειοψηφία των οποίων έχει
χαρακτηριστικά τραγικά αναντίστοιχα με στους στόχους του Νέου Νόμου ; https://www.athensvoice.gr/economy/684117_oi-143-stratigikes-ependyseis-stin-ellada-oli-i-lista. Έπειτα
πως διασφαλίζεται η «προώθηση
της ισόρροπης ανάπτυξης με σεβασμό στους περιβαλλοντικούς πόρους» όταν
συγκαταλέγονται μεταξύ των «Στρατηγικών
επενδύσεων» οι επενδύσεις επενδυτών που βαρύνονται με σοβαρότατη διαχρονική
υποβάθμιση του περιβάλλοντος που έχουν προκαλέσει την γενική κατακραυγή και οι
οποίες σύρονται εδώ και χρόνια στα δικαστήρια της χώρας ; Και πως μπορεί να
εγγυάται η «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας σε τομείς υψηλής
προστιθέμενης αξίας» όταν χρηματοδοτούνται 2 και 3 και 4 διαφορετικές
«επενδύσεις» - με αντικείμενο πέρα και έξω από τους στόχους του ίδιου του Νέου
Νόμου - στους αυτούς «επενδυτές» που παρουσιάζονται με διαφορετικά εταιρικά
πρόσωπα ;
Όπως
φαίνεται, ο «Νέος Αναπτυξιακός Νόμος» είναι ένας από τους πολλούς των
τελευταίων ετών που δεν οδήγησαν την χώρα μας στην «ισόρροπη ανάπτυξη με σεβασμό στους περιβαλλοντικούς
πόρους» αλλά στην προγραμματική χρεοκοπία στο πεδίο της
σοβαρής υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Ένας από τους πολλούς νόμους που,
απλά, χρησίμευσαν ως εργαλείο πλουτισμού ορισμένων επιτήδειων με τα χρήματα των
Ελλήνων και Ευρωπαίων φορολογούμενων.
Μια αντιπεριβαλλοντική «real estate» προσέγγιση ως στρατηγική για την «ανάπτυξη» της χώρας
Ένας νέος αναπτυξιακός νόμος
έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή. Χιλιάδες επιχειρηματίες τον περιμένουν
κάθε φορά σαν τον Αη Βασίλη που έρχεται τα Χριστούγεννα και μοιράζει δώρα. Τα
λεφτά είναι πολλά, άλλα Ευρωπαϊκά, άλλα δανεικά και οι αρμόδιοι στην εξουσία
υπουργοί κάθε φορά πονοκεφαλιάζουν σε ποιον να τα μοιράσουν για να «αναπτυχθεί»
αυτή η χώρα.
Εργασία δύσκολη θα έλεγε κανείς. Εργασία
που απαιτεί επιστημονική κατάρτιση, αναλύσεις τεχνολογικών εξελίξεων και
διεθνών οικονομικών δεδομένων, επεξεργασία των αναγκών αμυντικής θωράκισης της
χώρας, συνεργασία και σκληρή δουλειά των τοπικών, περιφερειακών και κεντρικών
υπηρεσιών και, πάνω από όλα, ήθος.
Τουλάχιστον δέκα αναπτυξιακοί νόμοι
ψηφίστηκαν από την ελληνική Βουλή
τα τελευταία χρόνια, πάνω από 32 δις ευρώ χορηγήθηκαν για αναπτυξιακές
δραστηριότητες, αλλά τα περισσότερα χρησιμοποιήθηκαν με ευκολία για
τουρισμό και αποθήκες καταναλωτικών αγαθών. Ουσιαστική, δημιουργική και καινοτόμα
ανάπτυξη με περιβαλλοντικό πρόσημο δεν είδαμε. Η βιομηχανική δομή της χώρας μας υποβαθμίστηκε και πέρασε σε
ξένα χέρια. Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας πέρασε δίπλα μας. Στην γειτονική Τουρκία
οι αντίστοιχοι αναπτυξιακοί πόροι που διατέθηκαν απέδωσαν καρπούς και οι
γείτονες μας σήμερα παράγουν ακόμα και υψηλής τεχνολογίας drone ενώ εμείς εδώ δεν παράγουμε ούτε
ποδήλατα. Το περιβάλλον της χώρας όχι μόνο δεν προστατεύτηκε αλλά υποβαθμίστηκε
σοβαρά.
Που πήγαν αλήθεια τα δισεκατομμύρια των επιχορηγήσεων των αναπτυξιακών
νόμων που μοιράστηκαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας ; Σε ποια χέρια
βρίσκονται τα 400 δις δολάρια που επισήμως δανείστηκαν οι εκλεγμένοι μας
υποθηκεύοντας την εργασία και το βιός των μελλοντικών γενεών με επίκληση την
ανάπτυξη ;
Τα ερωτήματα αυτά που θα περίμενε κανείς
να είναι αντικείμενο διαλογικής συζήτησης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και
επίπεδο κομμάτων και να απασχολούν τα μέσα ενημέρωσης εν όψη της ψήφισης ενός
ακόμη αναπτυξιακού νόμου στη ελληνική Βουλή δεν φαίνεται να
απασχολούν παρά ελάχιστους.
Όλα δείχνουν ότι το πρωταρχικό μέλημα
των αρμοδίων υπουργών για την ανάπτυξη
είναι πως θα μοιράσουν τους αυξημένους Ευρωπαϊκούς πόρους που, λόγω
πανδημίας, διατίθεται στη χώρα μας με «fast track» διαδικασίες σε «real estate» επιχειρηματίες - εργολάβους.
Οι εγκρίσεις από την Διυπουργική
Επιτροπή υπαγωγής στο νόμο περί επενδύσεων
στρατηγικής εθνικής σκοπιμότητας πολλών επιχειρήσεων που εμπορεύονται
πωλήσεις παραθεριστικών κατοικιών - όπως οι Plepi land Development, Cape Tholos, Arkadia, Noria και του κονσόρτσιουμ των εταιρειών 105
ΑΕ, Lucas AE
και Νερό ΑΕ στην νήσο Ίο - δεν αφήνουν καμία αμφιβολία των
κυβερνητικών επιλογών διάθεσης δημοσίων πόρων και ειδικών προνομίων σε
δραστηριότητες «real estate»
σε βάρος της χρηματοδότησης των υποδομών της αγροτικής και βιομηχανικής
ανάπτυξης και, προφανώς, της δημιουργικής προστασίας του περιβάλλοντος
της χώρας μας.
Η κυβερνητική αυτή επιλογή διάθεσης
δημοσίων εθνικών πόρων για μεσιτικές «real estate» δραστηριότητες, όπως αυτές των
ονομαζόμενων σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων» είναι κατά τη γνώμη μας
εξόφθαλμα αντισυνταγματική.
Ο αναπτυξιακός νόμος και τα
χρήματα των Ευρωπαίων και Ελλήνων φορολογούμενων είναι προφανές
ότι θα έπρεπε να χορηγούνται σε καθεστώς διαφάνειας για έργα που προάγουν την
καινοτομία, στηρίζουν την βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, προστατεύουν τον φυσικό
και πολιτιστικό πλούτο της χώρας και όχι για έργα που κάνουν πιο
πλούσιους ορισμένους επιτήδειους επίδοξους πωλητές παραθεριστικών κατοικιών.
Στα πλαίσια αυτά και προς αποφυγή των
παραπάνω επιζήμιων για το μέλλον της κοινωνίας μας νομοθετικών επιλογών, αμφιβόλου
συνταγματικής νομιμότητας, θα θέλαμε κατά την συζήτηση του νέου αναπτυξιακού
νόμου να υποβάλουμε τις παρακάτω προτάσεις
που ελπίζουμε να τύχουν της προσοχής των Ελλήνων βουλευτών όλων
των κομμάτων.
1. Εξαίρεση από τις επιδοτήσεις του αναπτυξιακού νόμου των εταιρειών
που δεν έχουν «Λευκό Περιβαλλοντικό Μητρώο», που παραμένουν στη
κρίση της δικαιοσύνης ή και τους έχουν επιβληθεί πρόστιμα για εκτεταμένες
περιβαλλοντικές καταστροφές ( Αποτροπή παράνομων πράξεων).
2. Σύμφωνη γνώμη της τοπικής αυτοδιοίκησης για την ένταξη
στις παροχές του αναπτυξιακού νόμου
ιδιωτικών οικοδομικών έργων με επιδοτήσεις αξίας μεγαλύτερης των 100.000
Ευρώ. (Εναρμόνιση αυτοδιοικητικής δικαιοδοσίας με το Ευρωπαϊκό δίκαιο).
3. Καθιέρωση ποσόστωσης στη διάθεση των πόρων
ανά κατηγορία παραγωγικών δραστηριοτήτων, γιατί δεν μπορεί να διατίθενται σε
καθεστώς αδιαφάνειας και με γνώμονα προσωπικά υπουργικά κριτήρια όπως μέχρι
σήμερα (Αναπτυξιακή στρατηγική).
4. Εξαίρεση των σύνθετων τουριστικών
καταλυμάτων από κάθε μορφή επιδότησης γιατί τα έργα αυτού του τύπου δεν
αποτελούν αμιγείς τουριστικές επενδύσεις αλλά οικοδομικές
επιχειρήσεις και δεν μπορεί να επιδοτούνται παρόμοιες κερδοσκοπικές
δραστηριότητες από τα χρήματα των εργαζομένων
Ευρωπαίων και Ελλήνων πολιτών (Άνιση μεταχείριση
οικοδομικών επιχειρήσεων).
5. Άρνηση παροχής επιδοτήσεων σε κονσόρτσιουμ
επιχειρήσεων κοινών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται με μονοπωλιακές
επιδιώξεις σε πεπερασμένο γεωγραφικό χώρο (νησιά), δημιουργώντας εκ του πονηρού
ξεχωριστές ανώνυμες οικονομικές οντότητες, αποκλειστικά και μόνο για να
παραπλανήσουν τις αρχές (Διαφάνεια κατανομής οικονομικών πόρων).
6. Έγκριση ένταξης στον αναπτυξιακό
νόμο ιδιωτικών οικοδομικών έργων μόνο σε περιοχές που έχει ολοκληρωθεί ο χωροταξικός
σχεδιασμός τους ( Εναρμόνιση χωροταξικών επιλογών και διάθεσης
οικονομικών πόρων).
7. Εξαίρεση από την υπαγωγή στον αναπτυξιακό
νόμο και τις σχετικές επιδοτήσεις
ιδιωτικών οικοδομικών έργων εντός περιοχών NATURA και θεσμοθετημένων περιοχών ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους
(Περιβαλλοντική προστασία).
8. Καθιέρωση αρχιτεκτονικών διαγωνισμών
σαν προϋπόθεση ένταξης στον αναπτυξιακό νόμο οικοδομικών έργων που επιδοτούνται
με ποσά που υπερβαίνουν τις 800.000 Ευρώ (Προσαρμογή αρχιτεκτονικών
έργων στο ελληνικό τοπίο).
Για την «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ»
Γιώργος
Δημητρίου
Περιφερειακός
Σύμβουλος, Επικεφαλής
«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια
Αττικής».
- Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των
πολιτικών της Περιφέρειας.
- Για την διοικητική και πολιτική της
αυτονομία.
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία
κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
